de grijze lijn
soms staan woorden zomaar op
worden tonen omlaag gedreven
weerloos ondergaand door ruwe klanken
de onmacht is oud en niemand
kan horen hoe het zwijgen verstijft
zich ophangt in waterdunne schaduwen
uitgestoten en niet langer aanwezig
stroom ik over slaande rotsen wanneer
mijn hart de schaamte grijs houdt
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 26 augustus 2007
Geplaatst in de categorie: psychologie