Alle inzendingen over gulden vlies

in je vaarwater drijven vissen moedeloos je ontstoken ogen ontvlammen mijn wenkend gebaar op schroot tiert de gedachte zienderogen op een schotel breng je mij wilde papavers windstilte doorboort het witte vlies…

De overgang van Gulden naar Euro zou niets betekenen, Hoe komt het dan dat alle mensen zich suf zitten te rekenen?…

Ik heb deze ochtend in jouw armen gelegd verwonderd over zoveel schoonheid lachen ogen spontaan geluk achter glas tracht ik weemoed te vangen doch het vlies te dun om zelfs maar broos te zijn laat zich net niet vastleggen…

op de gulden middenweg terug naar de bron raap ik geluidloos vergeten woorden die onuitgesproken bleven noch door jou of mij ik had je liever lief…

zie, - daar ‘k moede en wrak in uw gedein verloren, mijn eigen weze’ ontvliê; terwijl, van eigen dood gedoopt tot eigen gloren, verstard, mijn bredere oge’ uw weelden zien geboren, - O Leve’, uw stervens-harmonie… En ‘k zie – gepaard voor ’t bukkend juk de schonk’ge juchten, Oktober, en ’t gepeil van ’t stijgend hoornen-stel gesteld aan gulden…

De Spaanse troep, met Alva aan het hoofd, het Franse leger van Napoleon, de Duitse Wehrmacht die ons overwon, zij hebben ons geknecht, gekweld, beroofd. Maar door de Euro is ‘t ons thans vergund ze te betalen met gelijke munt.…

Ooit stonden bij een bushalte Een gulden en een euro Elkaar te vergelijken De euro vond zich waardevol Kon half Europa plots bestrijken Toch riep de gulden: Dat is waar In waarde was ik minder Toch kon ik vroeger met de bus Had nergens nooit gehinder De mensen waren blij met mij Juist door mijn vaste waarde Maar wat jij waard bent weet ik…

De uitkomst is dan van de één, en zo getuigden zij in steen, de gulden snee. Le Corbusier, een architect die mensen in 't kwadraat ontdekt, deelde reeds mee: Vanuit het kruis der mensen is hun uiterste belemmernis de gulden snee. Die nul punt zes één acht nul drie die zie je in de regel niet maar voel je wel.…

heb de centen altijd omgekeerd gespaard met stuivers dubbeltjes en kwartjes de gulden middenweg is goed beheerd de kas was was goed gespekt mijn varkentje een krasse ze bloosde bol tot de euro haar oren heeft gewassen moest verkassen naar een schamel hok europese talen spreken haar financiële toekomst snel vergeten ja wij hebben…

Ver na de allerlaatste kleine uurtjes Heerst doodse stilte in engelenbak Gespeend van hemelrijk en merelzang Nog voor het vroegste krieken van de dag Nog voor de allereerste zonnestralen Reik ik hals uit naar goud der dageraad En doe ik kond in 't uur der morgenstond Van 't rijk der chaos die mij zal belagen En mijn gemoed zal kwellen…

Verscheurde lijnen gebroken gedachten gegeven woorden gevoelens verkrachten Geroest op het vlies gesmeed vastgeklonken verankerd gebrand aan vurige vonken Verbroken lijnen getekende vlammen het oog overdonderd emoties verlammen…

Ik wil in de oogverdovende in de versplinterende in de schreeuwende swingmill van de zon en op regenboogschoenen de lucht bestormen en rennen en zingen en het vlies van de tijd van mijn leven scheuren ik wil leven als een bloemblad zinloos weergaloos mooi op de wind stormenderhand leven LEVEN LEVEN WIL IK…

Ik leefde de onschuld, wist niet beter mijn aarde was plat en alles dichtbij de wereld lag open, zo vrolijk en vrij wat was nu een gulden of kilometer ?…

Zolang men prijst in koddige bedragen Waar je niet eens echt in betalen kunt Heeft de gewenning aan de nieuwe munt Naar mijn idee dit jaar geen kans van slagen. In Nederland vertrouwt de consument De veelgeprezen euro voor geen cent.…

Totaalwaarde anno 1969 van Mr.X, volgens de amerikaanse biochemicus Donald Forman: f 12,67 (Sinds zijn jeugd ruim 9 gulden in waarde gestegen) Toch zal er, aldus de Volkskrant, eerst een forse goudader in zijn lichaam ontdekt moeten worden voordat er wat minder lichtzinnig met zijn leven zal worden omgesprongen. P.S.…

Hij moet weer voor de rechters gaan verschijnen. Vijfduizend Euro hoorde hij als eis. Hij zei: “Ze zijn bij het OM niet wijs, waarom is dat bedrag niet in Florijnen?” We moeten richting “roetveegmarokkaan”. Wellicht wil Geert die wél als onderdaan…

Nee, niet tevergeefs: haar schouders in een nauw contact met wat omringt, haar haar een vlies zoals de schemering een vlies is, zoals staar. Duizelend, zoals dat ook gebeurt wanneer ik dronken ben, of staande op hoge gebouwen de stad bezie die zich tot een woestijn ontwikkelt, zwelg ik in vergezichten.…

Het vlees is zwak beschaamd gelipt hymne ik je vlies. Jij golvende venus, ik verslik me in de tongval van jouw G. Lippen wijken, 't gezwollen lichaam ontvouwt in kietelstand. Ik bevinger verlangen maar je wilt mijn hele hand.…

Bordje ophangen, twee gulden per kilo. Niemand. Eén gulden per kilo. Niemand. Gratis. Niemand. Omdat het zo zonde is zet je jezelf eraan tot de stop uit de bodem springt het schip zingt in een poseleinen pot. Zonde.…

Stil loop ik door de nacht over hard bevroren sneeuw de weg even kwijt de maan verlicht mijn levenspad en helpt me zoeken naar de gulden middenweg…

Ze hebben hun moskee gebouwd om onze gulden van god. Ze zijn gekomen als soldaten maar zonder geweer. Hun wapen is honger. Ze zijn hier als veroveraars van recht op leven. ------------------------------ uit: 'Verzameld werk', 1990.…

Ondergronds Een kern van vuur Gevangen in een kiem Smachtend, Wachtend op de streling van de gulden vlam Ontploffend, hoogworstellend, vrijbrekend De kleur die ons naar het licht leidt…

het zijn de vogels die me door de morgen loodsen het gloren van hun kwelen is een streling op een vlies in de stroming van de klinkers trilt de dag nu open de drilboor van de straat wiegt de vleugels van een koor als het wit van zilverreigers verdrinkt in hete wolken klinkt de morgen zwart van troost…

hij zit gevangen in een vlies van verwachting ademt vlokjes van wensen wie ben jij wat ben jij waarom kruis jij dit pad en waarom nu precies hij is verzadigd, wil zich overgeven aan stromend amnium is dit een andere baan omheen dezelfde ster is het dezelfde baan omheen een andere ster…

Dat maakt vandaag dus vijftienduizend gulden. Nog even en zijn school is uit de schulden.…

zie haar stappen in het wit maagdelijk vlies van moeder aarde zal zij snappen hoe het zit ondraaglijk verlies van grote waarde streel haar voeten koud als ijs bevroren door gebrek aan aandacht ik zal boeten verdiende prijs volg haar spoor tot waar de maan wacht…

wieg mij in één zachte adem, verbind waarheid met wonden klevend aan het nachtlicht van stilte verschuif mijn verlangen naar het schitterend oog, in pauwenveren gestileerd het zal mijn traan dragen, teder door de wuivende wind opgerekt tot een zoet vlies van troost duogedicht met: kerima ellouise…

in de lente van het achterland rijpen nog steeds zoete druiven al dragen ze een gerimpeld vlies en lijken stram om in wind te wuiven ze kennen nog vaak twinkelende ogen en hun harten worden soms goudgerand omdat ondanks ongrijpbaar verlies tedere mildheid groeit in dragend mededogen…

Als supermarkten zijn we er wel uit Het gaat uiteindelijk toch om de klanten Dus wij bekijken het van beide kanten Want anders scheelt ons dat een flinke duit Wat zeg je Piet...heb jij een laatste wens? Vergeet het man...je bent niet écht een mens!…

De escalatie schuilt in zúlke zaken Ik kan slechts hopen wat ons blijft bespaard Het is me al met al geen gulden waard…