Alle inzendingen over haar pathos is onbed

poëzie haar zang tonen dragen verre verten toomloos temperament haar letters houden ’t niet binnen schreeuwen het uit schreien zouten over schermen resoneren voor eeuw’g op ’s mensen huid zelfs dan nog is zij ingesnoerd haar zegging springt buiten zinnen hangend aan haar mouwen ziet men haar altaar alles is uit vouwen spett’rend van…

Een leven lang geleden Lachte ik om levens lusten Laten leven dat leven! Toch dacht ik anders Liefde, leven, dat is lust Laat het leven, laat de liefde Laat het liefde leven wezen! Toch: ik droomde anders Een leven lang lusten Dat kon geen liefde zijn Geen leven, liefde, geen rust Maar wat kon het anders zijn…

wars koude woorden likken kippenvellen huid exploderen aan de oppervlakte spijkers slaan in je schedel dring ik tot je door geschoffeerde gevoelens uitgeroeid met wortel en tak gevilde spierenmassa gestript van eiwit traanbuizen cement gevuld lood leggende waarheid kaler dan de kaalste neet enzovoorts daar ben je scalpel, hamer en…

Een dichter uit ‘s Hertogenbosch Dicht dagelijks met dichterlijke pathos Haast elke situatie Geeft je inspiratie Prikkelt jouw ethos. Als autodidact Dicht je het liefst abstract Deze soort poëzie Geeft je veel energie Een duivelspact. Maar onderbelicht het ultieme dicht is toch het sinterklaasgedicht.…

We staan gespannen bij de poort met pathos aangekondigd; Van Stewboss naar Chip Taylor Johnston en Lonesome Bob Slobberbone meets Tony Joe de kop van Eaglesmith van kleine zaal naar grote zaal een fotograaf omarmen in zwarte hoeken vullen we de magen en spreken luid van wat we zagen tegen de nacht zijn we naar huis gegaan een…

zij zingt vol pathos en vibrato want verborgen tussen de gebarsten lagen van gelakte verven verbergen de nerven soms hoorbaar kreunen van levend hout zij weent allegro vivace want verborgen tussen de pleisterlagen van zand en dagen verbergen de vragen soms voelbaar dreunen van levend hart de spijt om verloren jaren…

geen enkele zin en toch mijn evenknie het is weleens goed dat een schrijver weet dat de geest ook afhankelijk is buiten de eigen wil om, want bezieling als sleutelfiguur is de spil zie dit schrijven vooral als uitdaging of hier nog iets van mijzelf in zit een eigenschap van gedrevenheid die met ongeduld de boel omspit vergeet niet dat Pathos…

breuk als dualiteit van de mens volg me niet waar ik loop er is geen dood en angsten die de cirkels van het leven sluiten of belevenissen van realiteit omlijsten maar bezwering door het geloof waar de mond almachtig is als trompetten voor de muren van Jericho, kent nog wil nog de wens zwijgende wachtende op het toeval uit het pathos…

We liggen in jouw bed, alweer is het verlangen sterker dan wij samen. Het zweet parelt in heet beamen de natheid naast ons naakt zijn neer. En weer is elke ruit beslagen, wentel ik mijzelf in de overdaad die met jouw lichaam samengaat in tijdloos wederzijds behagen. Dan stopt geheel en als bij toverslag heel de wereld, ook mijn hart,…

Poëzie is altijd onvolledig, taal die nooit de waarheid vangt. De ziel geminimaliseerd tot woorden. De dunne koorden waaraan de dichter hangt.…

Het is de weg die tot mij spreekt, in monotonie van witgestreepte morse trekt hij banen in mijn hoofd als eigen stem door velden galmt. Van dat alles herhaling is zonder einde. Reizen zonder bestemming. Bewegen zonder doel. We draaien de klok op maar missen de sleutel…

Ook God ging dood, gelijk een mens en heel zijn leven bleek een leugen. Niet zijns dan was de schepping eigen, maar hij niets dan een vroeger wens. Niets meer dan ooit door mens geschapen, een langzaam vergeten waanidee. En God ging dood, maar zeer tevree, want God had nog een laatste wapen. Hij liet de mensheid voor wat het was, angstig…

Het is de weg die tot mij spreekt, in monotonie van witgestreepte morse trekt hij banen in mijn hoofd als eigen stem door velden galmt. Van dat alles herhaling is zonder einde. Reizen zonder bestemming. Bewegen zonder doel. We draaien de klok op maar hebben geen sleutel, en waarheid woont waar wij net waren.…

Het is zo vreemd dat juist datgene waarvan ik zoveel had verwacht mij zelden maar voldoening bracht alsof verwachten en verlangen te sterk geweest zijn te gespannen 't is altijd minder dan ik dacht heb ik dan steeds te veel verwacht? Nooit kan ik het volmaakte raken, en nooit de droom ten einde maken....…

een tram ramt een bus sleutelbeen ribben breken bekken doorboord wat blijft over vermoord door het leven gekluisterd aan het Blauwe Huis kapot lijf kapotte liefde het verscheurde leven op het doek de verliezen dreigende luchten bloed gaat over in bloemen aderen verbinden mensen en altijd haar intense blik haar ogen houden…

'k Verwijt hem - want ik draag alom 'n vracht illusies mede - dat hij, ad usum populi, meer pathos zoekt dan rede.…

Femke van der Laan laat niet zomaar een ballonnetje op neen een volle een grote een met heel veel verdiet er zit een mandje onder je kan erin stappen je kan eruit stappen maar je mag ook mee ballonvaren tot op grote hoogte van verdriet waarbij de grote hoge stilte je iets zegt dat het leven beneden doorgaat met en dat verdriet niet…

Terwijl ik netjes nieuwe batterijen In mijn vriendin haar telefoontje stop Belt plotseling mijn beste vriend haar op Die haar verklapt dat hij met haar wil vrijen. Nog voor ik iets kon zeggen tot die schoft Is haar mobieltje toen spontaan ontploft.…

Bekijk haar laatste foto nou eens even…. De oud-minister oogt nog zeer alert, Denk ook aan haar Congres en het concert….. Els Borst stond écht nog midden in het leven. Elk kleinkind hoorde steeds haar lieve woorden, Wie gaat er nou zo ’n omaatje vermoorden ?…

Toen ze nog zicht had (75) haar ogen nog voldoende zagen zag ze ook het uitzicht op haar eigen verlijden haar eigen overlijden, haar dood beging tachtig (80) altijd heel actief geweest gingen vooral haar ogen achteruit dus ze ging aan de slag voor haar overlijden, voor haar dood midden in de tachtig (85) werd het zien vooral tasten maar…

Een lichte maar opmerkelijke beving Wat scheurtjes in de muren hier en daar Maar toch wat ongerustheid en zowaar Veel media in Landgraaf en omgeving Zo stil maar toch zo sterk was ook de schok Aangaande het vertrek van landgraaf Kok…

the undertow de onzichtbare stroming in de binnenkant die krachtig een heel andere kant uitvloeit kijken naar de buitenkant door het oculair van de camera zonder de sterke bodemstroom te zien smile! roept de fotograaf zijn camera een microscoop die het verlangen in beeld schrijnend mist…

Deze waarheidsprekende dag is een zij , even opgewekt om hier te zijn als serafijn, als waaier om deze dag te verkoelen. Zij is een prachtige trilling boeiend te voelen zachtere wind zeg ik als kind. Als een vogel op mijn kruin, een duin aan zee zo'n mooie plek, een gitaar met zacht trillende snaren maar alles behalve verspilde jaren. Als…

je bent zo mysterieus, zo magisch en zo stil. je bent zo mooi, zo lief, je bent wat ik wil. je laat me lachen, zo spontaan. je laat me huilen, met een traan. je bent zo speciaal, zoveel beter dan al de rest. je bent zo speciaal, gewoon allerbest. je bent zo speciaal, maakt me elke dag weer blij. want de allerbeste, dat ben jij.…

Wat thuis is, weet iedereen uit ervaring of gemis of uit beide, zoals ik En nog steeds weet ik wat ik heb gemist als ik er weer eens aan denk Niet vaak, tenslotte kreeg ik mijn thuis En nog steeds ben ik de reddende engel die ik van jongs af aan heb geoefend te zijn Ik aarzel bij de oude kerstkaart met mij als engeltje, die keer…

Zij voelt zich een kind van God zij handelt en wandelt daartoe zij hanteert al haar gaven zij schildert er echt op los zij legt vast wat ze voelt zij dient daarbij een doel zij en God, God, zij en wij zij is mijn zus, mijn zus Margriet zij laat 'de Haan' niet kraaien zij schildert haar evangelie schaamteloos!…

Het mooiste heeft ze voor het laatst bewaard De vedette van 't toneel, de grand old lady De grote koningin van de komedie: De première van haar stuk 'De Hemelvaart' Bestaand uit één oneindig lange claus Begeleid door oorverdovend warm applaus…

Ik ben wel een oud mens van 98 jaar, zelfs een behoorlijk oud mens in mijn 99ste levensjaar zeg maar een oude doos maar ben nog niet dood, geen kijkdoos met van die ogende kleine gaatjes waar je doorheen kan staren, turen ik heb ook geen gaatjes in mijn hoofd ik heb heel veel nog behoorlijk op een rijtje zelfs bekoorlijk van tijd tot…

Uit Curaçao nam zij corona mee, En Beatrix mocht even niet naar buiten, Ze dacht: “Dat is wel vreemd na al die spuiten,” Maar zij hield moed en riep: “Je maintiendrai!” Ze belde op en smeekte met een snik: “Zeg Hugo, mag ik nóg een boosterprik?”…

Geachte fractieleidster van de Volkspartij Voor Vrijheid & Democratie De stevige, de stoere, die mooie van de klare taal Mevrouw Dilan Yeşilgöz- Zegerius Er was geen gebak (jammer) Maar uw gemak (verassend) ‘We hebben het gehad’ (ontluisterend) U moet nu juist aan de bak (kijk over uw schaduw heen) uw volkspartij dicht het gat (verplicht…