Alle inzendingen over hart

Smaak, o mijn hart, meld, o mijn pen, de waarheid en de trouw des Heilands, Wiens ik ben!…

als de wind jouw tranen droogt zon jouw hart verwarmt volle maan je laat dromen sterren bekoren wil ik met jou genieten van het leven om ons heen zoek de mooiste bloemen schenk ik jou mijn hart wil ik wind zijn zacht jouw ogen strelen je haren beroeren een briesje zo zacht zal ik zon zijn jou in warmte omhelzen zorgen…

De onzekerheid overwonnen onderneem ik mijn eerste stap zal 't me gaan lukken ben ik goed genoeg voor 't schrijverschap De pen is mijn allerbeste maatje maar af en toe voel ik vijandigheid dan weet ik 't even niet meer ben ik alle woorden kwijt Soms komt er niets uit de vingers doch... m'n hart kent mijn gevoel op papier verschijnt…

klop klop mag ik even binnen om in je hart te kijken wat er is klop klop mag ik even maar echt binnen om te zien of ik er nog in pas klop klop laat je me binnen in je leven of word ik ook door jou op straat gezet…

liefde in ritme verbonden met het hart van jou…

Hij heeft een plaatsje in mijn hart, zo groot is dat nog nooit geweest. Die oude man, het is mijn vader, goedaardig, zorgzaam en positief. Wat geniet ik nog graag van hem, blijf nog een tijdje alsjeblief!…

Of zit ik bij jou op een plaatsje in je hart? Wanneer krijg ik dat antwoord te horen? Ben ik dan blij? Of denk ik teveel na.. Voor een plaatsje in je hart..…

Ik vind je lief met heel mijn hart. Wat gaat het snel, voel me verward. Ik vind je lief en wat ik zeker weet, dat ik dit gevoel niet gauw vergeet. Je bent een schat en zo'n lieve vrouw. Je bent meer dan lief.... ik hou van jou!…

Liefhebben is lelijk en ouderwets men doet het niet meer ik weet het ik werk ook met handen en voeten om mijn hart te boven te blijven. ------------------------------------ uit: ‘Een hand voor ogen’…

Een liefde die mooi en zuiver is ja ik laat mijn hart spreken maar ook mijn verstand ook al ken ik je niet vergissen doe ik me niet Mijn hart heeft nu gesproken ik ben nu niet meer bevreesd liefde zo mooi en zuiver een gift van onschatbare waarde ik hou van jou mijn verre maan.…

Eén iemand in mijn leven die mijn hart kan laten beven ik geef je mijn hart zo breekbaar als glas in ruil voor jouw liefdeshart.…

Dat gaat aan 't zingen Dat zingt zo hard Dat zingt weer wakker Mijn arme hart! ------------------------------------- uit: Eenzame liedjes (1906)…

Niets is puurder als je bloot te geven, je hart, je ziel en nog veel meer. Blijf dicht op je ziel leven, ook al voel je je dan heel teer. Als alle mensen zo eerlijk zouden zijn, open en eerlijk naar elkaar, wat was het dan een mooie wereld. Ach vergeet het maar..........…

Ik neem je waar met lichaam en ziel Ik hoor je hart kloppen in je borst ik zie je ogen vol liefde voor mijn gezicht Ik ruik je geur zo dicht hier bij mij Ik proef je smaak met iedere kus Ik voel je armen om mij heen geslagen Maar bovenal neem ik je waar Met een kloppend hart van vreugde Telkens als jij bij me bent!…

De trage vleugelslagen van je lange, lange wimpers Mijn hart, vertwijfeld luchtruim, kan niet volgen Het strekt zich uit Wolken vol kunstjes en beloften Terwijl jij, ontgoocheld meisje van het zoute land je stafje zwaait en ongezien de sterren uit mijn hemel regent…

mijn hart en wense van mijn leven*!…

Ik mag niet van je houden het zwijgen is me opgelegd De liefde die ik voel in mijn hart is oprecht Ik mag niet van je houden hoe graag ik het ook wil Mijn verlangens kan ik niet meer bedwingen Is dit wat de liefde wil! Voor altijd zal ik zwijgen mijn hart draagt een geheim De woorden in mij herhalen zich keer op keer Een refrein…

Voor jou... o mijn, mijn zonneschijn heb ik gekozen dozijnen rozen dozijnen rozen heb ik gekozen voor jou... o mijn, mijn zonneschijn ze schoten terstond op het sein voor de start uit de grond van mijn hart dozijn na dozijn na dozijn voor jou... o mijn, mijn Valentijn…

slaapkamergeluk van de nachtkast weggemaaid voor een huilend hart…

ontdaan van alles wat ooit van jou was… afgeworpen de zwaarte drukkend op mijn borstkas… uitgelezen met tranen ook het allerlaatste hoofdstuk… het enige wat ik maar niet kwijtraak... is jouw gebrandmerkte hartafdruk……

Je hebt een plaatsje in mijn hart. Dat plaatsje laat zich niet verdringen. Zorgt voor geluk, verdrijft mijn smart.…

't Is goed in 't eigen hart te kijken Nog even voor het slapengaan Of ik van dageraad tot avond Geen enkel hart heb zeer gedaan Of ik geen ogen heb doen schreien, Geen weemoed op een wezen lei Of ik aan liefdeloze mensen Een woordeke van liefde zei.…

Als de Minister President gaat spreken Ben ik altijd na één zin ingedut Maar deze keer was zijn betoog zo kut Dat het mijn diepe slaap deed onderbreken Juliana had zo nooit voor paal gestaan Zij had het zeker uit haar hart gedaan…

Maar het mooiste album zit in mijn hart, Wij samen op die trappen, Wij samen de liefde bedrijven, Iedere foto zo mooi en heel apart. Foto’s zonder overbelichting of rode ogen, Alleen maar mooi en vol liefde, Lieverd, het zijn foto’s Die door een fotograaf nooit zullen worden genomen…

Het glazen hart is gebroken, kristallen splinters verspreid tot in de uithoeken van voltooid verleden tijd. Zo wanhopig sterk, zo breekbaar fragiel. Enkel nog krachten puttend, uit een stervende ziel.…

Het rationeel besluit Over leven en dood Maakt verdwazing Onze lotgenoot Ik kan het niet laten Te denken dat leven Soms te makkelijk Wordt opgegeven Geschreven naar aanleiding van het artikel 'Mensen sterven onnodig' (21 juni 2005, Dagblad van het Noorden; strekking: Hartpatiënten overlijden door gebrek aan operatiecapaciteit, desondanks…

Mijn hart deed pijn van schelden Mijn hart deed pijn van jou Mijn hart deed pijn van alles Omdat ik jou vertrouw Ik kwam van alles tegen Ik weet niet wat ik moest Toen ik jou daar zag staan Dacht ik alles is verroest Daar kwam die harde woorden "Ik hou niet meer van jou" Mijn ogen liet het tranen Omdat ik jou vertrouw…

zonder jou blijft mijn hart gesloten, besef dat mijn liefde voor jou, eeuwig bestaat.…

Ik liep vaak in de velden lang geleden dolend en dwalend en peinzend maar is het wel verleden ik heb gerend en gerend ik was er bijna aan gewend maar ik voelde het kan zo niet zijn het leven, vol geven steeds water bij wijn woorden verstopt verstomd een hart dat overvloeit een hart dat boeit?…

Ik weet niet hoe te zeggen, evenmin hoe uit te leggen, wat er omgaat in mijn hart. Het is een gevoel van onschatbare waarde een gevoel heel apart. Jij bracht het in mijn leven, en je doet nog steeds mijn hartje zweven.…