Alle inzendingen over herfst en zon

grauwe lucht geurt herfst koude zon lacht zijn belofte in ijzige kleurenwind…

Is het nu zomer, is het nu herfst want zon en regen, wolken en licht spelen krijgertje alsof het verwende kinderen zijn die niet goed weten wat ze willen.…

Zomer, herfst, winter, lente, zomer, herfst. De zon verdween zojuist achter de wolken. Onweerswolken.…

Hij begint zo zijn eenennegentigste herfst. De zon schijnt door het raam naar binnen op het behang en op het borduurwerk dat hij eens maakte: een stilleven met blauwe pruimen en groene druiven in kruissteek, gevat in een vergulde lijst. De nachten, zegt hij, de nachten zijn het ergste. Hij hijgt. Hij is moe.…

Quil u van hart tot hart hier welkom heten tis beter zogezeid dan één op één u moest verdorie anders toch us weten hoe vaak mij voor de mond komp wattik meen Durris al zo veel ongein in de zin en daarenbovendien nog per gezin ook tienmaal zoveel onzin in de gein dat Son en ik u graag ten dienste zijn We maken zo met alle Nederlanders…

Wanneer de blaadjes vallen worden mensen lankmoedig het rood-groene tapijt wat geurt naar herfst roept weemoed op maakt mensen depressief Wanneer de blaadjes allemaal gevallen zijn, zijn er vele mensen, die niet meer " onder ons zijn" door de herfst, sloeg de weemoed en depressie toe Genadeloos.…

Aanbeland in de herfst, lopend naar de winter van ons tijdelijke bestaan hier op aard denk ik; alles, maar ook alles Was het me meer dan waard! Dus herfst kom maar op, winter pak me maar, het kan, het mag en ik zal ‘t ondergaan In dit mooie aardse wereldse bestaan!…

Het laatste geflonker Der zonne ging ter rust; De beek is door ’t donker In sluimring gekust; Maar ’t zwijgende duister Toont lieflijke pracht: Want de aard groet uw luister, Vorstinne der nacht! Geen nevelen betrekken Uw Goddelijk schoon; Geen schaduwen dekken ’t Azuur van uw troon. Vol glans zijn de blikken, Waarmee ge op ons staart…

Het is maar goed dat je in de lente, zomer en herfst van je leven niet weet, hoe je in de winter van je leven belazerd wordt.…

Blad dwarrelt omlaag groen is veranderd in bruin eens dwarrel ik mee…

De zonnehoedjes zijn gegaan - Ik had niet eens gemerkt Dat ze gekomen waren, Dood die eerder in het Oog valt dan het leven Dat eraan vooraf ging - Drie seizoenen zijn voorbij, En ik merk dat mijn adem Louter heeft stilgestaan, Ze stokte daar waar Het leven om mij heen Onmerkbaar is verder gegaan…

Als de zon jou niet meer kan verwarmen, wat kan ik dan in de herfst nog voor je doen schat.…

Maar dan ineens, breekt de zon door de buien zijn achter de rug Wat komt is warme dagen, geheid dat men DAN verzucht: Ik wilde dat het wat koeler was...…

Nu is weer een ander duren in de plooien van een tijd met vroege schemeruren en dakloze bomen in hun houterige pose ben ik weer gevangen in een vreemd verdriet om dat achterlaten van wie of wat ooit kwam of ging in vreemde traagheid sluit ik ramen en deuren de avond kijkt me aan met koolzwarte ogen ik moet met het donker de herfst weer…

Langzaamaan zie je meer tak, donker afstekend tegen de lucht De geur die de herfst ons brengt is er eentje van: geluk! Immers, de winter komt eraan, maar voor ‘t zover is moeten alle blaadjes vallen gaan, en da’s om de drommel niet mis!…

Wat ga je tekeer, ‘t is herfst de wind heeft een oerkracht zo lijkt ‘t is herfst, een openbaring op naar de winter en de verwarming!…

Deur wagenwijd open Herfstzonnetje schijnt Mijn kat is naar buiten gelopen Alles buiten heeft een andere teint Ik aai haar met mijn voet, En zie de bladeren zweven De zonnestralen doen ons goed Al is het maar voor even Nu nog mijn tas koffie erbij Schommelen in mijn stoel Ik voel me eventjes vrij, vrij van al het gewoel…

jij hebt bloemen bestoven hun zaden geraapt in het oogsten van zomers nog herfst zon door aangeslagen ramen jij vouwt rustig de handen in warme stilte samen terwijl stofjes dansen in schuine banen licht overpeins jij de kansen waarvoor je bent gezwicht soms wat gelaten over zaken die jij niet hebt kunnen maken strevend naar evenwicht…

Het leven schatert in de rondte Zijn wilde waan, Het stort van alle horizonten Tegen ons aan! Wij zien de barre tijden klimmen, Wier onweer wast, Slechts onze hand houdt aan haar kimmen De wereld vast! Door nevelige sferen gaan wij, Waar niets meer schijnt, Aan 't stuurrad van de wereld staan wij. Recht overeind! Vóór ons zien wij…

Over de heide zeurde ik, Zo zonder gedachte, Een oud liedje neurde ik, Het zonneke lachte. Over de hei ging ik, - Een luierend feestje - Uit de hemel ontving ik Een lievenheersbeestje. Over de hei sloofde ik, Om mij gonsde een bietje, Voor 'n wijfje, geloof ik, Zong een leeuw'rik zijn liedje. Over de hei stapte ik, Zocht…

De mensen ogen blij, blijer dan met de kou gelukkiger met nu, de zon stappen we allemaal de paden op- de lanen in op gepaste afstand dat wel langs de velden met: De tere mooie bloemen!…

Wind jaagt bladeren van de bomen zon gaat vroeg onder herfst.…

laag donderde de zon haar stralen de wereld in…

Als je zon niet meer wil schijnen en je regen druppelt neer. Denk dan aan die lente tijden. Dan verander je je weer! Laat je zon die wolk doorbreken. Laat je warmte tot je toe. Dan komt vanzelf jouw teken, Ik ben mijn regen moe!! Ga dan zonnen tot het duister en warm je bij het vuur.…

Fier stond ik in mijn helderheid een zomer lang te staren aan de hemel getekend met een eenzaam venijn om jouw gevluchte lichaam te warmen met de zonnegloed van mijn schijn jij keerde jouw vermoeide lijf naar links en liep naar de rivier om je in afzondering te wenden tot de kikkers die daar sliepen de prinsessen die er riepen hongerige…

Heerlijk die wind, het is nog herfst, heerlijk die regen, nog steeds is het herfst, heerlijk die storm, het is herfst, maar best fijn als je kunt luisteren naar de storm in het midden van de nacht! Bevoorrecht en dat, terwijl het nog steeds herfst is!…

De e’s vervlechten lettergrepen De preherfst keert de levenssfeer En neemt begeesterd het beheer Gereed meer regen te verslepen Klef dwepen weken met de e Het snelsennet kweelt lekker mee…

Ik laat me door geen zon koeieneren, Dit wordt de strijd der gebakkene peren, Manmoedig de lont in het kruit! - Paperle - paperle - paperle - pap, Kijk es hoe ik in de zonneschijn stap! Piet Hein die veroverde een zilveren vloot - Ik lust je, jou hemeldragonder!…

September blaas uw gouden vlammen Door al de wijde wereld heen! Blaas van nog boordevolle stammen Het kwijnend afval naar beneên! Begraaf ons in uw gulle goud, Tot ons ontstuimige verlangen Barst boven al uw wilde zangen En feest in al uw vruchten houdt! September blaas uw witte buien Als blâren van een rozenstok! Blaas aan ons hart, tot…

De grote zomerdag staat open En bouwt zijn weelde over de aarde, Het malse moes lacht in de gaarde Bij 't sappig groen, met dauw bedropen; Het ruiselt in de weke hagen, Het gonzelt in de bloesemstruiken, het tintelt in de groene pruiken Der berken bij de zoete vlagen; De kool brandt op de peerse kluiten, De blonde brem bloeit welig tegen…