Alle inzendingen over herfst in aantocht

Langzaamaan, gaan we op Herfst aan, worden de avonden korter, de dagen eveneens, maar het geeft niks want ineens: komt de zon terwijl het giet en ik kijk omhoog, warempel een pracht van een regenboog. Heerlijke woeste ongrijpbare Herfst…

tussen gras onder berk verscholen ontluikend de witte hoed, zachte schubben boven de licht gekleurde tepel de gesloten onderkant draagt mysterie zwarte magie voor later...nog twee dagen...? jonge hoeden voorzichtig gesneden knoflookboter in de pan, zacht beroerd met inkt het recept geschreven..…

Wanneer de blaadjes vallen worden mensen lankmoedig het rood-groene tapijt wat geurt naar herfst roept weemoed op maakt mensen depressief Wanneer de blaadjes allemaal gevallen zijn, zijn er vele mensen, die niet meer " onder ons zijn" door de herfst, sloeg de weemoed en depressie toe Genadeloos.…

De herfst regeert weer met bedrukt geluid Het hemelwater kletst op grond en daken Wind giert langs huizen, bomen kraken Nog even maar, dan is het daarmee uit Bij vette pech treurt elk seizoen hier later Als woest of zacht geklots van poolijswater…

Aanbeland in de herfst, lopend naar de winter van ons tijdelijke bestaan hier op aard denk ik; alles, maar ook alles Was het me meer dan waard! Dus herfst kom maar op, winter pak me maar, het kan, het mag en ik zal ‘t ondergaan In dit mooie aardse wereldse bestaan!…

bladeren ruimen het gazon bemesten verzorgen van tuinen doen wij als de besten met de herfst in het land treden we nu best in actie alle rommel langs de kant werk voor gans de familie het plankier wat schuren met zeep of bleekwater het groen van de muren geen zorgen voor later iedereen is druk in de weer vele handen maken…

Door een ezel gedragen deed Hij Sion aan om rovers te verjagen en in gebed te gaan. Mijn zonden gedragen doet mijzelf aan zal mij vragen: wat heb jij gedaan? Gejuicht en gezwaaid mantels en twijgen op de weg bezaaid konden niet zwijgen Ontsluit voor Hem Jeruzalem mijn hart, als woning voor onze Hemelkoning Door 't kruis gedragen…

Van je bed, trein en boterham, alles zit vast. Wat zijn we anders dan een specht in de bast. Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur. Leeft van eigen waarde, authentiek en puur. We zitten vast, onder de plak van het leven. Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven. Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…

nog zal duren Intussen wordt de vrede opgejaagd en verdreven Overal zullen de wapens twee dagen zwijgen dan zal er aan alle zwaarden weer bloed kleven De kerstdagen zijn in aantocht In een schamele stal bloeit het licht Toch zal menig mens zich gaan afvragen of de vrede het hart nog steeds verlicht……

Donker sluimert in wolken avond is in zicht koude nevelt door kieren als sluipende vingers naar mij gericht winter is in aantocht ik tel de dagen van gisteren morgen voorbij en wacht dat het licht zal schijnen eindelijk vrij…

Uit enthousiasme voor 'the royal baby', In combinatie met het warme weer, Gaan alle Britten ouwerwets tekeer, En is een babyboom in aantocht, 'maybe'. Daarvoor geeft Cameron de laatste zet: Hij weert de porno van het internet.…

Het laatste geflonker Der zonne ging ter rust; De beek is door ’t donker In sluimring gekust; Maar ’t zwijgende duister Toont lieflijke pracht: Want de aard groet uw luister, Vorstinne der nacht! Geen nevelen betrekken Uw Goddelijk schoon; Geen schaduwen dekken ’t Azuur van uw troon. Vol glans zijn de blikken, Waarmee ge op ons staart…

Ze doen het ieder jaar opnieuw die bomen De eik,de berk,de populier,de es Ze hebben het voorzien op de NS Door blaadjes op de rails te laten komen, En over alle sporen te verspreiden Zo gaan ze ons weer in de wielen rijden.…

Dagen lengen gevoelens verdwijnen samen met de vervagende zon Triestheid in de kaalheid van bomen vrolijkheid achtergebleven in het verleden terwijl het heden huilt Duisternis grijpt de macht de vijand is weer in aantocht het wordt weer winter…

wat komt en komen gaat stille stand is gezichtsbedrog is stille doorgang alles b'weegt men wordt bewogen wat men woog is een bevinding voor later blaad'rend in stamboeken de verhalen die in aantocht zijn nu al zijn verteld straks als alle dagen zondag zijn er geen verhaal meer is…

tramrails liggen er verlaten bij men fluistert dat ‘ie al meer dan een half uur vermist wordt het bord dat aankomsten voorspelt lijkt van slag, en geeft aan dat ‘ie er had moeten zijn in de verste verte is er nog altijd geen ros in aantocht dus klim ik weer op de fiets de wind geeft mij vleugels…

Het is maar goed dat je in de lente, zomer en herfst van je leven niet weet, hoe je in de winter van je leven belazerd wordt.…

wanneer de nevel zal verdwijnen en de zon piept door de bomen dan is de tijd gekomen dat herfstkleuren zullen verschijnen het bos wordt stilaan kaal de vele bladeren op de grond kleuren schilderachtig in het rond in een tafereel van pracht en praal voor de dieren wordt het even wennen aan een omgeving zonder lover ze moeten oppassen voor…

Ik zie je door dikke druppels op de ramen, mijn engel van lijn 8. Jouw profiel zo afgetekend en toch zo zacht, slechts de spiegel en het donker brengt ons samen. Ik staar naar natte stadse straten, naar mijn buitenwereld, spiegelend vervormd. Een regenspoor dat mijn beeld misvormt laat ongemoeid het gezicht dat ik niet los kan laten. Neonlichten…

Langs de velden Gewas in bloei Mijn ogen dik Mijn hart vermoeid Donkere wolken Kou in aantocht En ik heb spijt van wat niet zijn mocht Hoe laat ik mijn hart verdragen Wat ik mezelf heb aangedaan Hoe bepaal ik wanneer 't genoeg is Wanneer ik in rust mag verder gaan…

’t Geluid van de wind door bomen vol met blad De warmte van de zon die neerkomt op het pad De rust en de stilte doorbroken door gefluit Een ontbijtje verrukkelijk met aardbei en beschuit Vanuit m’n eigen tuin zie ik het van dichtbij De zomer is in aantocht, een heerlijk jaargetij…

Zwarte Piet’s Laatste Oordeel werd bijna geveld Toen door V.N. de Herder zwart op wit werd gesteld Over oude slavernij en de kerstman valt niet te twisten Echter zonder dat ze onze vaderlandse historie wisten Haar onzorgvuldige bemoeienis Sloeg de plank helemaal mis Wij slaven zijn verslaafd aan Sint en Piet Aan die traditie komen we niet…

En wij, wat doen wij De herfst en winter passeren Gewoon volgende zomer opnieuw proberen Met een stukje van de tijd.…

wachten terwijl je op de stoep van een kasteel staat te dralen langzaam verdraait de bel een geluid uit de gang harde stappen behang gaat aan de kant wasgoed leeft op de kasteelheer in aantocht lawaai...…

Dit is het jaargetij van snottebellen, verstopte neusgaten en kriebelhoest, onstoken keel, geschraap, gesnuit, geproest. Mijn eigen niesbuien zijn niet te tellen! Daardoor rijm ik met weinig fantasie: helaas, wat opkomt is alleen “hatsjie”!…

De zonnehoedjes zijn gegaan - Ik had niet eens gemerkt Dat ze gekomen waren, Dood die eerder in het Oog valt dan het leven Dat eraan vooraf ging - Drie seizoenen zijn voorbij, En ik merk dat mijn adem Louter heeft stilgestaan, Ze stokte daar waar Het leven om mij heen Onmerkbaar is verder gegaan…

Tast muren af liefdevol muren af en vensters als ogen Er is enig mededogen winter is in aantocht met z'n kille ademstoten zoekt zich -onder pannendaken- naar kier en reet stuit op oude vogelnesten En -via de spiegelruit- zie ik jou lopen met je schaduw maak je danspassen.…

Novembermaand al stervend in bijzonder avondlicht ontlokt een herfstig diepe toon nu 't winterse zich neervlijt in duister en in kou. Onstuimige geesten jagen mijn gedachten vluchtig door 't heelal als rijkelijk gekleurde bladeren. Nieuw leven ontstaat weerspiegeling in evenwicht.…

is jachtig de herfst is mooi de herfst is machtig…

zachtjes rekken violen zich uit strekken narcissen hun lange nek wiens kelken gekust worden door 't morgendauw doch houdt de vrijdagochtend wolken steevast gesloten waar vroege vogels onverstoorbaar met luid gekrakeel onderdoor vliegen ontvouwen madeliefjes hun schoonheid treuzelend daar kinderhanden in aantocht zijn wachten lenteboeketten…