6114 resultaten.
Het kan zomaar gedaan zijn
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 1.673 De dagen zijn te kort
om van te leven
de dagen zijn te kort
om van te geven.
Dagenlang denk je eraan
wat te doen met dit bestaan
maar denken is zonde van de tijd
want je bent het leven zo maar kwijt.
Leven is een gave
genieten is een "must"
Leven is zo heerlijk
het moet voelen als een lust.
De zekerheid van sterven
is een ieder wel…
Het veer
gedicht
3.0 met 110 stemmen 23.511 Op een dag door de verrekijker gezien uit de serre van mijn tante:
de plotselinge nabijheid van een vrouwengezicht onder de rand van een
hoed, een hand op een blinkend fietsstuur. Een mand waar iets wits in
beweegt. Een man met een pet op aan het stuur van een hoekige zwarte
Ford. De bootjes aan strakke kabels die op geheimzinnige wijze de richting…
Beslan
gedicht
3.0 met 34 stemmen 20.442 Siberische koude / de school ingestort
telt de oude clown / zijn dagen op het plein
Pak sneeuw op zijn pak / de kinderen ver weg
hangt alleen zijn adem / om zijn neus van peen
Bloed is gegijzeld / lach volgde op de voet
en die witte pop / lijkt een strafloos kruis
mummie van een koning / in een koud koninkrijk
[3 september 2004 - 2006…
Met stomheid
gedicht
2.0 met 99 stemmen 48.211 Voor Herman de Coninck
Loodzware dagen zeggen we maar
wat weegt zo'n woord weinig; het laatste
zeilt op stadsdamp neerwaarts, kromt
zich keer op keer om zijn betekenis.
Argeloos keren de huizen hun dierbaarste
wanden naar buiten, fluisteren Lissabon,
Lissabon. Tussen keuken- en badkamertegels
zoeken wij traag naar de tekens, verrijzenis…
vlinderstruik
netgedicht
1.0 met 13 stemmen 1.649 in onze tuin
staat een oude vlinderstruik
prachtig te bloeien
deze vlinderstruik
stond eerst in de tuin
van mijn schoonouders
iedere zomer verspreiden
deze paarse bloemen een
intens vertrouwde geur
als een vlinder
op een bloem neerstrijkt
raken zij me even aan
een tedere begroeting
van hen die zo troostend
voelbaar aanwezig zijn…
Mevrouw van Dam
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.096 Vergeet me nooit Josephine
Blijf altijd aan me denken
Wat meer kan ik je schenken
Dan een kus en de herinnering.
Een vrouw verdronken in de regen
Deelt haar verlangen met de zee
een stille schreeuw uit het verleden
Neem me mee
Neem me mee
Neem me mee
Is het 'De Vrijheid' waar u hier op wacht,
Of ís het soms de zee?…
Stapt hij straks aan hand gedwee
gedicht
3.0 met 19 stemmen 13.975 Stapt hij straks aan hand gedwee
kleinkroost zijn pier af in banding?
Wat knispert daar onder je voeten?
Aarzelt hij dadelijk vreemd bij het los
in hengsels hangend hek
op inklinkend pad van rivierklei?
Wat opent het wuivende bos?
Beklimt hij stroomopwaarts bodem
verliezende stuwwal?
Aan mijn hand in zijn groeiende mantel
stamelt…
Geheugenverlies
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.859 Ik kijk terug in de tijd,
bijna alles is weg en kwijt.
Hoe was ik toch als kind,
is er dan niets dat verbindt?
Alles loopt door elkaar,
geen richtlijn wat raar!
Wie was ik toendertijd,
was ik een boze of rustige meid?
Wat was vroeger mijn wens,
ben ik nu wel dezelfde mens?
Is er nog enig verschil,
was ik toen ook al zo stil?…
BELEEFDHEDEN
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 178 Gedag zeggen:
een deugd
Handje geven
je rechterhand
je linkerhand
op je rug
Het mag ook
in andere volgorde
Ik weet niet
of 't iedere gast bekoorde
Opgelegd pandoer...
van mijn vroegste jeugd?…
het onzichtbaar bewijs
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 479 de transparante deeltjes van het geluk
zijn voor anderen niet zichtbaar
doch zelf merk ik de beleving
van destijds nog altijd daar
de tastbare momenten van optimaal
genot uitvergroot door een
rozegetinte bril...
als er iets is waaraan ik me kan warmen
dan zijn het de plaatjes ingeplakt
in het album van het geheugen
Lejo van Kuijeren…
Biografie (hij)
gedicht
3.0 met 12 stemmen 11.219 De slaapwagen was de einder. Een gunst van de nacht.
Tot en met de tekening in het fluweel
had Gropius bedacht. Leder, geslepen spiegels
en de luxe hierin een zinsnede te verbeelden.
Hij hoort zich nog zeggen: Daarna reizen wij af
naar Virginia of Californië. Tijd genoeg. Zolang straten
en pleinen de namen van schilders en schrijvers dragen.…
Vernieuwing
gedicht
2.0 met 36 stemmen 14.267 ik weet wel dat ons denken een computer is
maar ook dat er een terras bij is
en aan de overkant een gebouw
waarop met rode verf een woord staat
dat nog niet geprogrammeerd is
en dat je tussen de auto's door
kunt laten oversteken naar
de stoel naast je
die nog vrij is
in ons hoofd zit wat voorbij is
------------------------------------…
Kerkraadse gedichten
gedicht
3.0 met 21 stemmen 21.670 Voor mij was glück auf
een nachtgroet, in het donker
gesproken door mannen
voor hun behoefte zittend
op de schop terwijl muizen
brood uit hun jaszak vraten
geen treffender beeld
voor de komende slaap
wanneer ik in bed
mijn vader groette
voor hij de deur sloot.
-------------------------
uit: Tirade, 1976.…
Moeders antwoord
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.044 Een jaar nu
is moeder dood
Haar kist onder
de bloemenzee van toen
Gaat nog
zo vaak open
Soms korter
dan een ogenblik
Soms meer dan
een kwartier
Moeder geeft
'r gedachten prijs & bloot
Ik stel haar
'n vraag
Het antwoord
op haar dunne lippen
Immer zegt ze:
ik ben hier
Dat is na
een jaar geruststellend.…
Moeders stem
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 1.437 Ik hoor hem:
moeders stem
Kan m'n oren
m'n oren niet geloven
Alweer een jaar
dood & begraven
Zand erover
zoveel scherpzand
Steen erop
zware roodrosse steen
Stil...
zo meteen
hoor ik
hoor ik weer
haar stem.…
Verloren voorwerpen
gedicht
3.0 met 14 stemmen 6.647 Hazenschedel. Zonder oren. Tot het
bot teruggebrachte waakzaamheid.
Onvindbaar verstopt aan een slootkant.
Herinneringetje van zilver. Kristallen
druppel hemel. Logeerliefde. In het
zwembad van mijn pink gegleden.
Eeuwen ongezien onder het tuinpad:
munr.Zeelandia. 1872. Luctorleeuw.
Verloren bij een weddenschap.
Lorgnet. Messing. ovale…
Vader, hier zijn de kleine
poëzie
2.0 met 31 stemmen 16.413 Vader, hier zijn de kleine
Bomen waar de mandarijnen
Groeien van het plezier.
"Het is als Perzië hier."
Ja, vader, de witte
Kleine Arabieren zitten
Lachende bij de fontein.
'Weet je nog waar we zijn?'
-----------------------------------
uit: 'Verzamelde Gedichten', 1996.…
Bokswereld
gedicht
3.0 met 32 stemmen 39.239 Half Moon Inn
San Diego California
Op het gazon rond
het zwembad groepen ze samen
de gok- sex- en horecaf-
bazen doen zaken
Soms laat er een
zich voorzichtig te water
Van ver klinkt de stem
van Bep van Klaveren
"Ik gaf 'm een hóek ...
Hij hep nóoit meer gebokst"
De temperatuur loopt op
tot 26 graden
---------------------------…
Het wederzien
poëzie
3.0 met 9 stemmen 3.060 Het is of ik me-zelf bezoeken kom.
Hier woonde ik op twee-hoog
in de korte Prins-Hendrikstraat:
het was oorlog.
Aan het schuif-raam fladdert een stof-lap;
die doet me denken aan een kapelle.
Ik hoor ook een stofzuiger 'lux'
en ruik het stof.
Ergens een matje nijdig klopt
en een piano pingelt studeerachtig,
o, zo studeerachtig in de warme…
Niet in de hemel
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 510 De lach op je gezicht
nu je in de hemel bent.
Je lijkt gevonden te hebben
waarnaar je zo lang hebt gezocht.
Hier is alles nog als toen
alleen is er nog meer rust.
Het lijkt wel alsof je mij mist
of je wacht tot ik bij je kom.
Maar ik kan niet twee werelden leven
zeker niet met mijn geluk hier.
Ik heb en maak plezier
ondanks dat ik niet…
Zestig jaar
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 589 Ik ben al in de Oorlog gestorven,
zestig jaar geleden in vredestijd.
Mijn premature dood heb ik georven
vanuit de kampen in de Nazi-tijd.
Mijn vader zweeg over zijn oorlogsleed;
heeft het eindoordeel aan mij gelaten.
Maar er is zoveel dat ik niet weet,
want ik hoor enkel dode soldaten.
Wat is het verschil tussen lafheid, angst
of verzet…
Leonard Cohen
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 789 ooit draaide ik hem in mijn jonge
jaren op een oude pick-up
volledig stuk
verslond de liedjes die hij zong
vol sobere klanken en gelaten
akkoorden
tot ik hem vandaag weer hoorde
zijn stem als vanouds bezwerend
door de kamer klonk
en ik -net als toen- vol weemoed
meezong: dance me to the end of
love, dance me to the end of love…
Welluidende gewaden
netgedicht
4.0 met 36 stemmen 61 jij hebt stilte van
haar stof ontdaan
woorden laten
opstaan uit hun
welluidende gewaden
pas later kwamen
ook de kleurnuances
die stemming en
emoties bepaalden als
herboren naar boven
waar tijd ooit
sleetsheid van het
vroegere liet zien
geven nu rust en balans
herinneringen alle kans
behoedzaam gaan
je vingers langs
breuklijnen…
memories
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.240 mijn glimlach huilt
het verlangen in mij is dieper
dan de diepte
waarin de horizon verdrinkt
ik sluit mijn ogen
om de beelden te vangen
waarin het verleden
besloten ligt
mijn huid kippevelt
in de warmte die mij overvalt
het is alsof het verlangen in mij
geen richting wil kiezen,
hou ik van je,
hou ik niet van je,
stuurloos ben ik…
Bezoek aan Malang
gedicht
2.0 met 36 stemmen 27.630 Mijn grootmoeders huis had een tuin vol geheimen,
verborgen viooltjes die ik mocht zoeken.
Zij maakte mijn kop chocola in haar kamer,
die vol stond met foto's, diepzinnige boeken.
Mijn grootmoeder wist zich omgeven door geesten.
Zij zag de kleuren van het goed en kwade
en las je gedachten. Zij was onbevreesd,
dit had zij bereikt door haar…
Vragen(v)uur
netgedicht
2.0 met 28 stemmen 1.097 Ik ben gesmeed op 't aambeeld van de tijd,
van wereldoorlog en herbezinnen.
Die smidse tekens raak ik nooit meer kwijt,
ik eindig waar alles moet beginnen.
Zeg mij, hoe lang duurt een leven dan,
wanneer eind en begin samenvallen,
hoeveel is er dat ik nog geven kan
aan de levenden in alle jaartallen.
Is uit het vuur van de smederij
een…
irisdame
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 309 nog steeds verborgen
achter de thans woekerende iris
aanschouwt zij de rimpelstroken
rond haar geloken ogen
in het spiegelglas van haar serviceflat
de handschoen over haar knoken
tegen 't jichtig reumavuur
herinnert haar het verloren uur
dat zij nog het mes hanteerde
voor het avondeten
vlak voor hij thuis zou komen
de straten stromen…
vertragischt
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 269 de laatste tango
het vuur brult laaiend op
tussen de wervelpassen door
de magie volop herlevend
voelen ze zich weer even
mens in elke wereld met
een deugd in iedere twist
te lang zwegen ze toen
praten nog kon redden
wat schreeuwen had vernield
het verlies hernomen na de oorlog
bracht nochtans geen verzoening meer
dan wel wat warme herinnering…
laat me
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.151 laat me nog dromen
van dat wat zou geweest zijn als
een maan in stralend geel gekleed
de hemel kust aan gindse zee,
sneeuw als heel grote vlokken valt
en zo het branden van mijn ogen koelt
als elke grasspriet ’s morgens vroeg
de dauwdruppel stil voelt
laat me dan snel de sterren tellen
voor dat jouw voetstap echt verstomt
en ‘t dagelijks…
Afscheid
hartenkreet
3.0 met 43 stemmen 4.103 Bedankt voor je arm, het plezier, de uren
herinnering aan een leuke tijd
we laten het niet langer duren
een einde aan innerlijke strijd.
Rust zal je vinden, in werk en gezin
en tijd om verder te leven
zonder die ene geheime vriendin
die heel veel om jou blijft geven....…