Alle inzendingen over hermetisch

De Psychoticus beleeft zijn waarneming zeer tragisch Hij leeft zijn mythe en tot groot verdriet van het Hermetisch Kind in hem, wordt hij de Cynicus die hij tracht te vermijden, maar niet kan verlaten De Psychoticus gaat de Cynicus haten Het is balanceren en schuiven met gegevens Een oneindig leven is er nodig, om de som der delen hun…

in het onderhuis stapelt hij het onuitsprekelijke onder een stekelige prikkelbare huid gepantserd achter het bureau vullen lange rijen fantomen zijn hermetisch gesloten hoofd het kind barst van verlangen papa!…

Als in een luchtbel gevangen hermetisch afgesloten daarbuiten stemmen en geluiden ze horen je niet volumeloos jouw uitgestoten klanken binnen geluiddichte wanden malen ze rond de witte jassen in de ruimte de veel te strakke blikken drie-, viermaal prikken in vaten veel te broos ik heet, ik heet weet je hoe ik heet en wat er omgaat…

Als in een luchtbel gevangen hermetisch afgesloten daarbuiten stemmen en geluiden ze horen je niet volumeloos jouw uitgestoten klanken binnen geluiddichte wanden malen ze rond de witte jassen in de ruimte de veel te strakke blikken drie-, viermaal prikken in vaten veel te broos ik heet, ik heet weet je hoe ik heet en wat er omgaat…

Hermetisch is zijn lijf tot vlees vervloeid in wat achter zijn vel is aangegroeid. Dicht zich een vogel met alweer een wens: het klaaglijk tsjilpen: “Was ik maar een mens, de boom waarin ik zoveel nesten vlecht is door die zak als kachelhout geslecht”. Zo denkt de vogel die de dichter is en zich op zíjn beurt warmt aan dat gemis.…

afgeschermd door fluweelzwarte nacht waar randen zwaar in horizon vallen hermetisch samenzweerderig het zwijgen muisstil de uren van een zomernacht luid tikkend in het niets aan de andere kant wordt snel door eerste tastende straal van de zon de klok geslagen zó dat de hemel dreunt taal als glanzende lichtcascade woordschuimend zich op…

het moederland in de steek gelaten,waar in bekoring het leven hermetisch dicht valt er heerst diepe rust de verfraaide kerkjes zijn onbewogen in de late ochtend op de terrassen gonst het goede leven heildronk in strakke voetstappen vreugdevol gelach in het land waar de poëzie aan zijn lot word overgelaten zijn veel dichters die zichzelf…

in het onzichtbare valies draagt hij gehavend mens geheimen mee een masker bedekt in het licht van de dagen de ruïnes de duisternis vindt in het verborgene de doos van Pandora hermetisch gesloten in de doorwaakte nacht reist hij naar Emily vandaag las hij haar: 'Hoop' is het gevederd iets- Dat neerstrijkt in de ziel-…

Om niet voortijdig argwaan op te wekken zeg ik in 't dode idioom aju en fiets hermetisch door de strenge buurt. -------------------------- uit: 'Vergeetboek', 1961.…

het eerste gezicht Verstoppertje spelen achter de werkelijkheid nu zijn zij hier, daar vallen zij uit de tijd blinken als een spiegel en dan weer dof door drakenvuur, bedekt met dromenstof Binnenrand verbindt zij met de buitenkant van een reis naar het onbegrepen zijn trekt de grenzen van gevoel en verstand Zij toont in een doos van hermetisch…

Hier verberg ik mijn overpeinzingen duistere gedachten en herinneringen die zich kleden met schemer geheime bewaarplaats van verregende strelingen Ik woon er tussen onleesbare bundels vol hoekige en hermetische woorden testamenten van dode dichters die spelen met wanhoop en liefde en drentelen achter schuifdeuren In deze verborgen camera…

Hij houdt nu wel zijn beurs hermetisch dicht, maar komt het ogenblik dat hij verscheidt -al ging er ook geen eurocent teloor- dan rest hem niets, ondanks zijn gierigheid.…

plaats verkrampt in scharlaken rood met alleen de tijd als onderkomen, het doen te laten als opwaartse druk van zwaartekracht als ik de teugels in een laatste sprong aanspan van een tijdelijke dood is opgeschort door drukkende aardse ziel kan ik rustig stikken, door haar ademnood verkeer ik in het ondeelbare, voltrekt uit het hermetisch…

van de bewakers eerst het stenen trapje af en dan in die lege ruimte betrapt en wachtend wachtend wachtend op het wassende water koud of lauw of warm maar alles wat ze hoorde was het akelige gesis van kranen zonder water en mensen die kermend om haar vielen en zij als laatste dacht aan deuren die knarsend en hermetisch…

Als een koekoek die zich breed maakt voor nieuw gebroed zich met ireële spinsels voedt op de vleugels van de dag lijkt de nachtdraak te ontkomen uit z'n hermetische kooi valt de nacht weer ten prooi aan nieuwe dromen, houdt mij dat weer even zoet.…

een puntige zak of een puntzak: ontvangen moet je leren rammerrie - onbereikbaar kloot de jacht mijn rug op, min tien onbereikbaar - mannen! paf voor paal, druppels gespleten golven fluisternis toekomst ontluikt ommuurd.... laatste 14 titels van de door mij bewierookte dichter Metha door mij geordend tot een betekenisgevend…

Doelloos loopt ze door de kamer Haar gedachten zijn elders Het is donker en kil in huis; ze rilt De thermostaat moet hoger, denkt ze Het voorjaar lijkt niet op een voorjaar Maar het deert haar niet Alles in en om haar heen huilt Wonderlijk hoe de natuur zich soms aanpast Ze staat voor het het raam De straten zijn nat en leeg De huizen hermetisch…

jengelt in de straat, blikken dromen verpakt in monotone regelmaat, maant ongewassen licht tot nog groter spoed, ontneemt de eerste stap de prille moed, wordt energie vermorst, voorbij de dagelijkse kost, wanneer de nachtdraak zich met irreële spinsels voedt, zich breed maakt voor nieuw gebroed op vleugels van de dag om uit een hermetische…

Nachten lag ik stil te luisteren hoorde mijn hart en de klokken niet meer slaan, de dood had mij dus uitverkoren, ik had het goed maar ook de pijn en angst verloren, wakker worden in een benauwde en hermetisch gesloten kamer, ik wilde dat ik op kon staan uit bed.…

Een maand voor onze lieve vrouwendag Geldt vlakbij Beek en Donk op Eyckenlust Voor alle poezen absolute rust Geen krolse kater die 't domein in mag De lockdown heerst hermetisch overal Geen bronstig ruin, noch reu of everzwijn Alleen de merries mogen op 't terrein In quarantaine na het Hengstenbal Zo droomt de poes op wereldvrouwendag…

Den Bosch is veilig, ga er maar eens kijken Vanuit het hele land komen agenten Om in te hakken op de delinquenten Waardoor vervolgens de problemen wijken Men vraagt aan Rotterdam te assisteren Precies op het moment dat ze passeren…

waarin het hart te groot de geest te nauw, ritme van zin en woord verstijfd in mijn roman, de plaats verkrampt in grijs en groen, in tijd niets meer vernomen, het laten een constante druk van wurging als ik binnen kom, tussen aarden dekens kan ik rustig stikken, beklemt en luchtgebrek keren zich in het ondeelbare en voltrekt uit het hermetisch…

Een ongeleefd leven ligt al jaren verborgen in een hermetisch afgesloten kamer bewaard. Wellicht angstig om mij problemen te bezorgen om te ontluiken wat door alle dagen is vergaard. Ik wil de valse lucht die mijn adem blaast niet langer laten rondwaren zonder doel.…

tussen de aardse dekens kan ik rustig stikken, beklemt het geestgebrek keert zich in het ondeelbare, voltrekt uit het hermetisch zwart, zonder dat het in schrift op het lijf is gezet.…

maar kom ik thuis als de kraaien in een duistere schim de kleur van de nacht uit de grond hebben gestolen, een kluwen touw het gedicht omwindt zich vergelijkt, zich verdicht en de tijdelijke dood wordt opgeschort door drukkende aardse ziel kan ik rustig stikken, door haar ademnood verkeer ik in het ondeelbare, voltrokken uit het hermetisch…

Het dubbelduister in de nacht, mijn hermetisch afgesloten gevang - grensgeval. Haar aanraking versombert mij, want ik ben een opblaaspop - lekgeprikt. Ik schuil niet in mijn lijf, maar in de Elyzeese Velden - incarnatiecrash. Ik ben het doodskopaapje dat gisteren gestorven is - hopeloos.…

Mijn luchtklep is hermetisch afgesloten, het word nu toch echt wel kloten. Snak naar adem, word doodsbang, het duurt ik weet niet hoelang. Steek m’n vinger heel diep in de mond, water kwam omhoog, opgelucht was ik terstond. Ik denk nog vaak wat met me is gebeurd, 's morgens heb ik om ’n ander getreurd.…

regent pijpenstelen uit de vloer Drijf ik naakt gezwollen zonder roer Verschroeit mij vrieskou van buiten Gutst water onophoudelijk langs ruiten Nachtelijk duister met warm lichtende stralen Bereikt mij niet maar verkiest naar buiten te schijnen Dan klim ik klauwend met gescheurde nagels Omhoog in de nat bebloede gordijnen In mijn open hermetisch…

waar het onbevattelijke betekenis krijgt het is hard te verzaken aan de veilige haven van vertrouwde zekerheden en gezag die ons leven verankeren maar de waarheid versluieren de reis eindigt waar niets meer is dat in woorden en symbolen te vatten is waar de tijd gestold is tot stilte voorbij de twijfel blijft enkel nog hermetisch…

Wij sluiten alles hermetisch af om ons te beschermen tegen het gespuis Zij slapen met open ramen en deuren Wij leven met de mobiele telefoon, de PC en de TV Zij zijn verbonden met de hemel, de zon, het water groene velden en de schaduw van de bomen De moraal: zijn zij arm, ver van de bewoonde wereld, of zijn wij het...…