Netgedichten

netgedicht (nr. 11.586):

Valselijke wroeging

Zo het regent pijpenstelen uit de vloer
Drijf ik naakt gezwollen zonder roer
Verschroeit mij vrieskou van buiten
Gutst water onophoudelijk langs ruiten

Nachtelijk duister met warm lichtende stralen
Bereikt mij niet maar verkiest naar buiten te schijnen
Dan klim ik klauwend met gescheurde nagels
Omhoog in de nat bebloede gordijnen

In mijn open hermetisch afgesloten winderige kamer
Ben ik verkrampt en zonder inzicht
Voel ik mij rillerig slijmerig versteend
Zweet ik onderkoeld door zonlicht

Zwarte flits vanuit het donker
Keerpunt tot huichelachtige schroom
Helder versuft met nat verbrande haren
Dreig ik te stikken in opwaarts tranendal

Nimmer aflaten van gedroomde kwellingen
En onder mij drukt de vloer mij plettend
Snel wring ik mij glibberig onder de drempel
Verbrijzel het bovenlicht en vlucht naar waar.

Schrijver: Ivan Grud
Inzender: Borst.J, 18 juni 2006

borst22

tiscali.nl

Geplaatst in de categorie: ziekte

Inzicht

4.7 met 18 stemmen

1.186

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Rikus Kiers, 20 jaar geleden

Nu ik het minstens tien keer heb gelezen wordt het mij helder. Dit drukt de schizofrenie in het ten onrechte verleende proefverlof aan enkele pedofiele psychopaten treffend uit. Klasse!

J.pajudara, 20 jaar geleden

Mooi neer gezet, schitterend in tegenstelling, de benauwdheid druipt er van af.

Hendrik, 20 jaar geleden

Schitterend gedicht over een wroeging die er niet is, uiterst gevaarlijk deze mensen.

flora rietdijk, 20 jaar geleden

Dit is een juiste weergave van geveinsde paranoïde schizofrenie, en de vreselijke gevolgen ervan, bij het vroetijdig toekennen van proefverlof.

Geef je reactie op deze inzending: