Alle inzendingen over herrijzen OR lente OR pasen

De winter bereikt haar doel in wat wij ervaren als het februari-gevoel want dan pas krijgt de lente zin eerst lekker schaatsend de winter in!…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Zijn passie voor ons in handen van liefde weent nog Zijn stervensnood het voorjaar brengt beloftes de winter preekt geboorte…

Een vreemd soort Weemoedigheid hangt Langzaam in de lucht, Loom als was het een Vooruitgeschoven zomerdag Die net als mijn gevoel Te koud is voor de tijd Van het jaar - een lage, Verschroeide geur van Weemoed die overblijft Van alles verterend vuur En die tastbaar resultaat Lijkt van jouw sterven In dit lijdensuur…

keizers in een decadente sfeer maar koning clovus bracht de ommekeer pas in de gouden eeuw kon ik mezelf bevrijden van leerling naar gezel en meesterschap in later leven ben ik nu via het internet misschien de anonieme klei voor altijd toch ontstegen…

over de dood en diepe treurnis over het voorbije leven is het verlangen naar ’t ontluiken groot dat door Zijn ware liefde wordt gegeven zo moeten wij verdriet en vreugde delen over de dood en het herrijzen heen tot wij ooit ontwaken in het Eeuwig Leven bloeit Zijn glimlach in de rozen om ons heen…

De aarde verteert onze doden en alles loopt uit. Tweede Paasdag 2006…

bijna vertrap ik de populierenkatjes die vallen voor pasen…

Sneeuw met Pasen, op een eerste lentedag, ik wijs het af. Het is een leugenaar, gladjes sprekend met koude, temerige stem, dat het warme licht en de geurige bloem zijn ongewis, dat de nieuwe lente nog verre is.…

op de calvarieberg pas later is zijn zegetocht begonnen met het verrijzen uit de dood naar goddelijke drie-eenheid met als leidraad de restanten van evangelies en litanieën van naastenliefde en medemenselijkheid…

ze komen weer op: groene judaspenningen kardinaalsmutsjes…

en praal ja,lente is hier, in het park, zoals beloofd liep ik mijn eerste ronde, vol van bloeiende gedachten absoluut en zeker!…

heb het brood met je gedeeld en uit je handen gegeten in oogopslag zijn woorden veranderd in weten ik zocht zon jij scheen en samen wolkten we blauw een zuchtje wind fluisterde bloemen uit gras langs de bomenrij we liepen in verse lentesporen de winter zo voorbij…

Ogen openen, zacht gordijnlicht wekt me half slaperig nog, maar geluksgevoel zoekt een weg door mijn lijf, windstil lijsterzang.... in nabije weilanden vreugd’ koe loeien uit stallen losgelaten na winterverblijf... geuren gebeuren, open slaapkamerraam bloesemlucht vermengt met vers gebakken brood... fietsbelbel klinkt anders, lentevrolijk…

Overal blauwe bloempjes in ' t groene gras ook witte er tussendoor zelfs narcissen zie je te pas: het is LENTE. Niks geen meteorologisch gezwets gewoon zoals het op school werd gezegd 21 maart drie maanden na de winter begint de lente.…

Het oude jaar zal dan herrijzen. Opvliegen uit as van gisteren. Lang leve de vogel phoenix. Gelukkig nieuwjaar!…

De aanblik die het viaduct ons bood Bij restauratiewerk na honderd jaren, Verleidde de bekendste der Bulgaren Voor even te herrijzen uit de dood. Voor zoiets komt hij graag nog uit zijn graf, We zijn nog lang niet van die Christo af.…

Een dag na-pasen, is net als een dag na-praten, over feest of over eten, want practisch iedereen is zo'n beetje vergeten waar Pasen voor stond!…

daken hervatten wij vrolijk onze reis ‘t is lente ’t is Pasen!…

Het is stil vandaag bij de uitvaart velen kunnen pas achteraf afscheid nemen van de doden alleen de vogels blijven zingen als eerbetoon voor het leven de lente kwam en ging maar de zomer overwon…

'k had het gevoel dat het al lente was.…

Ik ga dan stil, tevreden en gedwee, En neem geen ding uit al dat Leven mee Dan dees gedachte, gonzende in mij om: Men moet niet van het lieve Dood-zijn ijzen: De dode bloemen komen niet weerom, Maar IK zal heerlijk in mijn Vers herrijzen.…

gebroken verzopen uitgekotst geslagen afgebrand herrezen geprezen en weer in vergetelheid beland…

Een teder streven in een wankele nacht bracht nat dat werd weggeslikt, stond in regenstormen te verduren, kou te lijden, hopend op verharding van haar striemen. Sloeg zich bont en blauw aan de scherpte van de dag, struikelde en stond zo vaak weer op, gaf het een naam: dat het lijden niet zo heten mag. Heelde in zulks mooie littekens…

Ik breng een stukje lente in een hoge vaas een tak vol knoppen gierzwaluwen gillen de hotelfaçade hangt vol natte nesten het uitstalraam staat kakelbont te kakelen Pasen voor de deur…

Dat heeft alles met Spirituele Lente te maken en niet met antidepressiva-cacaobonen.…

Gekweld tijdstip van opgespelde plichten Herkent door trotse ogenblikken Die gedetaïlleerd verdwijnen bij het uitstappen Een station met koffers latend Tranen wekken wat verwijst En geschiedde klanken herrijzen Zo baadt met kronen Zijn ark schonk.…

de prille lente slaakt een zucht van verlichting over de akker het vogelrijk wordt wakker een hymne kleedt de bleek niets is meer wat het leek geen traan, geen addergebroed geestdrift schikt een gloed liefkozend over een kroon warmtewindsels zweven over de naakte boom die vol toewijding wacht op vruchtbaarheid en kracht het…