inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 55.124):

Mijn tranen en Zijn glimlach

mijn tranen vallen over verdorde rozen
die nog op groen vertakte stengels staan
hun harten doods en uitgesproken
die het stervenstij moeten ondergaan

hoe droevig dat iedere roos moet sterven
als mooie seizoenen die ook weer vergaan
dat wat ons lief is, wij nu moeten derven
maar in de lente opnieuw in bloei gaan staan

zoals geheimenis hangt over de dood
en diepe treurnis over het voorbije leven
is het verlangen naar ’t ontluiken groot
dat door Zijn ware liefde wordt gegeven

zo moeten wij verdriet en vreugde delen
over de dood en het herrijzen heen
tot wij ooit ontwaken in het Eeuwig Leven
bloeit Zijn glimlach in de rozen om ons heen

Schrijver: Greta Casier, 10 september 2021


Geplaatst in de categorie: verdriet

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 712

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
13 september 2021
Wat een mooi gedicht Greta.
Het leven, de bloei, het vergaan en toch weer tot bloei komen.
Naam:
Antonia
Datum:
10 september 2021
Dit is helemaal wat het leven inhoudt prachtig omschreven

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)