Alle inzendingen over hoekje / vluchtigheid / vastleggen

even de tijd vasthouden in een momentopname de kleurenpracht van vergankelijkheid is thans op z'n best konden wij dit maar vastleggen zoals bij het nemen van een foto doch ginds pakken de wolken samen en ligt de wind al op de loer nog één keer zal het bloesem sneeuwen tot het voorbij gaat…

Mijn liefde, een vluchtige stof, ontvlamt alleen bij de juiste chemie. Dan is zij vast en constant, anders is zij vluchtig verliest vorm en inhoud verlaat spoorloos jouw atmosfeer en slaat ergens anders neer.…

Ik wil de nacht beminnen maar zij is te koud voor mij alleen Hoe hartstochtelijk wil ik opnieuw beginnen maar zij gaat immer heen…

Rook scherpt mijn denken in muziek zit ze gevangen de inspiratie Woorden vallen snel vervangen zelfs de stilte Een nieuw nummer velt lyriek amazonehout…

dat moment waarop ik net dat pak koffie open heb gemaakt en er even in knijp dat de lucht erin komt die overgang van hard naar zacht, dat moment…

Schrijf gedachten in de lucht gekrast in het geheugen als woorden op het natte strand Schrijf woorden op papier als negatieven van gevoelens die gedachten waren…

Het korte contact vluchtig als de wind door lange haren bleef toch voelbaar als de afdruk van lichamen die elkaar hebben verwarmd Zie ik je nog wanneer of waar of wordt dit toch weer een stukje eeuwigheid droom van een dag…

vanmorgen vloog hij nog "de meeuw van Tjechov" op nauwelijks 10 meter van de caravan lag de dode meeuw vleugels weerloos uitéén de kop geknakt en ogen gebroken zomaar uit de lucht gevallen als het pijnlijk bewijs van vluchtigheid...…

In het zicht van eindeloos draag ik onvermogen mee op open handen toegedekt met vragen als was het zand dat wervelend opgestoven maar niet rusten wilde ook al oogde ik in stilte elke storm of toch de tijd die mij omwond en alles fronsend trok waar jij eens strak naar keek maar och het maakt niet uit niet meer… nu ik berust in…

Mezelf opgesloten, waaraan ik niet ontsnap los te laten van iets, waarvan ik de strekking nog niet snap, de bascule in onbalans, dat kan geen vrijheid zijn. Geluk, ach geluk, met of zonder maat, de schijn is zuur, en als ik het begrijp, is het in een duur moment voorbij, een vuur wat alle tijd verslind, een eruptie mijn werkelijkheid…

Kolibri's in vlucht begoochelen mijn ogen vluchtig als ze zijn.…

(ook de poëzie) je herhaalt hardop wat in je hoofd zit je schrijft het op en schuift met woorden je schrapt en streept en schrijft opnieuw tot het hangen blijft je leest weerom en als je er warm van wordt dan is het goed tenminste vooralsnog…

de mist is opgeklaard zie weer wolken proef letters en voel woorden die onder aarde zich verstoppen voeten lopen op zinnen benzine van komen en gaan vluchtig verdampen letter tjes een gesprek lost op stilte valt breekt aan.…

We hebben nog maar 40 uur te gaan Dan is die flauwekul goddank voorbij En is Europa weer een jaartje vrij Van deze opgeklopte liedjeswaan En over 50 uur is iedereen vergeten Hoe of die Festival-artiesten ook weer heetten…

ik was vergeten hoe groot je ogen waren of hoe speels zij konden zijn zag dat weer even 't wist opnieuw mijn hartstocht te verklaren was vergeten hoe mooi je was en mijn wereld wist te bespelen met de lachende flirt die ik op je lippen las en jouw woorden mijn hart streelden terwijl ik mij verbeeldde dat jij enkel…

mijn blik vloog van tak naar tak, omdat ik dacht dat er een vogel zat het was echter alleen de gedachte; die spatte zomaar ergens vanaf ik kon niet anders dan het volgen; ineens leek het verloren op het water en sprong mijn blik van blad tot blad, omdat ik dacht, dat ik de gedachte zag…

Vluchtige Mensen Nieuwe instroom patienten Spij(t)s der hongerigen…

Is dat wat je wilt, alles vastleggen? Geen ruimte voor niets doen? Geen ruimte voor wie jij mag zijn? Jou denken laat je dat denken vastleggen Jou denken controleert alles Als jij denkt dan is het gevoel verdwenen En jij zegt dat je voelt?…

aahaa zei ik heel stil in een hoekje mysterieus einde…

Verbaasd en verrukt laat deze stad zich vastleggen Als westerling geniet ik hier de tijd In combinatie met het allesbe- halve vormeloze landschap Rijdt de landrover in stijl en goed geoutilleerd door en óver de groene heuvels De koudste hoofdstad van de wereld is 's zomers een verademing Ulaanbaatar, zomer 2001…

Ik heb helaas vandaag geen camera, ik kan niks vastleggen en weet even niet hoe grijs ik al ben.…

Je ziet zo'n polder denken aan het grijzig-groen beweeg van wilgentwijgen, het snelle rijgen van signalen langs het riet, de simpele overdracht van sloten op kanalen, het vastleggen van breedbeeld luchten in de weke delen van een plas en aan het bedachtzame omspelen van getande dijken. ----------------------------------------------…

de rede is niet dom maakt nooit recht wat krom is gebleken laat mij maar zwemmen in die ronde kom wil van de wereld niks meer weten cirkel al een leven lang en altijd bang het hoekje om te gaan maar rede is buiten zijn boekje getreden ik had het bij het rechte eind het hoekje om is kromme praat ik blijf voor eeuwig in mijn…

Laat de angst toch Varen Over de wilde Baren Ga in een hoekje Mediteren Daar zal je meer Van leren!…

De blauwe regen heet nu weer wisteria. Dat moet wel, want er is aan hem geen bloempje meer te vinden. Hij was wel blauw toen hij ze had. En trouwens hij heeft nu ook geen blad. Hij draagt nu een wilde pruikenbol, die beslist een kapbeurt nodig heeft. Alle dagen zie ik hem zo onverzorgd. Je ziet niet eens dat hij nog leeft.. Maar ja, dat…

Geluk is o zo vluchtig, zo vluchtig soms als gas. Maar zou het eeuwig duren, als het niet vluchtig was? Geluk kan o zo fijn zijn, iets waar je van geniet. Maar zou het geen geluk zijn, als wij niet kenden verdriet?…

Op elke wang een kus en één vluchtig op je mond die ik altijd al te vluchtig vond.…

de beige muren van Pontoise steken af bij de sapgroene, cadmiumgele velden boeren schuifelen niet in dit schilderij, Pissaro heeft ze allen in bed gestopt veilig voor het vastleggen van de lucht…

Het gevaar zit in een klein hoekje echter ’t kruispunt is enorm toch zei de automobilist “ik zag haar niet”?…

Een zucht bedompte lucht Een ritselende krant in een hoekje gestrand Kijk voor je uit of in de spiegelende ruit Nachttrein…