Alle inzendingen over hoorne

buiten lacht een vergezicht ik sta op en voel het meer de ritmes in mijn zucht bepalen immer schoon verlaat haar dwaallicht rond de Koepelkerk de straat watergeuren beuren goed er zitten meeuwen overdwars het Houten Hoofd bespeelt door mist mijn ogen zachter -ik ben wars- van standaard beelden kies voor immer uit de weelde van Hoorns…

er hurken huisjes langs de dijk een uitwijk als 't regent en als nachtwind snijdend rijt de bomen vangen immer wind daar boven torent Cyriacus, als een wachter en als kind van deze stad zijn koepel huivert rond zijn naam die ongekend in het zonnebad vertelt van nu- en van verleden tijd geborgenheid staat stil in ieder open raam…

Bruisend van leven, oude tijden een stad verrassend elke dag bankjes op havenhoofd altijd bezet mannen bijna der dagen zat herleven hun sterke verhalen in Latijnse visserstalen uren zijn ze beurtelings de held elk verhaal al honderd keer verteld gebeurt in geur en kleur opnieuw met weer een nieuwe held de tijd vergeten, ze zijn op zee…

Blaas je hoorn Cornielje, het voorjaar is hier!…

niet is moeras dat leeft in mist dat heet geen ras en vergeet de list het bolwerk verlegt rare gave iedereen terecht lam van de agaven in een maatschappij kleuren in de pot strijken ligt mij wie en wat is eigenlijk zot de pelgrim en kalk leuren samengesteld de tijd droogt op geld geteld hoe is het mop? V gaat verder haven…

De schijf van vijf telt niet voor de hoorn van Afrika.…

Een grootborstige visvrouw uit Hoorn flaneerde als een vette voorn...…

Op Jotie's graf heeft een diepbedroefde eenhoorn zijn hoorn geofferd...…

‘k Hore tuitend' hoornen en de navond is nabij voor mij: kinderen, blij en blonde, kom, de navond is nabij, kom bij: zegene u de Alderhoogste, want de navond is nabij, komt bij: ‘k hore tuitend' hoornen en de navond is nabij, voor mij! (8/8/1860)…

Even later neemt ze de hoorn drukt links en rechts een toets in. “Allo oma. Nienke wakker. Pop ook.” Hoorn schots en scheef neer. Antwoord hoeft niet. Bijna twee is ze.…

Op het bed een koffer met open mond, vol verlangen naar de reis en angst voor de bestemming. Alles wat ik erin stop met er straks weer uit, alsof wat nu nog komt nooit zal zijn geweest. Hij ziet het zinloze en smeekt me om het half gelezen boek, de tandenborstel nog in zijn verpakking, een laatste maal ruiken aan die opgevouwen trui in een…

Een vogeltje overreden, over een vogeltje gereden. Het zat daar midden op de weg wat lam in kop en leden en deed niet wat vogeltjes doen als een auto komt aangereden. Achteruit in de spiegel stoof het op, nieuwe avonturen in 't verschiet. Hoera, het leefde, want dooie vogeltjes vliegen niet. Alsof de streling van mijn chassis het weer…

Elke avond voor het slapen gaan keek ik onder mijn bed naar niets anders dan stof en leegte, wachtend op een magere maniak met een aks die mijn kindertijd voortijdig zou beëindigen. Later wilde ik een strak laken onder mijn voeten en nog later trokken mijn ogen op de drie muren die mij omringden loodrecht ingebeelde lijnen van het balatum…

Alomtegenwoordig vol minachting hamerde ze bescheidenheid in onze hoofden. Nu en dan nam grootmoeder een stoel, klom er op, opende het patrijspoortje en zette de wijzers naar haar hand. Lichtjes duizelig gleed ze terug naar beneden alsof haar vingers daarboven in het kraaiennest iets onwerkelijk hadden beroerd. Onder het slaan verstomden…

Tevergeefs negeer ik de ondraaglijke pijn. De uitgetekende stippllijn van het druppeltraject zoekt naar het sudderende lichaam, zij is niet hier. Niks wordt nu gevonden, er zijn geen andere dingen dan deze. Aarzelend tast ik naar de rand van de tafel waar jij aanzit als een schimmige bezoeker die bleef. Het bed beslapen, maar te zeer afgekoeld…

Honger opnieuw Parels van Afrika droog door de grillen nukken van natuur Immer opnieuw die Afrikaanse landen zonder consequent maar zeker doortastend bestuur Een overdaad aan verstoorde verhoudingen met een zinloos bloedvergieten geen zinvólle aanwas Groei die ontbeert door droogte wordt gemist als tijd toen nog Gods water over…

op de lijn Hoorn-Enkhuizen dreigt met acties vanwege de aanhoudende agressie door reizigers.…

zij zaten aan een tafeltje tegenover elkaar zij was een ree met ronde ogen hij een bok met scherpe hoornen zij zaten aan een tafeltje tegenover elkaar zij liet hem kijken in de diepte van haar oog hij toonde haar de scherpte van zijn hoorn later aan de rand van het bos viel hij voor de schalksheid in haar blik de bast hing in flarden…

als de engelen zingen en de hoorn is geblazen is de lucht bezwangerd van de gekken en de dwazen want wij zijn niet van hier wij komen van ver, van daar waar het altijd licht is en waar wij houden van elkaar als de engelen zingen en de hoornen zich laten horen door de zuivere tonen te laten zuiveren door de lucht weet dan dat de liefde…

Aan een zwijgzaam viswijf te Hoorn vroeg een visliefhebber vol toorn: 'Wat is er nu mis, verkoop je geen vis?' Nee, want ze was haar tong verloren.…

Twee conducteurs uit de plaats Hoorn Die kaapten de bus naar Stavoren En wat men ook zegt Ik denk dat ze echt Gewoonweg al tijden niet sporen…

Om de aandacht van de agent te trekken Gooide de man uit Hoorn een fiets door de ruit Daarop stoof de agent boos het bureau uit Zodat de man niet meer gasten zou wekken Het leek hem toch veiliger daar te pitten Dan ik een Heerlen’s ziekenhuis te zitten … Om een slaapplek op te eisen gooide een man uit Hoorn bij een politiebureau in Heerlen…

een historie studente te voorne nam kennis over egmond en hoorne zij riep gotte got hun dood op het schavot ik zie die ellende al voor me…

Soms is het nul, Soms is het alles, Soms leeg zoals Alleen leegte Zijn kan, Soms voller dan de volheid in de Hoorn des overvloeds…

Een waarzegger uit de plaats Hoorn Kan zich aan tv-spellen storen Hij zegt: bij zo'n quiz Heb 'k steeds alles mis Dat weet ik gewoon van tevoren…

Een helderziende in Hoorn Was niet voor 't geluk geboren Deed ie mee aan een quiz Had ie elke vraag mis Maar dat wist ie al van tevoren…

in de nacht met zo af en toe een basstem in de lucht palen flisten door de ruimte ongewild tel ik de flitsen van de gauwigheden lichten zie daar de eerste koren van de dag van het verkeer dat mij wordt aangedragen val ik om één koprol nog moeder dan ga ik heen en sla het stof uit mijn grafsteen ik kan de veerpunten wel aan en drink uit hoornen…

Een boerenzoon in Hoorn Werd met een varkenshoofd geboren Hij was heel ongelukkig Maar de boer zei slechts nukkig: 't Probleem zit gewoon tussen de oor'n…

Toen alles nog Gewoon was En Ron Jans In vreugde en Geduld op Corpus Den Hoorn in Stad De meeuwen en Het eerste trainde Was alles nog gewoon Was alles nog goed Zodoende, toen alles Nog gewoon goed was…

Het was deze ruigte tussen jou en mij: emotievolle woorden, hoorn op de haak. Was het een ruzie op berghoogte, gletscherijs, was het eeuwige sneeuw? Wat het ook was, laat eerst de regen komen en dan spreekwoordelijk de wisseling van licht, de bron.…