Alle inzendingen over hou vol

Kan hozend plenzen Kan gieten zonder grenzen Het meer raakt nooit vol…

Al tijden ben ik inspiratieloos. Geen woord, dat iets te zeggen heeft; geen zin, die wat verhaalt. Losse flodders en loze kreten; niets van betekenis vult hier en daar ’t papier. Mijn geest dwaalt steeds naar elders, ergens te ver van mij en deze wereld.…

't gewapend glas verdwijnt 't marmer, hard en ongenaakbaar verliest langzaamaan elke herinnering de muren bewegen onder het nieuwe gewicht van hedendaags licht en wat de tijd niet dragen kon wordt in aanwezigheid van de zon nagejaagd door de wind verhalen raken bekneld tussen puin en achterwege gebleven gesprekken 't huis maakt zich klaar…

ik adem mijn eigenwaarde in een bos waar ik de bomen met de holen van de virus voglen in de corona nevel niet kan zien en zuig mijn longen vol met 't licht de adem van zuiverheid vol van poëzie dat mij uitdrijft naar degene zonder uitzicht op genezing waar ik de kleuren van leven en hoop voor schilder om je te troosten nabij te zijn in je…

Schrompelend geel en stervend bruin zingt ritselend in de wind stijgend, dalend, krijgertje spelend achterstevoren van klinkers naar zand, opnieuw blaast een windvlaag in fluittoon door steegjes het dorre bruin krijgt een nieuwe kans, rollebolt, knispert speelt haasje-over met diep donkerpaars in vliegende vaart, duikelend, springend…

de ontevreden welvaartskneus heeft angst - humeur van likmevestje zijn métier - z’n tweet-vervuiling braakt een heilloos ‘nee’ hij líjdt en leidt; zijn kwelzucht duurt het langst gedachten kloppen in zijn brein: parbleu, kom op, breek áf die ongein, nomdedieu!…

ik hou zo erg van jou dat ik je zou willen opsluiten in de aller kleinste kamer zodat je bent afgeschermd van buiten ik hou zo erg van jou dus ik laat er in die kamer niemand bij ik zal je afsluiten van familie, vrienden en andere mensen maar behalve natuurlijk voor mij ik hou zo erg van jou dus in mijn wereld vol achterdocht en pijn laat…

ik hou van klare taal, die klatert helder en puur vol vernieuwende verfrissing als een bergriviertje. ik hou van mensen die deze taal klaar als een klontje, zonder rond de pot te keren of te draaien hanteren en mij daardoor zuivere koffie schenken waar nooit een tekeningetje bij hoeft.…

Tastend in het duister wankelend onder zware last Uit angst om je niet te bereiken smeek ik in wanhoop ……hou me vast………

‘k Hou van je zelfs al ben je hier ver vandaan.…

Ik koester het, bescherm het, zal alles ervoor geven, Ik hou van jou, vergeet dat niet, voor de rest van mijn leven!…

Diep van binnen weet ik wat ik wil,ik wil jou, Omdat ik zo vreselijk veel van je hou.…

.... ik hou nog steeds van jou…

tranen onstaan door verdriet ze zijn gevallen omdat jij mij achterliet plots ben je weggegaan op een briefje had je deze woorden staan je zei dat je nog steeds van me hield maar waarom waarom heb je deze liefde dan vernield ik voel me eenzaam en alleen ik hou van jou als geeneen de tijd samen was zo fijn en weetje iefste jij zal…

Ik voel warmte door mijn lichaam stromen Ik zie hoe jouw ogen de mijne tegemoet komen Ik mis je iedere dag Ik droom van je elke nacht Ik hoor bij jou en jij bij mij Samen zij aan zij Dat ene plekje in mijn hart is speciaal voor jou Daarom wil ik je zeggen ik hou van jou…

Ja hoor jongen hoor ik mezelf zeggen ik schik me wel helemaal naar jou jij waar ik als baby zo van hield maar als man nog net zoveel van hou.…

Ik hou me vast aan mezelf………

ik hou van jou ik ben verliefd op jou als ik je ogen zie dan vertrouw ik jou en dan hoop ik dat wij voor altijd bij elkaar blijven soms zie ik jou als mijn vrouw ik wil trouwen met jou ik laat je nooit meer gaan waar je ook bent je blijft voor altijd mijn lieve knappe meisje je blijft voor altijd bij mij ik hou van jou…

Zonneschijn is lekker warm Regen is verfrissend Wind blaast ons schoon Sneeuw is rustgevend Dus mens hou toch op en geniet van het lekkere weer!…

nu ik het dromen heb opgegeven lijkt de wereld eens zo luid ik trek me terug schik het huis naar het noorden genoeg tot alles en tot waanzin naast geraamtes; het lege staren, de weg terug het verwensen van herkenning en de diepte binnenin mensenvreemd en daarna verdwenen draag ik het gevloek op heupen of waarin ik ga geloven…

Ik hou van jou, zijn mooie woorden. Ik hou van jou, is rap gezegt. Maar je moet erin geloven, dan zijn die woorden pas echt!…

Jij sliep nog toen ik gewond van vele dromen onder je balkon arriveerde Ik had je wakker willen kussen in je armen verdwijnen en alle zonden opbiechten…

sinds kort spreken we zacht over liefhebben en waarin ik je vrouw wil zijn en zelfs nog meer de bloemen waaraan ik denk de vogels en de zee en hoe je mij nodig hebt de vlinders en de duizend vragen die meevliegen langs plekjes waar we uitrusten en zelfs nog meer dat ik stil wil worden als jij 's avonds mijn vrouwzijn voelt…

Mijzelf verloren, kwam de dood tegemoet, ook hij scheen de weg kwijt. Bodemloze put te verdrinken in je ogen, niet vanzelfsprekend Overtollig woord ingepakt, weer uitgekleed tot naakte waarheid. Zomerzon blakert kruin tot een blad-loze tak, schildering in okerbruin Gaf haar twee rozen, slechts gaf zij mij maar één zoen houd nog…

Hoe moeilijk zijn de woorden: ik hou hoe lastig te zeggen van jou? Hoe intens klinken ze uitgesproken door juist die je bemint? ik hou van jou! Hoe zoet klinken ze die lieflijke woorden vanzelfsprekend bijna tot je ze niet meer hoort! Toch zijn die vier woorden, de mooiste die je horen kunt en wilt ik hou van je.…

Zonder perspectief als regen zijwaarts valt met doorweekte vellen…

Na een dag van heel veel regen kwam uiteindelijk ook weer een dag, dat de zon weer zichtbaar haar stralen liet schijnen het natuurlijke fenomeen van, de herfst. Tussen de donderbuien door, waarbij de flitsen met genot, de mens liet schrikken zonder pardon, weten we toch weer, dat niets onvoorspelbaarder is dan ons eigen heerlijke…

Jij bent begripvol,bij jou is mijn leven hoopvol daarom dat ik zoveel van je hou…

Riante woningen van VVD’ers, met stalen hekken rond het struikgewas, het eindeloze Westlandtuindersglas, het megastallenrijk van BBB’ers …. Daar stelt men zich niet open uiteraard voor vluchtelingen zonder huis en haard.…

Ik mis je verlaten een eenzame ziel geef me je warmte Ik vraag je gelaten met geloken ogen laat me liefde zien Ik bid je knielend met gevouwen handen laat me morgen leven Ik smeek je nederig met gebogen hoofd hou van me...vandaag…