Alle inzendingen over humor /kinderen / geboorte /

Een impasse of een spagaat? Hoe zit het nou? Of ligt het nu? Het lijkt wel of het staat Hoofdje hoog en beentjes ook Echoot een apparaat Och kleintje in haar dikke buik Wat doen we hier nou mee? Er wordt gekneed, gedaan Gekeerd aan moeders schoot Het maakt zo weinig uit De kleine die besluit De kleine die besloot ‘Ik blijf liggen…

Een gelukkig stel Er wordt een kind geboren Blijdschap triomfeert.…

Hoe zalig krult het ongeboren kind in de verborgendroom van moeder geboren aan de borst der hoeder waarna het uitgroeien begint wanneer bewustzijn zich dan opent en het andere ogen voelt boven de wieg het nopen smoelt stemmen galmen zeer uitlopend veilig was de stille schuilplaats en het levendig bewegen rondom het draaien van de taats…

Het kind komt als vanzelf tevoorschijn opgeroepen door een eenheid waarvan ik het bestaan slechts mocht hopen het neemt ons mee naar waar wij weten de komende en de gaande de krulletjes moeten nog geboren worden is de wens van de gedachte zelfs als ik dood ben zie ik nog de blauwe lucht in lachende drentelpasjes loopt het verleden…

ding kijk mij eens aan met die poppenogen luister eens hoe ik voor jou zing zo intens blij, verliefd en opgetogen Laat mij jouw haartjes eens ruiken knijp eens zacht in mijn wangen mijn hart zal in liefde onderduiken genietend van dit warme verlangen De zon en de maan hebben dit geweten zoals jij is er maar eentje op aard ik zal jouw geboorte…

Stilte trok een lichte schil, lijn van grafiet waarbinnen - je voeten behoedzame dieren, een trilling van lucht was je vinger. Het oog werd opgetild, in een gondel gelegd, de pupil vloeide samen met de kleur die nog onbegonnen was van kleur, vorm die, ongeplooid, nog nauwelijks richting bekende. Als het luchtdunste hemd was je adem, je huid…

Zoek de bloemkant kind en laat ons samen gedrieen, hand in hand wandelen in de bloemenzee van jou bestaan. Zoek Godskant kind en laat Hem je koesteren, in de palm van Zijn hand, daar Hij je nooit verlaten zal!!…

Een wonder in mijn leven was jij, ben jij gebleven een sprankeling, zo bruisend een schittering vol leven een wonderlijk levend ding een mens een wonderlijk schouwspel jij maakt me aan het lachen jij zet me aan tot denken en peinzen dag mooie vrouw zou ik willen zeggen dag wonder dag leven in mijn leven.…

we wilden ineens het kind uit ons dromen vroegen elkaar wanneer het kon komen zijn lijfje groeide bolde jouw buik krijste de lucht en zijn longen eruit blauwkleurend worstelen op de grens van bestaan kiezen voor leven of dood verder gaand wie heeft gevraagd of jij wilde leven heeft je gewaakt uit een heel diep vergeten ben je…

Wat kan het ontroerend zijn De geboorte van een kind Door de ouders zo bemind Een kind heel mooi en klein.…

Zachte wervelingen in hemellicht, engelenzang in zuivere tonen, in samenspel met harpen en fluiten, introduceren het kerstfeest, verkondigen een tijd van verlossing, in blijdschap, een geboorte, van het kind van liefde en vrede, een eeuwenoude traditie, welke in wederkerige tegenstelling, in schaduwen van hellevuur, uit onbarmhartig geschut…

Lang, lang na haar geboorte onthaal ik ze de motten en val er met de keur van een vers oog op aan. Bevalt mij 't kind dan nog als 't eertijds heeft gedaan dan houd ik 't voor zo schoon als ik er een kan baren, en breng het in de wereld.…

Jaren later vieren wij nog steeds de geboorte van het kind, maar vrede is nog steeds maar een woord. Zolang mensen de boodschap niet hebben gehoord of begrepen zal men ook geen VREDE bereiken.…

recht door zee is best een nuance is verschansen wat humor verpest…

Mensen zijn nog moe van al dat feesten, maar ook vandaag was er weer een begrafenis, een geboorte en een ongeval... Het gewone leven herneemt zijn rechten op geluk, pijn, verlatenheid en liefde. De kinderen weten het nog niet, maar de toekomst is soms duister en dreigend, maar ook hoopvol en het licht wenkt.…

Mensen zijn nog moe van al dat feesten, maar ook gisteren was er weer een begrafenis, een geboorte en een ongeval... Het gewone leven herneemt zijn rechten op geluk, pijn, verlatenheid en liefde. De kinderen weten het nog niet, maar de toekomst is soms duister en dreigend, maar ook hoopvol en het licht wenkt.…

De humor valt daar uit de lucht, met bakken,schuin en rechte. Een paraplu die kent men niet, men loopt met open mond, daar in de humor stortbui, dat houdt hen zo gezond. Spreuken 17:22 Operette van Franz Lehar…

Nee, echt, die clown is steengoed Heel leuk met kinderen ook Dat doet ie fantástisch En ja, hij werkt met Humor Nee, deze clown is echt leuk, Waar vind je dat nog, een leuke clown?…

wordt een beetje zwaar om te dragen Nu zal je wel willen dat je het kind al had En dan is daar de langverwachte geboorte Die alles overheersende pijn Je wist dat dit erbij hoorde Probeerde ook heel flink te zijn Maar dan ligt je kind in je armen Ik lach en huil tegelijk Kon zelfs die pijn verwarmen Als ik vol met liefde naar mijn kindje…

Opeens is er een mensje bij, ik hoor het luid en klagend huilen, misschien wil het nog even schuilen, de wereld is zo koud en wijd. Ik huil en zucht, ik lach en bid, ik fluister liefdevol zijn namen, want door een mist van vreugdetranen, zie ik ons nieuw en rijk bezit. De wereld is zo wijd en kil... ik sluit het kindje in mijn armen,…

Kleine handjes Kleine voetjes Langzaam naar het licht Kleine armpjes Kleine beentjes Langzaam naar het licht Kleine baby Klein gezicht Je bent geboren…

Golven rennen over het lage land wolven komen van de bergen een kinderstem in de nacht bovenkomend in een wak tussen dromen en waken (boven aan welke kant?) hulproepend gered te worden van het vorige ----------------------------------------------------------------------------------------- uit: 'Groeiende onwil om ooit nog ergens in veiligheid…

Ontroerd tien teentjes tien vingertjes kloppende fontanellen vochtige lijven Mondje zoekend naar voedende tepel vol vertrouwen vastbijten in moedergevoel Geboorte onbeschrijfelijk verlangen van binnenuit tot leven gewekt!…

Een meisje uit het mooie Stavoren Jubelde heel hoog van de toren " Hoera, ik ben Ma Maar het kind heeft geen Pa Hem ben ik tijdens de zwangerschap verloren."…

Als er opnieuw zo'n wondertje gebeurd, dat er een klein mensenkind wordt geboren, wil je van de dáken schreeuwen en stil genieten van dat kleine mensje, wat op de grote mensenwereld terecht is gekomen. 't Heeft álles, tien vingertjes, tien teentjes, handjes, voetjes, zó miniem, dat het gróót worden zal, tja, dat kun je nu nog niet overzien…

Langs ijle spiralen daalt een klank uit vage verten wordt een levenskiem geboren de dichter luistert naar een dunne stem heeft nog de chaos niet bezworen maar schikt en kiest hij steunt en voedt het schepsel dat in hem is komen leven met woord en zin die uit het niets steeds helderder rondom hem zweven totdat het een gestalte heeft en een gezicht…

Negen lange maanden naar dit moment toegeleefd. Het is een uniek gevoel net of je op wolkjes zweeft. Een fiere mama, een trotse papa een wezentje zo klein. De start van een nieuw leven het gevoel een echt gezin te zijn. Geniet ten volle van dit mensje hij is echt heel bijzonder. Met handjes, voetjes, vingers en teentjes jullie eigen kleine…

neemt het gehoor van het kind af de kamer staat vol bloemen de eerste zes weken is het kindje blind. --------------------------------------------------------------------------- Uit: 'Van bittere tranen, kollebloemen e.a. blozende droefheden', 1971…

Toen de eerste vrucht, die jij onder je boezem droeg, zichtbare vormen had gekregen. Het was mei, en nacht, en zacht als onze fluisteringen viel de regen, werd in ons beider hart een nieuw gevoel geboren. Zo groot was het, zo overweldigend van toon, dat wij het tot de dood in onze harten moeten dragen.…

ogen ontluiken uit zoete roes verstoten zoveel licht valt zwaar…