22811 resultaten.
IJdelheid
poëzie
4.0 met 3 stemmen 539 Wij wandlen een poos over de aarde,
een ogenblik slechts, een kleine stond;
we gaan door de "levensgaarde"
en blijven een korte tijd "gezond",
we slapen, we praten en eten,
och, alles slechts een kleine wijl;
't is gauw weer verdwenen, vergeten...
Is 't leven geen snellende pijl?
Ei, straks was het klein knaapje jarig :
't was de…
IJdelheid
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 171 IJdelheid van de mens
Soms zo ziek, doordrongen
Toont ons de dood maar ook onszelf
Doch, dit toont niet wie we zijn
Enkel wat men doet geeft betekenis aan het 'zijn'…
ijdel
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 281 Wat is de enige lichaamsbeweging van ouder mannen beoefenen op het strand?
Steeds hun buik intrekken voor mooie dame in bikini.…
IJdelheid
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 91 Ze hebben de tijd gekaapt
en zogenaamd nuttig volgebouwd
met hoge torens vol ongein en
met zinloos tijdverdrijf, zoals
herrie schoppen met bladblazers.
Zij sluit de azuurblauwe ogen
en het zwarte rondje tussen
haar roodgestifte lippen belooft
het onbreekbare koord van de liefde.
Een Armeens gezin zoekt toevlucht
in een kerk en zolang…
Een kind
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.567 In mijn huis hangt een klok
die voortdurend doorgaat
onverbiddelijk en ongerijmd
beukt als een hamer op de tijd
en laat mijn woorden verdwalen
in de sluiers van eenzaamheid
Ik zie steeds veranderingen
zonder dat er iets anders is
steeds de versnelling
waar vertraging is
in het verdwijnen
van mijn ijdelheid
Ergens huilt een kind
het…
Wijs
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 95 Als gouden appels
in zilveren beeldsnijwerk,
is een woord, gesproken op
de juiste tijd ervoor.
Woorden, uitgesproken,
zo'n drieduizend jaar geleden.
Door een man die vroeg om wijsheid.
Hij had erom gebeden.
Toch bleek het niet genoeg.
Zijn conclusie was: "Alles is ijdelheid,
een najagen van wind."…
De spiegel
poëzie
3.0 met 32 stemmen 7.301 Die telkens in de spiegel ziet,
En zich met schoonheid vleit,
Beseft de ware schoonheid niet,
Maar jaagt naar ijdelheid.
Dit glas maakt trots, of geeft ons pijn;
Wil 'k weten, wie ik ben,
Dan moet Gods woord de spiegel zijn,
Waar ik mijn hart uit ken.…
OPDRACHT AAN WOORDEN OM VER TE GAAN
netgedicht
0.0 met 3 stemmen 447 De verte in bergen, is niet te zien
Mijn reikhalzen leidt tot niets
Te weten waar 't noorden is
Dat is de kunst
Ik draag mijn woorden op te gaan
Over die verten
Naar het noorden
Naar jou
waarvan ik intens hou…
Bevroren woorden
gedicht
2.0 met 70 stemmen 24.716 Jouw naam zat er ook nog ergens tussen,
Tezamen met de woorden: ik hou van je!
Dat was in de strenge winter van '96.
-----------------------------------------------------
uit: 'Dierentalen en andere gedichten', 2003.…
Zelfkennis in vijfkwartsmaat (III)
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 280 Als de schoonheid
onoverwogen,
de klank van woorden
wordt miskend,
slechts de betekenis
als hoogste wijsheid voor zichzelf wordt opgezogen,
de maat van inspiratie
ongeregistreerd,
het originele
als pure concurrentie wordt weggezet --
moet de ware lezer nog gevonden worden
die zijn ijdelheid bevriest,
het literaire aan het woord laat…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
verloren ego...
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 776 schenk mij waarheden
doorheen die lach
laat geen masker markeren
wat liefde vermag
steel met jouw woorden
geen ijdelheid meer
een ego verloren
hervindt zich wel weer
in het aanvaarden
dat wanhoop kwijnt
soms in je vragen
het antwoord verschijnt…
Alweer voorbij
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 334 Het volgende komt aan,
zo is je bestaan
en ook dàt gaat voorbij
en alles blijkt ijdelheid.
Naar Prediker: alles is ijdelheid...…
het getal der woorden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 101 het residu dat achterblijft
gewogen aan de hand van
eenentwintig gram
woorden en daden kunnen doorslaan
of balanceren op de rand
ik weeg mijn wit en letters
zorgvuldig als een apotheker
ijdel en trots zo het een dichter betaamt…
IJdele hoop
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 120 (Een hoop ijdelheid)
Virtuoos doch afgeleid
toont zijn kunsten achteloos
Onderdaan der ijdelheid
Roem en rijkdom- gekkigheid
Om den brode nodeloos
Lust als broze paria
Publica hysteria
Aanbidden van gebrekkigheid…
Rokjesdag
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 268 Mijn bril zet ik op voor
het fenomeen dat door
de lentezon verleide vrouwen
de wereld laten aanschouwen,
zich bloot gevend boven de knieën
daarmee prikkelend de fantasieën,
want met het verhogen van de temperatuur
stijgt de zoom, waardoor moeder natuur
ons toont wat gebleekt was in de winter,
nu hunkert naar pigment
en bijna elke jonge…
weet jij hoe mooi je was?
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 495 voor mijn zusje, in dierbare herinnering.…
hard en moeilijk vormbaar (senryu)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 137 De ijdelheid ligt
magnetisch op het aambeeld
van zelfreflectie…
Schildersezel
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 360 De ijdele kwast
Denkt haar te kunnen vangen
In zijn stilleven…
Wij herinneren ons woorden
gedicht
2.0 met 31 stemmen 7.942 Wij herinneren ons woorden
als huis, als boom, als maan
Wij herinneren ons dat
als de maan zwom
de vis klom
Wij herinneren ons de maan
en ook de dood
Wij herinneren ons woorden
als gras, als vogel, als wolken
Wij herinneren ons dat
als het blad viel
de vogel vloog
Wij herinneren ons de vogel
en ook de dood
En dat, toen de papaver…
Mijn lief
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 593 Ik wist er van de liefde niet,
toen ik jou vond, mijn lief.
Ik in jouw ogen werd gevangen
met rozen op mijn wangen.
Ik wist er van het leven niet,
toen ik schuilde in jouw armen.
Mijn hart tot berstens toe gevuld
met vreugd en groot verlangen.
Ik wist er van de liefde niet,
toen ik jou trouw beloofde.
En jij mij meenam op een reis,
die…
Fluiten
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 876 Ik had een broer,
hij floot altijd.
Niet omdat hij vrolijk was,
oh, nee, integendeel...
maar omdat hij bang in 't donker was.
Door altijd te fluiten,
als hij 's avonds onder stergeflonker,
van zijn meisje kwam...
voelde hij zich niet meer zo alleen,
met al die schaduwen om zich heen.
Ja, hij heeft wat afgefloten,
zijn hele leven lang…
zij is zó ijdel
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 224 zij is zó ijdel
ze gaat vreemd in de spiegel
hij is hetero…
Beperkte geest
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 2.310 Beperkte geest
Vol eigen trots
IJdel in woorden
Je maakt dat ik kots
Simpele ziel
Koppig en leeg
Je verdiend zoveel minder
Dan dat wat je kreeg
Ik verwerp het respect
En minacht jouw zijn
En geef je terug
De ruzie en pijn
Je noemt mij naïef
Dat mag je annexeren
Dat was ik ook zeker
Door jou te respecteren…
[ Liefde is ijdel ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 82 Liefde is ijdel,
je wilt graag ieder helpen --
die lief voor je is.…
het schrijflaboratorium e.a. frivoliteiten
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 145 ( ijdelheid is ook een strijd )
het schrijflaboratorium en andere
jeuk veroorzakende zaken...…
bevrijden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 89 terwijl hij uitkeek
op de hoge witte
blinde muur
zag hij het
mangrove moeras
de reflectie van de
vurige zon op het
water hij zag
de adelaar
in het grijze licht
de wilde haas
in de verte het
glooiende land
het wisselende
wolkenspel
erboven geen
ijdele woorden
maar pure poëzie
waarmee hij de
zieke uit zijn
bed bevrijdde…
Stilte
netgedicht
2.0 met 19 stemmen 85 was het maar eerder
even stil geweest
toen een roos fleurig
en jij lieflijk leek
maar roerloos lijk je nu
waar vroeger leven was
blikken raakten
tongen streelden
wat ijdel liefde heet
plots minder bleek
was het maar eerder
even stil geweest
voor alles hard
en wreed werd
en woorden bitter
onze mond ontzoet…