43 resultaten.
J. Bernlef
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 345 Ijsbergen breken in de nacht,
ijsberen dobberen hopeloos rond,
worden gek van het feit dat er
geen grond meer onder hun berepoten
te vinden is, zinken tragisch weg
zonder dat de wereld dat ziet.
Het liever niet weten wil.
Groot excuus namens alle vervuilende
economieën. Nee, daar koop je niets
voor.…
- Groen van vilten tapijt -
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 148 Roodborstjes,
pikken zaadjes op velden,
groen van vilten tapijt
laatste krommingen schitteren
als grillig gevormde perken,
onuitsprekelijk kraken de ijsbergen
niets achterlatende droppels
verspreiden het geboomte,
bladeren begrenzen ongebroken
gehuld in zonderlinge wijde blik,
kijken nevelsluiers met groet terug.…
Levensduur
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 511 Er waren geen vragen
uitstel werd niet geduld
niets wachtte op later
op tijd zijn belangrijker
dan grijze, schaarse haren
Klaarheid zou zichzelf verliezen
in het heldere water
klanken duidelijk gehoord
van gestreste bultruggen
vragen naar goed en kwaad
Zij wisten er niet veel van
maar meer van ijsbergen, die dreven
er waren en verdwenen…
Eerste licht
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 39 het eerste licht
verpest door
illegaal vuurwerk
het zicht op een
pril en stil begin
van het nieuwe jaar
die rust was
even veelbelovend
daarna schudde aarde
als vanouds zijn
grondvesten van beton
en aangevreten hout
beloften in de
randstad zijn het topje
van een ijsberg vol sterke
verhalen waarbij ieder
uit die deal vooral…
Fluithaas
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 169 Neem nog even het noodlot van de
ijsberen mee, ja, die stoere dieren
op de oude schoolplaat van Nova Zembla
die met die natuurlijke bontjassen ja
de ijsbergen smelten onder hen weg en
door zwemuitputting verdrinken ze wreed,
omdat wij de aarde hebben leeggeroofd
vergiftigd en verpest, ik niet, maar jij
met je achterlijke Volvo en je…
In beweging
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 103 jij kwam uit de wolken
opnieuw begonnen
een lange weg zelf beklommen
hem met jouw liefde bedolven
de aarde draait en slijt zich rond
water drijft land verder van ons
zand werd bevrucht en vormde een grond
krachtig en prachtig behoorlijk gezond
ijsbergen smelten langzaam aan
bomen laten hun bladeren gaan
dieren stierven langzaam
geen mens…
Potloodvent
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 154 van de vrouwen een soortgelijke ervaring heeft en dus weet dat de directeur van Ajax die zijn broekje te buiten is gegaan nog maar het topje van de ijsberg is....kortom:
Een potloodventer is een schrikmoment
Onder zijn pak een adamskostuum aan
Als jij hem plots in vol ornaat ziet staan
Intimiderend als je solo bent...…
- De ijskoning -
netgedicht
4.0 met 43 stemmen 252 Indrukwekkende koude luchten
lonken avontuurlijk en tevreden,
randen zachtwit omzoomd van ijsbergen
de ijskoning ontwaakt,
wil de hele wereld gaan bevriezen.
De ijszee bevriest haast door illusie,
onder zijn doorzichtige oude handen.…
de brug
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 135 voor Milo 6 mei 2019 +
voor wie zwerft
in oneindigheid
onhoorbaar in de
gesloten nacht
voor wie alles
te veel is en voor
het laatste leven
vlucht
voor wie het hart
leeg blijft
de ziel het licht
niet vinden kan
voor wie de stilte
het zeerst doet
is de lucht het
ijlst
het is de kreet
van de broze
gekooide vogel
voor wie…
Warm hart. (lieve vrouw)
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 717 Je bent echt een engel met een hart van goud,
bij jou krijgt een ijsberg het zelfs niet koud!
Jouw troostende woorden zal ik nooit vergeten,
Lieve vrouw, je moest eens weten!
Je moest eens weten hoeveel ik van je hou,
met jouw warmte overleef ik elke kou!…
Monoloog
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 228 er huist een monoloog in mij
keer op keer geven mensen
me te verstaan, dat
zij me niet
ik hul me in stilzwijgen, ben geduldig
moedig en gelaten
voer ik dialogen – dronken, nuchter – die
een puntje ziel
tonen, uittorenend
boven water als een ijsberg
hulde aan de ervaren kapiteins –
het zijn er niet zoveel,
er zijn maar zoveel schepen…
met eigen ogen zien
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 169 de solitaire
drijvende ijskoningin
glijdt verweesd
voorbij als een
traag stromende
haast slapende
rivier in haar
kielzog twee
kleine wezen
een uiteengevallen
afgebroken famile
laat oplosbare
sporen na
in het zwarte water
de mens kwam
met eigen ogen
zien hoe snel
het ijs smelt…
Explorer
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 52 Een ijsberggigant
glijdt voetje voor voetje
op drift geraakt
van antarctica
ongezien als zeeruim
explorer naar de kusten
van zuidelijk afrika
Zo'n reis door de tijd
zullen wij allen maken,
eens op een keer
zo niet nu, danwel dan
geen robot van barabas
of met een spider
geen game met een crawler
die nergens toe leidt
geen…