Alle inzendingen over ik zal er voor je zi

Het waren twee koningskinderen, Zi hadden malkander zo lief: Zi konden bi malkander niet komen, Op de Theemsweg vond híj zijn gerief. - naar 14e eeuwse tekst…

In haar armen mag je liggen, schoon zal zi je likken tot het bot. Van wie ze houdt, het laat haar koud.…

zij het is het klein genot dat lokt ik wil geen gezaonnik zonder ènd mensen löstert naor m’n lied van De Piezeman gaoi ik vur ööj zinge midden op de lei daar zong die rare vent ‘zeg manne löstert naor m’ne raod wanneer ge stao te piesse ge wit toch allemaol ève goed hoe slèècht dè ge h’m kant misse want ès g’ is onvurzichtig zijt hap zi…

Als twee lieve ogen vragen: Help mij, want ik heb zo'n pijn Mag je dan, omdat je voelt dit is het einde, Egoïstisch zijn? Als je bij de dierenarts hoort: Dit komt nooit meer goed En hij krijgt steeds meer pijn Mag je dan, omdat je hem niet kan missen, Egoïstisch zijn? Als die twee trouwe ogen zich sluiten, voorgoed En je zonder hem naar…

Wees steeds blij in de hoop Want God wil voor je zorgen Vandaag, maar ook morgen Hij laat niets op zijn beloop. Heb geduld als het slecht gaat De Heer zal je altijd nabij zijn En weet van je verdriet en pijn Hij is en blijft jouw toeverlaat. Ga steeds door met je gebed Want God wil naar je horen Jouw stem gaat nooit verloren Gods liefde…

Eens was er niets behalve iets dat alles bevatte: het Kosmisch Ei. Met een oerknal knalden ruimte en tijd de leegte in: Ginnungagap. Sterren ontstonden, energie, materie, donker of licht: Jin en Yang. Zwarte gaten vormden wormholen naar parallelle universa elders. De mens, denkend nietig klompje sterrenstof in de goldilockzone…

ik wil je opsluiten in de omhelzing van m'n armen ik wil je vastpakken om nooit meer los te laten maar ergens diep vanbinnen weet ik dat het niet kan niet jij en ik wel jij wel ik niet wij…

Ik ben op zoek naar mezelf en ik ben zo moeilijk te vinden. Het is zo frustrerend. Ik kan me er zo over opwinden. Waar is mijn eigen ik? Ik ben niet wie ik ben. Hoe verander ik dit toch? Anderen kennen me niet zoals ik mezelf ken. Ik zou het zo graag laten zien. Ik zou hier zo graag over praten maar hoe begin ik erover, want niemand heeft…

Als het leven je ontglipt en de dood is zo dichtbij dan verdwijnt de woede en voel je je vrij De strijd is gestreden je hebt je best gedaan de pijn zou verdwijnen je wist dat je moest gaan……

Daar zat ze, daar, op de koude grond. Zo koud door de zon die, daar niet meer leek te schijnen. Ze wachtte daar, daar, op de koude grond. Ze wachtte, tot iemand haar halen komen zou. Zij wachtte daar, maar het leek of niemand, ooit meer zou komen dagen. Gegrepen, gegrepen door die vreselijke kou, die vreselijke kou van de oorlog.…

Wat gebroken is kan je lijmen Dan heelt het nog misschien Maar het wordt nooit meer zoals vroeger Want de barsten blijf je zien…

Een klein woordje met zo'n groot effect. Een stom woordje doet je huilen van schrik. Een woordje van 6 letters groot. Voor de één een scheldwoord, voor de ander de dood...…

Ik ben wie ik ben maar weinigen weten mij te doorgronden. Denk maar rare dingen over mij, want of je het nu echt denkt of niet, ik denk toch altijd dat jij het denkt. Zeggen wat ik denk, daar heb ik geen aanleg voor. Zeggen wat anderen denken, daar ben ik dan weer een talent in. Hoewel ik zoveel in mijn mars heb, en toch zelf kan denken…

Negeren, negeren, negeren... tot haar hersens exploderen! Kan een man een vrouw erger kwetsen, dan haar ziel te bezeren en haar daarna stráál te negeren? Vertel het mij maar ...…

Iedere dag moet zij zichzelf bijeenrapen. Moed verzamelen en zichzelf toespreken dat dít het gevolg is van haar keuzes. Accepteren hoe ánderen het ervaren; als een moeder haar pubers "achterlaat", op de plaats die hun thuis is en zichzelf losweekt uit hun dagelijks leven... Mensen zouden eens voorzichtig moeten kunnen kijken…

De huid drukt door de naald als een afgespleten plint die toch weer tegen de muur vol gaten aan wordt getyft, losgeslagen met momenten en streken van kwasten en granaten. Het vallen is als een ballingschap, als een tegen bezetenheid verbrand lijk en als de druk die stijgt tot voldoening en verwerping op het vlot van de afgunst. De ziekte…

Een herder ligt bij nachte in het veld... Z’n iPhone gaat, ’t gebeurt soms bij die dingen Hoe lieflijk hoort hij dan een engel zingen Een 'blijde' boodschap wordt hem zo verteld: 'Een kind geboren, ’t is een jongen zeg In het Nabije Oosten, díe heeft pech!'…

Wat zijn dagen Wat zijn uren Wat is iets breekbaars Dat ik vast blijf houden Wat zijn tranen van verdriet En wat vertel je me niet? Wanneer liep ik voor het laatst Met jou Door de groene velden Langs het levenspad En toen enkel vergat Waarom eindig ik niet Ik kon je toen al beter horen Waarom is dat wat je riep Niet meer te verwoorden…

‘k Zal mij van te dichten zwichten, zo ‘t mijn hert niet wel en gaat: wie kan rijpe bezen lezen van een tak die droge staat? Laat de lieve wonnenbronne, laat het leutig zonnenvier, laat de verse blommen kommen, laat weerom de lente, alhier! Dan ja, zal ‘k genezen wezen, opstaan en, gespannen fel, of ‘t een klare snare ware, dichten ende…

Middernacht, ik wandel naar huis door de 6 km lange velden, eindeloos alleen, zonder werk, zonder wagen, zonder vertrouwen, zonder doel, alleen Van Morrison's "Have I told you lately that I love you", zingend alsof niemand mij horen kan, behalve de in verbijstering starende koeien rondom, en tranen rollen langs mijn wangen, van…

Geeft niet. Eigenlijk vind ik het fijn, hoe Moederdag dit jaar herleid is tot de essentie: De kinderen zelf als mooiste cadeau. Met hun bezoekje, bij sommige mama’s voor het eerst in weken. Met hun liefde en genegenheid, de schoonste dingen in het leven. Ik heb er meer van gekregen dan ik ooit had gedacht. Weliswaar, nu we toch bezig…

Open elke dag Met een glimlach Alle ingrediënten voor het leven Zijn al gegeven De zon, het land en nog meer Alles te zien, elke dag weer Gewoon werken op eigen akker Als schilder, slager of bakker De glimlach met passie, Inzet en wandelen als makker Als gereedschap op de akker Bewerk het land Het zal vanzelf gaan Met een glimlach…

Hier in dit huis in mijn aanwezigheid en nabijheid liet ik telkens weer een kaarsje voor jou branden. Een licht om je welkom te doen heten. Ik houd een licht, warm en brandend... om jou te doen thuiskomen: delen, met elkaar, onze diepste dromen. Als ik twaalf kaarsen ontstak... was dat om jou de liefde van mijn hart te laten weten, om…

Ja, ik heb een buik die ik niet verberg: ik ben – ik en jij bent jij.…

Het was altijd onze liefde die me deed leven en die bleef staan, ja zelfs voorop stond. Het was altijd onze verbondenheid met dood en leven die ons deed kerk gaan, waarbij we elkaar vonden innig en wederzijds, ook integer deed ons contact elkaar hervinden, waardoor wij samen uiteindelijk een nieuwe wereld binnen konden.…

Natuurlijk zal er altijd iets belangrijkers zijn, dan je druk maken (niet VET) om je slanke lijn. Natuurlijk zullen er mooiere dingen te bedenken dan dat je voorgoed je lange lokken weg moet schenken. Natuurlijk zijn er andere dingen zat, waar ik het nog niet eerder over heb gehad. Maar: een mens mag zich druk maken (niet vet) om datgene…

Dan toch weer doorgaan hoe moeilijk dat ook zal zijn na een zware tijd.…

Hoe hebben wij ik zeg jij lief zo lief, zaai je jaar in en uit elk moment zaden op paden als momenten om te ontkiemen. Verworden ze tot pracht en die kruinendracht de stevige gewortelde bomen die liefde tonen. Mag ik een van de seizoenen voor je zijn olijk en vrolijk voor je dansen en zingen over ons dagelijks unieke bestaan en alle doodgewone…

God, geef me de sereniteit Om wat ik niet kan veranderen te accepteren De moed om te veranderen wat ik kan En de wijsheid om het verschil te weten Mijn sereniteit wordt al mijn hele leven afgebroken door de mensheid Uit haat en woede opereren, is wat ze mij leren Tegen wie moet ik die botvieren dan? We mogen toch ook niet vergeten?…

er zijn plaatsen waar je nu nooit er zijn tijden waarin je eens ooit je weet niets meer, maar je wás, je liep door deze straten. je probeerde, je dacht, je tekende cirkels en rechte lijnen. je hebt je blauwe hart, dat is de ziel, op eigen handen door de tijd gedragen, ongeschonden aan Gods voet gelegd. misschien zal iemand huilen, die…