Alle inzendingen over in zijn kooi

Zeg, hoe laat is vandaag De Gouden Kooi?'…

Een glimlach bezie ik niet als een spiegel wanneer ik naar mijn kooi kruip ben ik onderdanig in de liefde van mijn zelf verzonnen werkelijkheid maar dat zegt alles over de onbereikbaarheid van mijn geneugten wanneer ik jouw glimlach zie ben ik als de struisvogel ik steek mijn kop in het zand van een verdwaalde woestijn nog alles…

heel hoog in de lucht of diep onder water altijd voor iets op de… vlucht ik ben wel onzichtbaar dus best moeilijk te vinden voor velen… ongrijpbaar maar voor wie me wel vindt met durf en volharding zal streven zoals wind op zoek naar iets mooi zo vrij als een vogel verlost van zijn… kooi!…

laat nu maar nu het brullen eindelijk is verstomd en hij zich neerlegt in de kooi niet meer droomt van jagen zijn bloed weer trager stroomt laat hem maar breng geen herinnering mee lijdzaamheid heeft zijn pijn gesust negeer de drang naar vrijheid wek niet wat onbeheersbaar is wat moet hij met dat opgelaaid gevoel zijn vuur is al lang…

Doelloos vlieg ik door mijn kooi. Zonder uitzicht. Zonder raam. Dag Pallieter, grote man, je stem zegt in ons hart: Sta op. Begin opnieuw. Het leven is niet zwart. Ja Pallieter, vrije vogel, trek de ketting van mijn poot. Open onze kooi en schreeuw: VLIEG dan! Leef toch groot!…

vastgezeten in een kooi van ijzer voortbewegend over lange, strakke banen vergezeld door illusie, weter van waar-en-daar-naar-toe glas en blik verdwalend in een onwerkelijk landschap waar niet op me wordt gewacht droefheid sijpelt gestaag in mijn hart als illusie laf de benen neemt.…

Je hart dat als een getergde vogel tegen de kooi van je ribben slaat, zal ik liefkozen zachter dan het licht de toppen der bomen. Om alles wat mij niet langer lief kan zijn. smeek ik je: lijf mij in. Buiten jou kan ik niet leven.…

de lucht is vandaag gevuld met aankomst en verblijf bevroren in hemel en veranderlijk met wolkenvorm vertrekken is geen object geen onderwerp in een kooi geen zinsnede op het strand geen visgrond en zilverplevier misschien een draadloos paaltje in ongemaaid weideveld een onzichtbare kust, een hek of onmiskenbaar iets dat beklijft…

Wanneer je je kooi verlaat. Wanneer we zien en luisteren, naar hemeldragende muziek, die overal klinken gaat. Houd van het leven. Blijf liefde trouw. Liefde? Ik hou van jou!…

gevangen Ik kan hem er niet uitlaten, hij zal mij in hem veranderen Als ik hem toelaat Iedereen heeft een beest van binnen Het is aan ons of we hem vrij laten of hem bedwingen Ik weet dat ik het beest in mij nooit zal mogen laten winnen Hij zit opgesloten in een kooi en zo vind ik het wel mooi…

Ik zeg dan tot dat beest “ach beest lul niet zo stom anders kom ik naar je kooi en draai je nekkie om.”…

Ik beschrijf je liever vanuit mijn vergulde kooi dan als fier dichtertje. Met één pennenstreek ontsluier ik al je nevelslierten.…

Ik zou je graag dit geven, dit wat ik niet kan, Door schemerluchten omgeven Als de zuurgraad van mijn behang, Door de tochtigheid van dwazen En de vochtigheid van glazen, Meestal na die drang Ik zou graag met je delen, dat wat ik niet kan De waarheid in vele facetten Als de zoete muren van mijn gevang, Samen verblijven in een gouden kooi…

Wat anders rest er nog dan van lieverlee te wijken naar een ingegraven verlangen, en maar weer met alle stromen mee een vrije vlucht in de kooi aan te vangen.…

Liefde is mooi Maak het niet kapot Net als een vogel in een kooi Ook hij heeft een ander lot Vertrouw elkaar Geef elkaar aandacht Maak het niet te zwaar Kijk naar wat de ander en jij zelf verwacht Geef niet op Blijf sterk Rijk samen de top Zo blijf je aan het werk…

in de gouden kooi van liefde hangt de droom zo mooi getralied met vrijheid van ontsnappen stappen is met een fantoom nooit verschoont realiteit een vluchtig en luchtig parlez moi d'amour jij bent the golden girl waar ik mee ga toujours…

we weten niets meer zeker; of een komeet in een kooi past het portret nog onder de wolken hangt ik ken hen ergens van ook zonder dna toen waren er dezelfde kleuren was water net zo vloeibaar schoof dezelfde wind voorbij zou Adam Eva nog herkennen en dat na al die jaren ook toen niemand foto’s had…

In een kooi ben ik opgesloten een roerloos brandende kooi in een verlaten veld. Je bent er niet meer een vogel vloog de hemel tegemoet... Ik weet het wel God ziet mij staan in de zon Hij ziet mijn schaduw op de stenen Hij raakt mij aan maar voelen doe ik het niet. Ademloos staat mijn schaduw daar stil als in een luchtledige.…

ik open de poort en de meerkoet blijft liggen in het wak bij de boot met witte snavels over eieren lopen op het kale vlot een constant gepiep van droge kogellagers waterkipkuikens voor een feestvogel is er geen betere kooi dan een zomers park het is nog donker er zwemt een meerkoet voorbij op weg naar het werk…

Als ik een kanarie was dan zong ik slechts voor jou zodat jij bij mijn kooi zat en naar mij kijken zou. Met jouw mooie ogen keek jij dit beessie aan ik zou om jou een lol te doen nog harder zingen gaan. En als jij dan je hand uit stak en kriebelde in mijn nek dat zou ik heerlijk vinden en voelde mij te gek.…

Je bent jong en het leven is mooi maar men stopt je in een kooi en trekt je vleugeltjes uit Dan vraagt men hard en luid hoe het met het vogeltje gaat Wel, die zit in een spagaat De zin van het bestaan raakt uit het zicht in dit onmenselijk tijdsgewricht Het wordt tijd restricties op te geven en weer lijf aan lijf te leven…

Parkiet in kooi wipt van stok naar stok en droomt van vliegen. Zij kijkt naar de lucht en vertrouwt de vogels behalve de kraai. Reigers krijgen een spoedcursus omgaan met drones. Vogels zitten op een lijn alsof ze geteld willen worden.…

Gevangen vlinders in een gouden kooi, zweven zo licht gracieuze pirouettes. Kus de vlinders cirkelend om je heen. Zie, de dwaallichtjes, stille vriendjes, roepen sterrenregen. Strooien de gewonde aarde in het rond. Tweezijdige bliksems als een zilveren sleutel laten niets achter dan het geluid van de stilte.…

Op het smalle koord boven de open kooi springt hij zijn salto de leeuwen wachten Steekt zijn hoofd tot aan zijn schouders in de open leeuwenbek het is duister binnen Zijn messen gooiend geblinddoekt en scherp naar de donkere vrouw die haar ogen sluit Ze gaf hem haar liefde en geheimen erbij maar kan hij het aan liefde en intimiteit…

Waarin denkers denken, als vogels in een kooi. Als vissen in hun kom. Dood gaan is weer ongeboren zijn. Zo kan gisteren morgen worden. Zo kunnen mensheden iets leren. Van fouten die geen fouten zijn.…

Als een vogel die wil vliegen zit ik in een kooi te zwijgen in de stilte, aan weemoedigheid ten prooi. Als een monnik zit ik eenzaam in m’n cel, alleen een monnik doucht niet met verpleegsters; en ik wel.…

Nee, het beesie staat te pronken in z'n kooi en doet ie daar niks, hij is hartstikke mooi!…

De hoge hemel is hun tot kooi, zijn zij zo frank en vrij, komen als ik het voedsel gooi, elke dag opnieuw… naar mij.…

minister Schouten wordt wakker u gedraagt zich gelijk een aanstellerige stakker coronavrije nertsen zijn nu echt niet vrij alstublieft luister naar mij dagelijks zoeken deze stumpers in hun kooien de uitgang doodsbang voor u een complete afgang ChristenUnie medewerkenden steunen martelaren bidden iedere ochtend…

Ontelbare mensen in kooien, die ze zelf niet durven zien.…