Alle inzendingen over individuele pijn

Pijn van het alleen zijn Laat het respect bloeien voor het samen zijn Pijn diep geworteld Groeit hogere toppen van geluk Pijn van onmacht Maakt macht zo miniem Pijn gehate vriend Met jouw vriendschap, wordt ik een beter mens…

Is er ook een medicijn tegen innerlijke pijn? Leeft men dan ook met je mee met een bloemetje? Welnee! Raak je in je ziel gewond dan lijk je uiterlijk gezond en voer je je genezingsstrijd in gelaten eenzaamheid.…

Ze zei me nog, dat ik zou vergaan van verdriet horen deed ik niet…

Het doet Pijn Doe ik dit voor Jou? Heb Jij mij nodig om t Verleden te verlaten? Doe ik dit voor mezelf? heb ik Jou nodig om ... ik weet het niet ik kan het niet Ik, Ik stop…

Pijn overheerst, Neemt de overhand Pijn eet je van binnen op. Pijn maakt je onbeheerst, berooft je van gezond verstand. Pijn zet je leven op zijn kop Pijn die je geest beheerst Je energie helemaal opbrandt Pijn zet je normale leven stop…

ik zag je hand op het behang ogen die wegdroomden vingers die de tijd nog voelden in de pijn van toen die even krampten toen je weer de stemmen hoorde van het twistgesprek op de overloop waarvan je in de toon alle hoop verloor nooit is het meer goed gekomen de lat was veel te hoog gelegd wat restte bleek het laatste op de…

Je deed me zoveel pijn Al je leugens en verraad Ik kon er niet meer tegen Zoveel liefde en haat Elke keer heb je tegen me gelogen Ik hield te veel van jou Ik kon je niet laten gaan Nu heb jij de pijn die ik niet wou Het is nu over en uit Ik heb je uit me leven gesmeten Al die ellende is voorbij Toch zal ik je nooit vergeten…

van de maan Ik zie haar staan voor een glazen deur zoekend naar een opening Waar de pijn verdwijnt en overgaat in afsluiting...…

mijn hoofd Die angst dat ik het nooit meer vind Een hand in de mijne dat gevoel om te worden bemind Soms een traan, gelukkig ook vaak een lach, Toch leef ik toe naar die ene dag Dat ik liefde vind en mijn hart weer leven mag Wist ik maar niet hoe mooi het kan zijn Dan voelde ik me niet zo alleen en had ik niet af en toe die ondraaglijke pijn…

Pijn, opgeslorpt door een zee van zout. Machteloosheid, gebroken door een orkaan van gevoelens. Voortleven, een doodse stilte omsluit mijn hart en stilt de zilte druppels in mijn lichaam.…

ongezien haar wangen verlangen kent zij steeds reeds weggestreepte dagen vragen durft zij niet ziet bloed en blauwe plekken bekken schuim en vuisten knuisten in haar schoot lood zwaar in haar benen wenen nu haar kinderen hinderen en verliezen kiezen zal ze nooit strooit zand in kleine ogen mogen zij haar ooit vergeven leven moest zo zijn … pijn…

Even razen en tieren, ik word gek van de pijn. Even mijn tranen de vrije loop laten. Even niet hoeven te praten. Ik wil even niet, dat je mijn tranen ziet. Pijn kan ondragelijk zijn. Daarom vraag ik: Mag ik even alleen zijn?…

Waarom doet dit toch zo pijn, het afscheid na samen geweest te zijn. Alles is koud en kil, zelfs de natuur is al een tijdje stil. Niets is nog mooi of de moeite waard, na het nieuws dat door mijn hart ging als een zwaard. Onze tijd samen zal ik nooit vergeten, ik hou nog steeds van je en dat mag iedereen weten.…

Als pijn zoveel pijn doet Dat je niets meer voelt Dat je ziel verdoofd is Volledig onderkoeld Als pijn zoveel pijn doet Dat je niets meer ziet Dat je niets meer hoort Zelfs geen haat of verdriet Als pijn zoveel pijn doet Dan leer je het kennen Dan doet het geen pijn meer Je kunt er aan wennen Maar verdoofd en gevoelloos Zal de dood…

wensen geen pijn meer onder mensen leven is een mooie droom voor hen die lijden niet zo gewoon…

Pijn... om wat had kunnen zijn toch vertrouwen om wat nog komen gaat blijdschap om wat nu is die pijn om wat had kunnen zijn…

ik wou dat het over was dat ik kon zeggen: "het is voorbij, alle liefde, alle pijn, tussen jou en mij" maar het is de pijn die mij nog steeds bindt die pijn waarin ik zoek en liefde vind morgen wellicht misschien wist de nacht al mijn verlangens maar is dat het wat ik wil ?…

Zou er een pijn zijn van een hogere orde dan vindbaar zijn en niet gevonden worden?…

dan ben je van de pijn zo moe geworden dat je denkt; bekijk het maar. Maar ook die erge momenten van pijn, en daarbij je verdriet. Dan blijf je steeds weer vechten met altijd die aanwezige lach en een traan die niemand ziet.…

Wat is er moeilijker dan verdriet doorstaan De pijn die je gedachten onzeker maakt En dan nog te bedenken zonder jou verder te gaan De pijn die je zo diep in je hart raakt Zo overstuur en zo een verdriet Door eigenlijk iets wat niet zo groot is Maar het zorgt dat je hart iets vreselijks ziet Zodat je geluk opdwarrelt in de mist Ik probeer…

Mijn tranen willen niet komen, blijven steken in mijn keel, Die brok doet me pijn, mijn lichaam in z’n geheel. Heb mezelf voor de gek gehouden, jij droeg je steentje bij, En nu is het echt over en ben ik alleen met mij.…

Een pijnboom in mei Op de spaanse vlakte; Een pijnboom in mij.…

Donker en klein. Stil en met de ogen die ontwaken na slapeloze gebeden is ze weer een kind. In een eenzaam bed vol verloren dromen en speelgoed dat haar wakker maakt in de tijd die begon als een kinderdroom met momenten van slapeloos geluk. De stemmen fluisterden en vonden haar gemaakt…

Tegen elke lichamelijke pijn is er wel een medicijn. Ben je ziek, gewond of naar staat bezoek met bloemen klaar. Is er ook een medicijn tegen innerlijke pijn? Leeft men dan ook met je mee? met een bloemetje welnee! Raak je in je ziel gewond dan lijk je uiterlijk gezond.…

Pijn, “snij maar zolang nodig is in mijn egovlees” Bezorg me maar; of tranen, diepte- of hoogtevrees Je bent mijn begeleider in mijn doodsnood Mijn vijand, mijn geliefde, tijd- en bondsgenoot Je bent soms alles en ook weer ‘niets voor mij’...…

Pijn als meiregen die maakt dat je groter wordt dan het jongetje, onwelkom bij verjaardag klasgenoot = boerenzoon, wegrennend: niet janken, niet janken……

Je kind ongelukkig te zien dat doet enorm veel pijn. Te lijden onder geestelijke druk, dat voelt bepaald niet fijn. Je wilt haar zo graag helpen maar weet niet altijd hoe. Luisteren is een goed begin, dit leven maakt haar zo moe. Van kind zijn naar volwassenheid dat valt bepaald niet mee.…

Maar diep van binnen zit nog steeds die pijn. Dat kan ik niet veranderen, ook al wil ik vrolijk zijn!!…

hoe heftig is vaak pijn ook ondraaglijk zelfs soms als een slapende vulkaan in het onderbewustzijn die bij tijd en wijle zich gaat roeren en haar verstikkende inhoud afvuurt naar het hart als vurige pijlen geladen met vragen en waaroms die onbeantwoord blijven maar wel aan het verstand gaan knagen pijn gaat soms gepaard met beelden…

Waarom zoveel woorden en zoveel daden zonder doel De pijn is niet te plaatsen in het hart van mijn gevoel…