Alle inzendingen over innige

daar waar je nu bent zo verbonden met alle seizoenen is de liefde bevrijd in regen en wind zo innig tederdicht dat zelfs de woorden en alle toonaarden niet en mensen bij lange na niet nooit. alleen wij…

De teentjes van Midas tikken perfecte triolen in de tweekwartsmaat van mijn passen…

Langzaam zweven mijn gedachten Koesterend ons innig samenzijn Wat wij gisteren mochten beleven Langzaam zweven mijn gedachten Terug naar het moment Dat je mij intens in liefde nam In mijn gedachten Ga ik terug naar gisteren Koesterend ons innig samenzijn Waarom moest je terug? Mocht je niet langer blijven...…

Door de liefde tussen man en vrouw zal de vrucht ontstaan als een ode aan verbondenheid In de vorm van hun kleine ik, krijgen ze jou als bekroning van hun innige verliefdheid Hoe kon iemand ze ooit meer geven... dan jou, een heel nieuw leven.…

Zo innig kunnen vogels wezen, zo sierlijk hun manier van zijn. God zette een krul onder hun bestaan.…

Het kan geen toeval zijn Jij en ik Wij samen Het kloppend hart Dat wij horen in elkanders borst Zonder woorden Innig verbonden Mijn hoofd in jouw handen En soms ook andersom - Niets zeggen - Ons verhaal Is duidelijk…

Je bent als wind O lief, een zacht briesje geurige magnolia Waait over palmen en zee het gewonde hart verwarmd innig dicht bij Je bent zonsopgang en zonsondergang volledig tijdloos aan mijn zij…

bloesem van zilte aarde vindt zelden een vaste bodem als de wind aldoor raast raakt amper gewend aan een zomerse liefde van blijvende waarde waarop een hart zo innig aast…

Voor alles wat wij waren, wij bestonden voor elkaar wij stonden zij aan zij jij niet belangrijk beter dan ik maar gelijken wij bereikten een hoger doel: namelijk vriendschap, en zelfs kameraadschap met diep, innig gevoel!…

Treinen kan ik nog vaak betreden, maar deze straling zal ik misschien in al zij innigheid na heden bij leven niet meer zien. ------------------------------- uit: 'Verzameld werk', 1976.…

Met zijn witte haren vormde het de driekleur van het land en taal waar hij zo innig van hield. Bilthoven,12 juli 2005…

Zie wat de Here schiep in zeven dagen: De hemel en de aarde en het water, de zon, de maan, de dieren en wat later de mensen tot Zijn innig welbehagen. De achtste dag had Hij geen geestkracht meer en schiep uit puur chagrijn het pokkenweer.…

in een lofdicht tussen zachte vrouwenhanden letter ik jouw naam op roze-rode lippen toegenegen blozend warmte ontvonkt in mijn borsten tot de sleutel der innigheid als ik hechte vriendschap dicht aan jouw boezemvrucht…

ik klieder op het doek wanhopig de scheppingsdrang waar ik naar verlang en telkens zoek is het abstract is het kunstzinnig ik verf strepen met gemak liefdevol en innig uren later dan kijk ik naar het doek met verbazing van: yes! dit is wat ik zoek.…

Innig houden van, elkaar aanvullen, de heuvels op en af. Dichterbij gekomen, steeds een verdere stap, nooit meer uit elkaar.…

Hij houdt van mensen, kickt op ’t groepsgevoel Dus ging zijn hart voor de Vierdaagse open Met duizenden heeft hij die uitgelopen Ja heel sociaal, tezamen voor één doel Als blijk van innige saamhorigheid Had hij en route aan de toiletten schijt…

Liefde is innig en teder bekend en vertrouwd Liefde is als een vuur 't kent soms rust noch duur Liefde is houden van man, vrouw of kind Liefde, echte liefde is oprecht en puur…

O leven, zoet leven, 'k Heb u zo lief gehad, En met innig beven Uw schone lijf omvat. Nu gaat het àl verdwijnen... Maar heerlijk, ver omhoog En schoner zal verschijnen Wat mijne ziel bewoog.…

De kilte verarmde De stilte verwarmde Totdat het vuur bluste En ik in het onbewuste Alles innig omarmde Ik de deken omsloeg Die ik tot dan droeg En het vuur berustend toeliet Weg van de pijn en het verdriet En ontving de troost, waar ik om vroeg…

Zij omhelst mij, innig. Tegen beter weten in hoop ik dat ze me nooit meer loslaat. Ik heb je zo gemist Lente.…

De foto die ik van je kreeg was gewoon een innig familietafereel ik voelde me even leeg en vervreemd tegenover wildvreemde mensen de camera legde een moment vast als een schilder met zijn kwast nu kijk ik weer naar de foto was heel de wereld maar zo.…

tussen de vele mooie foto's aan de muur van herinnering hangt een foto van de haven waar ooit wij herenigd worden In de innig eeuwige omarming van de eindeloze geschiedenis die wij samen maken mochten…

Ze zijn graag samen, lief en innig En zeer loyaal als metgezel Dus waarom dát paar niet, wíj wel? Ons land is immers zo vrijzinnig! Oprechter trouw werd nooit gevonden: Laat ze ook huwen, onze honden!…

vrouwentongen slingeren zich venijnig een weg brokkelend laten zij van liefde geen spaander heel giftig spuiten zij vol haat dood in het rond innig met elkaar verbonden door een duister lot wenend om de zusters die niet werden verstaan…

Van alle dingen klein en groot Van alles wat op de wereld leeft Is het leven dat ooit ontsproot Een geschenk dat GOD ons geeft Het grootste geschenk van hierboven Is dat wat een moeder draagt in haar hart Een innig vuur wat nooit kan doven voor het kind wat zij heeft voortgebracht.…

een lied van januaridruppels danst op papier, over een toverkoord van ingehouden zachtheid zo innig strijkt zij haar weke vleugels als een intieme fluistering over mijn aangespoelde eenzaamheid de nacht schrijft zich in verre havens waar ieder woord een droom van thuiskomen is…

Met een ruk keer ik mij razendsnel om daardoor zie ik nog een glimp van jouw geheimen ik wens ze nog steeds te doorgronden nooit zal ik echter precies weten het beleven van een vrouw maar één ding weet ik heel zeker het was een innig samenzijn…

HET KIJKEN NAAR DE ZEE NEEMT ME MEE NAAR HET NIETS OF HET IETS WAT IK NIET LICHT KAN BEVATTEN: HET EINDIGE HET ONEINDIGE HET INNIGE WAT MIJN ZIEL TROOST WANT MET OF ZONDER ZON IS ER ALTIJD EEN HORIZON Dit gedicht draag ik op aan mijn belgische balcon-buurvrouw en echtgenoot, Zuid-Spanje, 5 december 2010…

Ik hoopte, innig met zijn droevig lot begaan, dat ze het Servisch ‘graag verdoving’, niet verstaan.…

verlangend naar meer dan armen die me innig omstrengelen me nooit meer los zullen laten juist sterker aangetrokken zullen worden waardoor mijn gedachten die overuren draaien nog meer nu mijn visie wordt ontnomen geketend in liefde groeit de kracht tot volledige overgave…