Alle inzendingen over je kent de ander nooit helemaal.

er nooit geweest…

Gister bedacht ik me opeens, "sterven doe je helemaal alleen." Het leven dat langzaam uit een lichaam trekt, en wat daar dan achter schuilt, het "grote onbekende". Ik hoor ook nooit iets van hen die vòòr mij gingen, ken alleen de leegte die zij achterlieten.…

je bent soms zo heel anders dan ik denk dan ik verwacht je reageert vaak op een manier die ik niet kan voorzien je bent een mens vol verrassingen als geen ander met niemand te vergelijken ik kom er nooit helemaal achter wie of wat je eigenlijk bent dat is juist het boeiende het unieke van je je geeft wat…

wie ongeluk kent herkent geluksgevoelens elk ander moment…

Het woord alleen is nooit alleen, er staan altijd andere omheen. Een mens alleen is ook nooit alleen, altijd is er iets omheen. Alleen de gedachte alleen is heel alleen, nooit andere om zich heen. Nooit iemand die het goed begrijpt en die echt sprekend op hem lijkt Niemand die alleen kent, alleen kent zoals jij het kent.…

Als het zonlicht dooft straalt het ginds voor anderen baan die rust niet kent.…

Wie weet is er Een engel die je kent en ziet…

Het maakt niets uit om Wat voor persoon je bent Niemand heeft het recht om De ander te ver vooroordelen Er mag geen onderscheid gemaakt worden Met de een heb je een klik Met de ander iets minder Of juist helemaal niet Zorg ervoor dat je geen onderscheid maakt Want niemand is perfect In het leven draait het erom Dat je een ieder medemens…

Ik kan met mijn mollig lijf vast stukken beter overweg als ik maar gedichten schrijf en gewicht in woorden leg.…

Wie mij kent danst met mij Wie mij kent lacht met mij Wie mij kent huilt met mij Wie mij kent houdt van mij Maar, wie kent mij?…

Al kent ook míjn valuta zwakke punten (en zijn het eigenlijk chocoládemunten…) De euro blíjft. Zo waar als ik besta.” TV uit, krantje aan de kant geschoven. En toen mijn schoen gezet; ik ga weer geloven.…

Wanneer het donker in je leven komt weet je dan in Zijn schoot gedragen Hij kent je en herkent het kruis weet ook je levensvragen waar jij het niet alleen meer kunt draagt Hij het met je verder geef je maar over aan het ritme van zijn tred.…

Meer dan zeventig Jaar heb ik gewoond In jou, naadloos Met elkaar verbonden, Maar nu de elementen Hebben toegeslagen En de natuur jou Op de bebouwde Wereld heeft herwonnen, Lijkt het alsof jij Mij nooit gekend Hebt, groene wildernis Die mij niet meer kent Zoals ik jou altijd gekend heb…

Hij is keihard en toch is hij poreus Zo open van karakter en zo stil Bij regen maakt oom Zoab het verschil Hij fluistert leuk en druipt niet uit z’n neus Toch is er ook iets vreemds met hem aan ‘t handje ‘Hij laat geen sporen na,’ zegt neefje Jantje…

Verborgen Verstopt Helemaal opgekropt hartje vol mondje dicht nooit verteld nooit gezwicht…

leningen en hebben een verstikkende tophypotheek niemand mag het weten vooral niet – die ander en het zorgt voor veel ellende tranen en leed alleen voor hen en niets helemaal niets wordt er van gezien door – die ander…

Oneerlijk is het leven Oneerlijk is het verdeeld De één die heeft alles De ander heeft niets De ene is gezond En een ander is ziek De ene heeft liefde Een ander kent het niet De ene werkt zich kapot Een ander hoeft dat niet De ene heeft veel verdriet Een ander kent dat niet de ene zal vechten voor zijn leven een ander doet dat niet de…

Ik zit voor het raam en zie hoe de tuin niet is veranderd voor haar ben ik niet weggeweest de tuin kijkt mij recht in mijn gezicht het is vreemd te bedenken dat zij mij niet kent, zich mij niet herinnert na al die tijd dat ik hier niet was ik de tuin was vergeten, zij voor mij niet bestond, is zij nog helemaal als toen hoezeer ik ook…

De druif was aan het joggen, hij rende zich helemaal fit, De anderen riepen: "Dat is een druif met pit!!"...…

Bij een ieder ver voorbij de jeugd met een vertrokken grijns van vergane glorie de kille mondhoeken moeizaam opgetrokken tegen de zwaartekracht moet staan een dapper dollend zonnetje dat zijn omgeving kan verwarmen dat spelend en ongedwongen met heel zijn lijf en leden naar jou schaterlacht…

Jij tilt mij op in golven straalt mijn ogen mooi Jij kijkt mij zacht in vochtige nachten Jij proeft liefde in nooit gesproken woorden Jij leest mijn denken ongezien het weten Ja, jij, maar jij kent mij niet…

Is er dan helemaal niemand Die dat masker doorziet Je schreeuw om aandacht beantwoordt En luistert naar je verdriet? Niet bang zijn om te leven Laat zien dat je jezelf kent Dan komt er vanzelf iemand Die van je houd zoals je bent…

Ik laat een traan van verdriet Er is niemand die het ziet Mijn pijn en mijn verdriet Ik voel het een ander niet Ik voel me eenzaam en alleen Ik heb helemaal niemand om mij heen Ik laat een traan van verdriet Er is helemaal niemand die het ziet…

De buxusmot heeft weer eens toegeslagen want buurmans haag is naar de Filistijnen Helaas is zijn haag eveneens de mijne De groene wand kan niemand meer behagen Ik vind het erg, maar buurman dipt en flipt Hij had zo mooi De Haag vandaag geknipt…

Was ik maar de dochter die ik nooit was De liefde die ik nooit gaf Was ik maar de moeder die kon geven Dat wat zij zelf nooit had gekregen En stel als, ik vraag me af Stel je voor, dat ik zo was Zouden dingen anders zijn? Zou duidelijk worden, ja, alles kwam door mij?…

dan die kus, die doet iets Spontaniteit iets van nemen en geven de ene wil het, de ander heeft het ik zal er naar streven de ander het te geven…

dit is de wereld misschien niet zoals jij het wilt maar je doet het nooit verkeerd omdat je hier geboren bent je eigen waarden kent maar soms worden die waarden vergeten lijkt 't, alsof jij nooit in dat schattige ledikantje hebt gezeten niemand meer beter zal weten dan zijn eigen slechtheid ellende, en gevaar ook al is het soms niet…

de dag dat je me verliet papa, ik dacht, dat ik nooit meer blij zou worden. maar dat is juist helemaal niet zo. ik lach vaak, omdat met huilen de pijn ook niet overgaat. ik heb gemerkt, dat je anders kunt leven. gewoon met mama, en met papa apart. ik mis je wel papa, maar het is anders.…

wat is de zin van het leven waartoe zijn wij hier op aard waarom ondergaan we en beleven wat is het nut wat is het waard ook al filosoferen we ons helemaal krom accepteer dat wat is gegeven voor ons is er geen daarom dus rest ons zoveel mogelijk fatsoenlijk te genieten van het leven zoals wij met het aardse experimenteren zo is er ergens…

Maar nooit meer zal ik denken: Het overkomt een ander!…