Netgedichten

netgedicht (nr. 51.603):

Was ik maar

Was ik maar de dochter die ik nooit was
De liefde die ik nooit gaf
Was ik maar de moeder die kon geven
Dat wat zij zelf nooit had gekregen

En stel als, ik vraag me af
Stel je voor, dat ik zo was
Zouden dingen anders zijn?
Zou duidelijk worden, ja, alles kwam door mij?
De mij, de ik, de ik die ik nooit was

Je hebt me rondgeslingerd, diep gekwetst,
Gewurgd, gegooid, verpest

Nu ben je oud
Je hebt pijn, je hapert, stokt
Je kijkt naar het voeteneinde van je bed,
Daar waar ik zit
De dochter die jij het liefst niet kent

Waar mijn zus is vragen velen
Of andere familie, zelfde verhaal
Mijn ego, een welp, wordt gestreeld
Het spel is mij allang bekend, het verveelt.