Alle inzendingen over jij

zo schuchter is het vogeltje in natte winterbomen het weet niet of het al gestorven is in zijn of een andere wereld dat hij er is en dat elders de levenden zijn, hun gekwetter veelal leeg in een steeds weer herbeginnen doch onbereikbaar voor hunzelf in een hijgende seizoenendrift het vogeltje, ik hoor zijn geroep en hoe het in de nevel…

Jij en Ik zijn buren en daarnaast goede vrienden, eerlijkheid, vertrouwen en loyaliteit staan voorop. Ik die altijd alles wilt weten, jij die mij de antwoorden geeft. Wij doen het nog niet zo slecht, Jij en ik.…

Liefde laaft levenslang langer nog laaft liefde dan tastbaar verder dan ik reiken kan.…

In je ogen woedt een storm, niet door mij te temmen Je houding is op oorlogspad, niet door mij te remmen Je lippen smakken lustvol op elkaar, niet door mij te voldoen En toch smeken je ogen, om die ene zoen Je voeten schuiven heen en weer, je bent toch wat nerveus Je handen in je zakken en ik heb bijna geen keus Je schouders hangen naar benee…

jij hebt er goed aan gedaan om hem te castreren.…

het strand draagt ons gewicht zweeft boven water slechts dat, want onze liefde is, maakt licht gebogen rond mijn schouder ver weeft jouw stem de traagheid van de opgekomen maan haar baan volgt duizend golven in een warme liefdesnacht morgen wacht maar houdt zich lang verborgen…

voel jij ? ... mijn lippen belanden op het puntje van jouw neus. ruik jij? ... de wind waait een libel naar onze kant toe. tast jij? ... mijn ziel likt jouw stilte die zalig is. zie jij? ... er zijn veel "wouw!" uitziende vrouwen. kan jij? ... mijn vrouwelijke vibraties als een blinde waarnemen. durf jij?…

Het mooiste exemplaar Jouw 'zijn' Koester ik met heel mijn hart Dankbaar Voor wie jij bent…

nooit meer zal zijn wat was wat blijft is wat je zei wat wij blijven is wat wij zien in de zon die wolken licht geeft in het feest van dromen waarin jij waarin ik wacht drinken wij op de liefde de liefde van ons leven vannacht…

Ik zie jou in mij lief kind, uit mij geboren blijf zoals je bent.…

(Nooit meer slapen) De portier is een invalide* Ik de persoon die nooit meer sliep Terwijl 't kompas maar vals bleef wijzen Beefde de aarde De portier, inmiddels gestorven Ik de persoon die g'woon goed slaapt Hoewel muggen maar bleven steken Zag ik reeds waarde De portier, tijd terug, begraven Wij, mensen die overleven Allemaal keren…

Jij Trapte nog eens stevig na Jij Was voor de laatste keer aan zet Jij Hebt mensen overlopen Jij Was nietsontziend tergend Jij Was onstuitbaar in je doen en laten Jij Liet niet over je lopen o nee Jij Gaf mensen geen kans, dichterbij te komen Jij Was met recht: Luctor et Emergo Jij Doet mensen nu nog roeren Jij Deed alles in hink…

Jij, Bent er als ik val, bent er als ik overeind krabbel, bent er als ik een stap verkeerd doe, bent er. Jij Bent er als ik het niet meer zie, bent er als ik teveel zie, bent er als ik mezelf niet ben. Jij Bent er altijd, waarvoor ik je bewonder, waarvoor ik je omarm, waarvoor ik je bedank. Alleen jij!…

voelde maar ik gaf slechts antwoord aan de nacht die geen vragen stelde je hoorde mij niet jij kon je niet voorstellen wie ik was.…

jouw sterrenogen drijven de spot met mij zacht tik je me aan je houdt me vast je laat me gaan en steeds weer, als ik verdwijn, wil ik terug en bij jou zijn het gaat niet voorbij een vleugje jij…

Stilletjes kwam je in mijn leven Allengs meer en meer Samen al die jaren overleven Kwaad, goed, geluk en pijn Ik weet het niet meer, het heeft zo moeten zijn, Alles ging voorbij, maar jij was er altijd, jij bent gebleven…

Heb jij misschien dorst? Ik geef jou douwdruppels Van mooie bloemen Word jij misschien moe? Dan geeft ik jou vleugels van een engel Mis jij me misschien? Dan stuur ik een brief met mijn kus Wil jij misschien terug bij me komen? Wanneer het veld naar mij ruikt Dan kom ik als regendruppels bij jou…

toen jij er niet was ben ik gaan verzinnen van jij, zon en gras maar ondiep van binnen wist ik dat jij er niet was dacht jou op mijn bed hoe samen we vreëen en heel af en toe leek ‘t of wij het echt deëen maar dat leek vooral net nu jij hier niet loopt lig ik ’s nachts te woelen als de gek die zich sloopt met hoe hij je kan voelen…

Jij kruipt stil in me , warm lichaam houdt je vast Ik nestel me in je, met mijn ogen open lig ik in je schoot Ik voel je liefde om me heen Jij hebt me in je hart Ik hou onvoorwaardelijk van ons jouw Valentijn xxx…

Je veroverde mijn hart, mijn ziel Toen je 14 jaar terug ons leven binnen viel 16 lentes telde je toen nog maar Maar die leeftijd voelde totaal niet raar. Een kind, wat met m'n kind op stap ging Was voor die tijd toch een vreemd ding. Het liep niet, zoals het lopen moest En wij keken toe, hielden ons als ouders, koest! Dan verstrijken de…

het was geen kus die alles deed oplaaien het was niet die zomerse dag die zo mooi en warm was, het was niet de liefde die mij deed verlammen of de opkomende zon, die verscheen toen jij je blonde haren kamde het was ook niet toen ik je hand vast hield en dat het nooit meer morgen zou worden alles staat stil wanneer jij mij aankijkt…

Soms loop je vast een doodlopende straat er slaat wel wind in je mast maar denkt het is te laat dan zomaar plotseling staat zij weer voor je neus en je weet weer waar het om ging er is gewoon geen betere keus van reus naar kneus van hemel naar hel is echt waar, heus Maar weet ze komt echt wel…

Jij, die weet dat ik geen onbeschreven blad ben maar getekend door woorden mij kunt lezen nu ik naakt voor je lig en ik mijn ziel in je lichaam schrijf Jij, die behoedzaam de blaadjes van mijn hart omdraait als ik er hardop uit voorlees ezelsoren vouwt in mijn kwetsbaarheid zodat ik weet waar ik gebleven ben Jij, die weet hoe je onderhuids…

Zonder jou valt alles in het niets atomen bestaan en niet niets of niemand zelfs nietszeggende boeken kunnen alleenheerschappij niet kussen zonder jou is alles te ingewikkeld in steen verwikkeld het kan niemandsland wat schelen maar zonder jou is het universum geen klok die draait om jou heen jij bent het…

De tijd danst de dagen het verleden daarentegen schrikt wakker met een zucht Voorjaarsvogels vliegen overwinteraars taaien af Jij en ik openen deuren naar de toekomst laten de stèle ongebruikt relatie opgegraven…

Jij: bent mijn poëzie aanzicht, Jij: bent mijn leesbare net-gedicht Jij: bent mijn aan-luisterbare hartenkreet Jij: Jij: bent mijn trouwe toehoorder Jij: bent degeen waar ik naast wakker word Jij: bent mijn hoorbare poe-net- hartenkreet Als JIJ dat maar weet!…

Telkens wanneer ik jou zie zitten of staan, volgt een zacht gevoel te weten: dat je me altijd ter zijde zult staan, net als ik bij jou!…

Jij en ik zijn als een puzzelstuk, elk deeltje een eigen vorm en structuur en kleur in een gezamenlijke deelbaarheid, ontstaat een onschendbaar geheel, som van talenten in meerwaarde in al denkbare modellen en posities van wat we zijn of denken te worden, al staan we daar nog ver vanaf verhult door een vernis van energie…

Jij nadert mij. In mijn gedachten richt ik mij; laat ik de teugels volledig vrij, zoals bloemen zich richten naar de zon. Gebroken woorden. Verscheurde beelden. Gestrande illusies; als uitkomst van wat ik deelde. Reeds voorbij voor het goed en wel begon. Jij blijft. Jij bent mijn hoop. Jij bent mijn glimlach.…

Nog eenmaal de waarheid maar dan onder de mensen zonder sacrale bestemming van egocentrisch paternalisme het verre geschitter van een ster misschien al lang in tijd verdwenen dromend over een opperwezen een niet bestaand dilemma de natuur van taal, en zijn communicatie eindelijk door het individu aanvaard als eigen kracht van innerlijk…