Alle inzendingen over jongetje OR maalstroom

Met open smoel in de tandartsstoel laat het jongetje schreeuwend horen: Oh, was ik maar zonder tanden geboren!…

Het jongetje waarnaast ik zat was vreselijk gemeen: Ik zei dat ik de juf aanbad toen klikte het meteen…

zijn kleine hoofd stil en onafgebroken gericht naar de geel- oranje parasol wind en zon spelen doorzichtig met het blad van de oude boom in de nabijheid wachten de grootouders kalm op het kind dat niet los komt van het schaduwspel dat zon wind en dansend blad door de parasol met hem spelen…

En nog later, jongetje, wordt je leven een plakboek. Maar nog lange niet, nog lange niet. ----------------------------------- uit: 'Gedichten 1948-1993', 1994.…

Als niets meer Echt is, als Alle natuur tot Kunststof is Verworden in De maalstroom Van deze maatschappij - En niet alleen Jouw tranen maar Ook je glimlach In plastic is gestold Dan weet ik zeker Dat alles dat voor mij tot Dusver waarde had Voorgoed is uitgehold…

stil De straat verlaten Het enige dat overblijft Is die voetbal Van het jongetje Dat zich Van Basten waande…

Een blind jongetje wandelt door de Efteling, geniet van klanken, schept een sprookjesschilderij, ziet het als niemand anders.…

Ik maak me breed in het verkeer. Aan de kant VLERK! Ik moet aan het werk! Als grote man laat je zien wat je kan. Met m'n tanden in het stuur rijd ik naar het juiste uur. Opeens was ik in gedachten weer 8 jaar. Hoe ver heb ik het nu gebracht? En schaam mij diep.... Vroeger op mijn trekkertje kwam het niet zo nauw. En kreeg niemand een snauw…

' Vraagt Jongetje 'Dan nemen we een sprongetje Tot aan de sterrenzee.' Hoe kan ik weigeren? Hij is mij lief. Hij houdt van verre reizen. Jongetje draagt wat schatten mee; Rombeer, ‘t Autoboek en Speen En ik draag hem. Op handen... Dan klimmen we en drijven we De bergen op de aarde. Hemelhoog Zijn oogopslag.…

Meegevoerd Door de maalstroom Van gedachten En door De waan van Elke nieuwe dag - Hartstocht verloor Van noeste ijver, Dode stress oogt Levensbepalend elke dag - Houdt doodgemoedereerd Mijn promillage de achterwacht…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

een rij poppen op de kast netjes naast elkaar het babypopje bij de mammapop een rij autootjes op de plank netjes naast elkaar samen met de pappapop het meisje kijkt naar de poppen ze pakt de autootjes het jongetje kijkt naar de autootjes hij pakt de poppen ze spelen vadertje en moedertje het meisje wil de vader zijn het jongetje…

Als een spiegel van de ziel Van de aarde Waarop het jongetje ligt Zenuwachtig zoekend Naar de vorm Die hem weerspiegelt…

dit karkas, verdronken in de maalstroom van mijn tranen m’n wil verzonken in die vloed je trok mij aan zoals de maan trekt aan het getij. zie mij hier staan tussen de scherven van geluk van jouw gebroken beloften en mijn verscheurde hart…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

In ijle golven van de zwaartekracht Vergeefs op zoek naar 't buitenaardse leven Zijn Melkwegzoektocht bijkans opgegeven Komt hij in 't netwerk van de Haagse macht Door Kaagse maalstroom moet hij zich gaan persen Een glazen kaasstolp wordt zijn universum...…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

De wiekarmen uitnodigend gespreid tot elke maalstroom voorbereid het weidse landschap overziend verwerkt hij water met de wind. De polderschoonheid kopt in blauw naar ’t stralend rood op morgendauw. Geschreven bij het schilderij van Reinier van den Berg.…

Elk wissewasje Vergleden in De maalstroom Van de tijd Tot orkaankracht Uitgegroeid het verwijt Die ooit bruigom heette Gekrenkt tot op het bot Gooide willens en wetens De deur van zijn huw'lijk In het slot Alto Adige, Dolomieten, augustus 2012…

Je was zo lief, zo heel spontaan met blije ogen keek jij mij aan, je sloeg je armen om mij heen jouw leuke lach, voor mij alleen. Toch had ik jou nog nooit gezien en na vandaag, nooit meer misschien, maar jij maakte iets los in mij jouw warmte maakte mij zo blij. Diep in gedachten ben ik gegaan terug naar huis, bij jou vandaan, ik heb jouw…

Langs de rand dansen jongetje; meisje; jongetje; meisje. "Ja, die zijn hetzelfde", zeg ik; terwijl zijn vierjarige vingertjes het stukje netjes vouwen. "Heb je er nog een voor mij? Er zit lijm op de tafel deze is voor mijn neus". Hij ziet dat ik de waarheid spreek. "Zeker getekend met de computer en toen uitgedraaid"!!!…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

''Puur schoonheid'' zeg ik voor de ogen van een jongetje. Zijden aanraking en geur van vanille draag ik onderhuids.…

Dat woord in de woestijn waar de zandkorrel in de meerderheid is in de lucht waar door ijlheid klank niet weerkaatst het woord dat met water in de maalstroom verdwaald kan raken in het nieuws waar het alledaagse het eigenlijke vervaagt dat woord in het gehoor tussen alle klanken kan levens verankeren.…

ik sta en zit vast in de maalstroom hoop dat tijdelijk tegelijk duidelijk is dit blad meer dan mijn bloedstroom is zowel een baby als een grijsaard is een rondvliegende bruine voedselstroom als een vlieg die even op de rug is geeuw geweest een ander in een droom die begint en het einde van alles is een ziekte en pijn van ontploffing is palindroom…

' zei het jongetje dat de wet van Newton gelezen had en hij steeg als een leeuwerik in de dampige najaarshemel en geen sterveling op aarde heeft hem ooit nog teruggezien ------------------------------- uit: Gedichten 1938-1970…

mijn kleine kleindochter ruikt lekker en ze is zo mooi ze kletst al wat maar niet over dat jongetje wat iedereen nu ziet op die vreselijke foto aangespoeld op het strand van de vrije wereld, hoe erg maar zo kwaad ben ik ook hoe kan dit,en hoe stom kan je zijn?…

langzaam losgelaten door de van gisteren moe-gewaaide wind en nog niet gegrepen door de maalstroom van een nieuwe leef-je-leven dag drijf ik slechts omringd door nog te dromen dromen reik ik rechtstreeks door de spiegel van de hemel onbevangen naar de bodem van mijn eigen ziel en ga voor anker zonder anker…