Alle inzendingen over jongetje OR maalstroom

Een elektrische schok vanaf het moment dat ik in jouw ogen keek als een spagaat uit de coulissen gesprongen pulseert een wisselstroom door mijn lijf ik wist het meteen deze lading raak ik nooit meer kwijt onder hoogspanning loop ik met jou in mijn hoofd deze maalstroom laat sterren stralen aan het firmament…

Hoe grimmig is het luchtvaartlingo ‘kist’ Wanneer het landingsrecht plots wordt ontbonden En in een val van luttele seconden Volledig van de wereld wordt gewist Behalve voor een jongetje van acht Ik wens hem en de betrokkenen veel kracht…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Zo teder en zo puur Puurheid in het verdriet In verdriet zo alleen Alleenstaande moederziel Moeder zijn is voor altijd En altijd blijft dit gat leeg Leeg is het hart van ons voortaan Vanaf nu is het hart verloren Verloren in verbijstering Verbijstering voor iedere ziel Allen rouwen voor het kindbestaan Door het leven van ons gestolen…

deurklink is ver En het jongetje houdt zijn handpalmen als een boek in zijn handen en ik lees 'kom terug, ga weg' Een spreuk, een dominosteen die een ster slaat in het glas van mijn huis Dan begint het buiten bruidsjurken te sneeuwen ---------------------------------- uit: 'Waterstudies' (1999)…

hoe alles wat ik schrijf verkreukeld wordt tot analfabetisme en dion karakteriseert als een bang gevallen jongetje.…

Ik was 10 een klein jongetje dat de weg kwijt was op zoek naar mama, die voorgoed verdwenen was troost was wat ik nodig had beloftes waren mijn medicijn Ik ben nu 18 nog steeds de weg kwijt zonder mama ben ik op zoek naar het pad des levens...…

Niet langzaam treden dagen nader Maar komen en gaan met rasse schreden En vliegen aan ons voorbij En wij, wij worden meegezogen In kolkende maalstromen van tijd Aan zwakke strohalmen klampend Op de woelige baren Tot we belanden in oeverloze ruimte In zeeën van eeuwige tijd Waar dagen zich stapelen tot eeuwigheid.…

bromtollen en suikerspinnen, stoepkrijt en touwtjespringen. Er zal een dag zijn zonder dollen. Ongemerkt sluipt hij binnen. De dag die met speels gemak het kind verzuipt. In de grijze stroom meegesleurd zijn alleen gedachten aan stoepkrijt nog gekleurd.…

Je houdt stil, hurkt en ziet dat zonder bestek of zichtbaar plan een stroom vormen van verbazing bouwt je vraagt om traagheid om te ontdekken welk spel het water speelt een draaikolk als antwoord lang zoek je naar de hand van de meester die uit druppels beelden houwt je voegt tranen toe ongebruikt vloeien ze derwaarts dan keer je de maalstroom…

En ik steek mijn tong tegen je uit: “Lach jij maar jongetje.” Ik doe de lamp wel uit. Antje.…

Ik zie het enkel in dit kleine kader: een jongetje verloor vandaag zijn vader.…

Straks geeft een voorlijk jongetje van zes Ook aan de allerkleinste kleuters les.…

Opsporing verzocht: een klein jongetje is al jaren spoorloos verdwenen. Het ene moment was die zielsgelukkig, het andere nam die de benen. Voel me verlaten en alleen, weet niet of ik zonder hem kan leven. Vraag me dagelijks af, waar het kind in mij is gebleven.…

Radeloos waren we, meegesleurd in de maalstroom van de gebeurtenissen. 9 weken, een mensenleven. 's Nachts geen telefoon, 's morgens "Hij is er nog" Niet hardop zeggen, zelfs niet denken. En dan toch moeten kiezen voor bevrijding. Op zondag geboren op zondag verloren.…

Terwijl de pluche bar, in rode flarden, op de wilde maalstroom draait, spartelt het publiek, met bleke handen, een verstarde maat.…

ze strakten hun witte banen met vleugels en motoren pas later kwamen gedachten en spanningen erbij als uitlaat van hun geestelijke activiteiten in krullende wolkjes nog lang in het zog van hun vaart tot zij verwaaiden uiteen geblazen door de maalstroom van wind op grote hoogte die langs de aluminium huid hun vertaalde woorden…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Als de weg tussen Afscheid en aankomst Is afgelegd kijk ik terug Op wat geweest is, Hoogten en diepten liggen Achter mij, met beide heb ik Pijnlijk kennis gemaakt, Toch heb ik nooit geweigerd Ze onder ogen te zien - Heb intussen in de maalstroom Wel een soort evenwicht bereikt, Bovenstroom die mij bewaarde Voor te pijnlijke hoogten…

Tast met mij de zee af naar een vast punt aan land Proef de smaken van zee en zout Er zijn nog miljoenen zonnen te geef Luier met mij in het gras weg van de koele stenen Vertrouw op de gevleugelde liefde Laat los in de maalstroom van de wind Vlieg met mij de zomerhemel tegemoet Tril mee met de toonladder-loze spotvogel Word niet wakker…

Arm jongetje, dat niet mee mocht spelen nog steeds zie ik dat kind in jou, verdrietig, spelend in de kou je spel, dat niemand wilde delen.…

Bezweken aan omfloerste stemmen graven wij sloten in gedachten bevreesd voor voetangels en klemmen op wallenkant van waterkrachten verleid door half geloken ogen in visioen van ijzervlechters verglijden wij langs erebogen in maalstromen van trage trechters bevrijd van valse spiegelbeelden aan hete hangmatten verklonken zijn wij, armlastige…

Geschenk van een 6-jarig jongetje dat pendelend tussen ontredderde ouders zijn lot onbegrijpelijk blijmoedig draagt. ------------------------------------ uit: ' Verzamelde gedichten', 1996.…

op de vrije loop een warme kern maakt blij in de handdruk van nu gebruikt de tijd de maalstroom van Valentijn de waakvlam van affectie die gloed heeft flair op het levenspad van waarde doordringt alles het blozen verbergt zich op het bladerdeeg van windstromen omdat er (vrij)wel altijd wind is heeft gevarieerd een eigen taal ook als…

Wynedaham woord van oeroude stam weggesleten in de Dollard maalstroom van eb en vloed vergeten door de wind de wiede leegte maar waarachtig op Hoofdweg 89 Nieuw Beerta 1830 ongeveer toch weer een wierde opgegraven stenen fundamenten beenderen staven dat er een kerkhof was een sarcofaag het blijft vaag dorp is verloren ergens hier…

Onaflatend braakt een inlaatduiker Onder de opgehoogde dijk Haar overtollig plensbuiwater In het drasland uit En rond de plonzende monding Staat verbaast een menigte Zich te vergapen aan wat kikvorsmannen Die al twee dagen lang vruchteloos Forensisch aan het zoeken zijn Naar een man in de maalstroom En vertelt iemand schouderophalend…

Een blik Die ik niet kan loslaten Van dit jongetje, een gewone en simpele blik waar zoveel van uitstraalt uitstraling van onschuld en ongedurfde dromen Hij kijkt zo intens en hopeloos zonder van iemand iets te verwachtten of begrip van medemens Hij heeft het al opgegeven en heeft geen kracht om te vechten want hij heeft al heel zijn…

Moeder zijn Terwijl veel ouders – ik betrek graag ook de vaders hun kinderen toch als een prachtig cadeau ervaren. Maar het is wel… een heel groot pak. Je weet dat niet op voorhand. Je leest een paar boeken over opvoeden, maar niet dat je twintig minuten met je zoon zal discussiëren over een blauwe of groene sok. Dat je de hele stad zal…