35 resultaten.
Eerbetoon
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 180 Op Jotie's graf heeft
een diepbedroefde eenhoorn
zijn hoorn geofferd...…
Jotie hield van jou
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 326 Jotie beminde jou, maar ik net zo goed,
besef dat maar, het zal je goeddoen,
ook al ben ik hem niet, wens je hetzelfde
toe. Hoop je zelfs meer te schenken!...
niet boos worden, Jotie, ben je vriend,
dat weet je toch!…
Reina Prinsen Geerligsprijs 1976
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 62 Jotie won ook en
ik kan Oek niet meer volgen
zonder hem te zien...…
Jotie vertolking
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 117 Je verdween, vergat de pruik van Jotie, ik zag je later
stomdronken tegen een Saab pissen, hoorde je vloeken,
voelde je mededogen met Jotie aan, voelde jou en zei:
'Dag, lieve Jotie, dag, oerlieve dichter!'
en je lachte vervormd, maar als een engel die een
schouderklop van God krijgt.…
Trouwdag 1975
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 264 De hand van Jotie
ligt loom over de schouder
van zijn evenbeeld...…
Toverfee
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 176 Ik kan niet tippen aan Jotie T'Hooft,
ook al probeer ik de historie te herhalen,
zijn wij beiden te oud voor romantiek en
kijkt Jotie meewarig op ons neer.…
Congeniaal
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 228 (voor Jotie)
Een lange nacht in Gent
om een dode vriend te eren
wat god wat een dwaasheid is
maar de armen doet groeien
in een slagveld met de duivels
die verloren wordt
opnieuw
zoals hij openbaarde
en ik een in memoriam
er achterna uitvecht
niet ver van Oudenaarde
gedeeld in bloedende letters.…
[ Er stroomt geluk door ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 19 Er stroomt geluk door
mijn handen op de Aarde --
mijn kleine handen.…
En wat dan?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 15 De engel van vlees en bloed
sloeg haar armen om jouw heen
terwijl de engelenvleugels
hetzelfde deden
het keerpunt van de toverdrugs
was aangebroken
een genadeshot loodste jou
naar het hemelrijk terug
iets wat wij niet meteen zagen
door de brokstukken verblind
door de vele magische momenten
verbijsterd
zoals dat kerkhof in Oudenaarde…
[ De wereld draait steeds ]
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 38 De wereld draait steeds
haar rad van de tijd vóór mij –
Ik word duizelig.…
Mijzelf weer
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 125 Ik zette hem in het gras
en ik dacht aan dat gedicht van Jotie
T'Hooft, waarin hij zegt, dat wanneer
hij zijn handen op de aarde legt, het
kleine handen zijn.…
Jotie T'Hooft
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 Hij was bezeten
van de dood, totdat de dood
bezit van hem nam...…
TOERISME
gedicht
3.0 met 33 stemmen 13.388 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
uit het werk van Jotie t' Hooft (1956-1977)…
Eenhoorn
gedicht
4.0 met 6 stemmen 2.961 Here, zonder naam en zonder gezicht
Zie vanuit den hoge
Op uw droeve eenhoorn neer
Die danig hunkert naar uw licht,
Die sierlijk door de wouden dwaalt
Maar bladeren geen voedsel vindt,
die voor de poort der doden draalt,
Allen bladeren op uw wind.
Here, zonder handen zonder stem
Snij de lichtlans van zijn voorhoofd…
vogelschrik
gedicht
4.0 met 19 stemmen 30.564 Op het veld dat de zeis maaide
en dat ik aan de uitkanten proper houd
met sikkels en scharen van licht
staat een vogelschrik te kijk
Hij is een mens waaraan de kauwen
vreten, oud lichaam traag draaiend
in de winden van een te vroeg april
Een zotskap die de boer te gortig was
staat op zijn halmenhoofd en armen
stokstijf van angst wijzen…
Toerisme
gedicht
3.0 met 83 stemmen 38.846 .
------------------------------------------------------------------
Uit: 'De laatste gedichten' van Jotie T'Hooft (1956-1977),
die in 1976 voor zijn werk de Reina Prinsen Geerligsprijs ontving.…
Aanbidding
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 336 Doe me geen pijn
ik heb al pijn genoeg in mij
Straf mijn ware woorden niet af
ik ben al veel mishandeld
Kom gerust alsmaar verder
ik heb je zoveel te vertellen
ik kan je zoveel liefde schenken
als je daar nog om verlegen zit
ik ben natuurlijk Jotie niet
maar een andere dichter
zeker niet meer
eerder minder
maar met net zoveel tedere gevoelens…
Boezemvriend
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 862 (voor Jotie T'Hooft)
Wat hadden we samen een lol kunnen trappen,
als je in leven was gebleven.
In mijn meest sombere momenten las ik jou
en beurde jij me op, gek genoeg, maar
zwaarmoedigheid werkt averechts,
alleen voor ingewijden.
Ik houd zowaar net zoveel van Ingrid
als jij.…
Kleine ontdekking
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 274 (voor Jotie T'Hooft)
Geluk stond synoniem voor jouw kleine handen
platgedrukt op de aarde, terwijl de poort
van het gesticht dreunend sloot.
Ze hadden je op je knieën gekregen,
je innerlijk kind naar boven gehaald,
maar ze lieten je alsnog verrekken.
Nazorg was hun een zorg.…
De wil der goden
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 130 Jotie had
groot gelijk om jou zo te vergoddelijken,
hij wist ook dat God een Godin is en niet
de lariekoek van kerken en nare kloosters,
nee, nonnetje, we gaan het anders doen en
brutaal naakt in hooivelden slapen.…
O, al de balzalen
gedicht
3.0 met 114 stemmen 39.685 O, al de balzalen van mijn jeugd
zijn nu bestoft en verlaten.
De vrienden die er bleven zijn mij vreemd,
maken geluid door de barst in hun gelaten.
Onder de slingers en het licht van weleer
zetten zij de polka verder van de dromen,
de quick-step van het verjaarde zeer
cirkels dansend om nooit aan te komen.
Dancings waarin spreken spasme…
De dichter is een gedicht
gedicht
3.0 met 28 stemmen 9.279 James Brockway)
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- - - - -- - - - -
uit 'Verzamelde Gedichten' (1981) van Jotie T'Hooft (1956 - 1977)
sinds 1993 weergegeven op de muur van Rapenburg 91 te Leiden.…
Paranoia
gedicht
3.0 met 68 stemmen 41.126 Het zijn gewoon de oren, begrijpt u wel
die kraakbenen schelpjes bedekt met vel
horen alsmaar geluiden die op onheil duiden.
En die niet echt zijn of iets anders blijken.
Heel normaal eigenlijk als iedereen je zo aanstaart
op straat, alsof je de baarlijke duivel waart.
Jij werd vast ook achterdochtig
als iedereen over je fluisterde.
Ja,…
Baal Sjem
gedicht
3.0 met 40 stemmen 18.810 Kultuurvreten: ketch-up yoga op hot-dog karma,
Bahavadgita lezen bij licht van wierook
terwijl de wensdroom Witte Licht op lage pit
in de gaarkeuken van het moderne denken verpietert.
Tussen acupunctuur-pop en zen-beat
met spreuk spiritisme en dooddoener drugs
wordt slijk tot golem en tot god gekneed:
in zijn dode mond is mode het baalsjem,…
Namen
gedicht
3.0 met 61 stemmen 25.998 Ik draag ze als een doem.
Mijn stofnaam mens
Een mager woord, een woeker,
Een overschrijden van de grens.
Mijn eigen naam, die niemand kent
De som van al mijn trilling
Van mijn lot equivalent
Tegelijk mijn warmte en verkilling.
Plaatsnamen, zaaknamen. Liefdesnamen
Die nooit voorbij zouden gaan,
Waarvan sommige al vergeten zijn
Terwijl wij…
In het Gedicht
gedicht
3.0 met 363 stemmen 65.919 De wanden zijn wit en de psychiaters
verdacht vriendelijk. Er is hoop
op genezing, maar ik heb nog niemand
zien weggaan, of hij kwam weer terug.
Dagen dat ik op weg naar mijn eigen kamer
verdwaal wisselen zich met dagen
waarop ik de wereld doorschouw als een kristal.
Soms word ik krijsend wakker.
Soms word ik afgevoerd en verdoofd,
soms…
Schuldbekentenis
gedicht
3.0 met 43 stemmen 20.335 Ja, ik geef het toe, ik beken het openlijk:
mijn lichaam was altijd een toren zonder uitkijk.
Ik heb hem steen voor steen in folianten gepend
ik heb mij geplooid naar de tijd en de trend.
De stenen die ik uit de wand verwijderd heb
zijn de woorden waar ik dit gedicht mee schep:
ik kijk naar de wereld waarin gij woont
en al zie ik onscherp en…
Samen
gedicht
2.0 met 20 stemmen 6.832 Moeder, gij hebt mij moeizaam uitgespuwd
En van elk jaar de harde striem verdragen
Want mijn waaien was niet gauw geluwd
Ik wou eerst in alle kieren klagen.
In uw hagelwit harnas gemetseld
Zijn wij samen door de tijd verwond
Die ons nimmer wilde dragen
En bittere lijnen kerfde rond de mond:
Of er een vrucht is van dat alles
Vraag ik mij…
Aan mijn prinses
gedicht
2.0 met 228 stemmen 28.458 Liefste, hart en woorden
Houden voor jou stil,
Jij blinde vlek in mijn vermoorden
Van wat ik vergeten wil.
Kleine vink, lieve kleine kinkel
- De liefde speelt mij parten -
Baby-face, bijou, scharminkel
Voor wie ik alles weer wil tarten
Tot ik, als vroeger, blind van pijn
Weer neerlig, eenzaam in het laken
Het gaat niet om het zijn…
En wat dan?
gedicht
2.0 met 123 stemmen 28.806 Op een dag zal ik weg zijn en
wat dan? Verdwenen zonder een
teken te geven of te nemen en
het puin dat ik achterlaat is
niet langer lachwekkend.
Want wie als ik nooit heeft
gebouwen laat niets achter dan
verwachting en verwarring en
wat dan?
Wellicht in uw herinnering zal ik
stollen verstijven, niet lang meer
blijven maar verbleken…