Alle inzendingen over kijken

als ik in je ogen kijk adem ik donkere lucht als ik mijn ogen sluit glijd ik weg in de nacht…

vast in je schoenen staan rotsvast op je blote voeten op het strand staan en naar de zee kijken…

op een wezen lei (A.N) hertenwater heb gedorst Het is goed in alle rust te verblijven Alles te verspreiden Zoals sterren verschijnen Uw loflied tegemoet Eureka Bron;'t is goed in het eigen hart te kijken ,Alice Nahon (A.N) Geintigreerde regelverzen…

keer zeewater halen om dan moe gespeeld in een boterham te bijten een boterham met kaas en zand dwars door bijeengeraapte bladeren rennen paddestoelen kijken met motregen op je hoofd lachen om de peuter die omkijkt of moeder hem ziet nee en hij stampt met zijn witte laarsjes in een modderplas winter is kijken door ijsbloemen…

Er was een tijd dat ik mocht denken: Kijk, ik ben Van marsepein. En als dat niet beviel, dan dacht ik: Kijk, zilverpapier. Of een kaars, dan kon ik branden. Jongen en meisje tegelijk; ik zoende m'n eigen handen. -------------------------------------------------------------- Uit: 'Dagen uit het leven', 1977.…

Ik kan slechts naar je kijken mijn arm om je heen slaan je in de ogen kijken om te laten voelen dat er ondanks alles, liefde is.…

ik dwaal in mijn gedachten ik kijk om me heen niemand die mij hoort ben ik nou echt helemaal alleen de stilte wordt me te veel het wordt donker het wordt kil nog steeds loop ik rond opzoek naar mensen die me horen of begrijpen als ik verder kijk zie ik een klein puntje licht ik denk dat het een straaltje geluk is dat me tegemoet…

Elke ster is een kijkgaatje voor engelen En elke ziel op aarde heeft een eigen ster Een eigen engel Dus als je troost zoekt bij iemand Kijk dan op naar de donkere hemel Verlicht door de sterren En denk aan die ene engel Die engel die op jou zit te wachten Die engel die door dat kleine gaatje in de donkere hemel zit te kijken Die engel diep…

Ik kijk je nogmaals aan en denk niet meer aan toen het heden is voor mij bepalender dan wat ook.…

waar is de moed gebleven om je als mens onder de mensen te begeven het schuifelt voort zonder op of om te kijken loerend naar het schermpje gelijken zelden vang ik nog een blik van kijk mij eens aan ik zie jou en hier ben ik samen zon en warmte delen in lichaamstaal de tekens spreken van blij zijn met elkaar in raken herinneringen…

Maar als ik naar jouw foto kijk, voel ik dat het ook zo is.…

Vergeef me ik wil niet goedpraten dat ik tijd nodig had om de consequenties van het ene of het andere op een rijtje te zetten Misschien heb ik de schijn tegen maar ik hield me niet afzijdig echt, ik wacht nooit af Ik kijk niet weg ik kijk juist grondig voor een weloverwogen beslissing want er gebeurt zoveel en vaak zit er geen lijn…

Kijk, de bloem met zijn kleurige bladeren.…

Dat we allen kijken met argusogen We willen toch niets geloven! Neem nu een oorlog in het Midden-Oosten Waar wij door economisch handelsrecht, wapens loosden Weet je wat dat van ons zegt? Dat we allen kijken Niet gebogen en niet recht, maar met de ogen dicht Dat wil je toch niet geloven!…

Zit genietend op het zonnig caféterras Mensjes kijken, kleine ijdeltuitjes Kijk ze paraderen met trotse pas Veel plastic borsten in strakke truitjes Open overhemdjes haar op de tors Dikke billen, hoog gehakt en kortgerokt Gespierd, bruinverbrand, goud op de borst Zo hebben ze elkaar in hun valletjes gelokt Sommige gelukkigen gaan het redden…

Voor de laatste keer loop ik langs je heen voor de laatste keer groet ik je voor de laatste keer open ik de deur voor de laatste keer werp ik je een kushand toe voor de laatste keer pak ik de bus naar huis terug voor de laatste keer kijk ik omhoog naar je raam om te weten dat je er niet, nooit meer zult staan, om me na te kijken en morgen…

Als ik terug kijk op hoe het vroeger was, toen we alles nog moesten bereiken, we met zijn allen nog zaten in de 1e klas, als ik daar nu op terug durf te kijken, dan zie ik tot mijn grote spijt, dat ik nu niet meer durf te dromen, of te denken aan een mooie tijd, want die van vroeger zijn ook niet uitgekomen, ja dan zie ik hoe mijn verwachting…

Maar het leven Komt zoals het komt Het is nog maar voor even Zie je verdriet Kijk naar binnen Je innerlijk verandert niet Dus lief moedertje van mij Lach eens lief En kijk wat blij!…

Ga geen vragen stellen, geen heel verhaal vertellen, maar kijk me stil in de ogen en ik weet weer wie ik ben Probeer me niet over te halen, laat me af en toe flink balen, kom naast me liggen en hou me vast en ik weet dat je bij me past Als ik mezelf niet meer kan vinden en verdwaal tussen al die vrienden, hoef ik maar naar jou te kijken…

In de hete middagzon Kijk ik naar je van het balkon Je blote lijf glanst zo mooi Daar krijg ik dan weer kriebels door Mijmerend kijk ik voor me uit Mijn fantasie die leeft zicht uit Je scheurt de kleren van m'n lijf We vrijen passioneel ik kus je onderlijf Geniet daar erg op mijn balkon En hoop dat het in het echt eens kon Je kijkt om…

om maar ik zwaai mijn lief kijk dan ik zwaai…

In het dal kijk je om en kijk ik weg om de illusie vast te houden dat de berg die wacht dezelfde belofte is waar deze droom weer iets langzamer voorbij zal gaan.…

als ik naar buiten kijk zo midden in de nacht hoop ik, dat papa daar voor altijd op ons wacht dan gaan we stoeien over sterren op visite bij de maan hoeven we nooit meer op tijd naar bed te gaan neem je wel mee hoor kleine zus kijk ze samen zij aan zij samen turen naar de hemel vragen ze: lieve papa wacht daar ook op mij?…

Ik zie je kijken, Maar kijk je wel naar mij? Niemand ziet me staan, Het lijkt of ik alleen ben. Maar eigenlijk weet ik, Dat er meerdere mensen zijn. Kan niemand mij het gevoel geven, Dat ik iemand ben. Iets kan. Want iedereen geeft me het gevoel, Dat ik niks ben, Niks kan. Maar... Ik kan iets, Ik ga in me zelf geloven.…

Ik lig met jou naast me in het gras Ik lig met mijn ogen dicht De zon brandt op mijn gezicht Ineens…een schaduw…een gevoel Ik open mijn ogen Je kijkt me aan… Ik kijk terug en zie… dat jouw ogen lachend naar me kijken Ik zie…in jouw ogen Een blik…die meer zegt dan duizend woorden Ik zie…in jouw ogen Dat jij en ik…wij is geworden……

ik weet dat ik de kogel niet meer kan ontlopen ben gewikt en gewogen goed bevonden voor het kerstdiner heb alleen de bruine ogen van een ree ik kijk ze aan zie ze staan in twijfeling weet mezelf een dartel ding zal onschuldig naar de bosrand wijken ze lijken doelloos weg te kijken maar komen in het donker terug om niet het sterven…

zullen ze wat zeggen en wat zullen ze zeggen als ik de deur door kom wat zie je er uit je bent ver weg geweest of zullen ze niets zeggen en alleen maar kijken of niets zeggen zelfs niet kijken maar doorgaan met doen net of er niets gebeurd is hier ben ik dan hun vriendelijke vreemdeling ik spreek de taal der mensen hoe is…

Kijken door de ogen van patiënten. Jij kon kruipen in hun huid. Denken wat zij dachten. Zien wat zij zagen. Negen jaren lang was je rechteroog blind, maar je wist dat we met onze ogen kijken, maar met onze hersenen kunnen zien. Je beschreef wat je zag. Je deelde wat je voelde.…

zoveel ogen zien de wereld altijd met lichte verbazing of juist zonder enige verwondering zien ze wat ze zien en ze kijken en bewegen en dan verdwijnen ze weer oud geworden als ze nu zijn sluiten de ogen en denk je dat alles dan verdwijnt maar dan zijn er die andere miljarden ogen die blijven kijken en bewijzen dat de wereld…

Ik zag je toen en ik wist in te zien dat in mijn leven zoveel is gezien zonder dat ik het ooit eerder zag: dat kijken zoveel liefs vermag. ---------------------------------- uit: 'De ziekte van jij', 1988.…