Alle inzendingen over kind

Illusoire wereld van 'n kind stort in naarmate hij ouder wordt Tegelijk met het verdwijnen van z'n speelgoed naar zolder…

hij neemt mij hard en schopt zijn kinderen op de wereld maar hij heeft wel een klein hartje vroeg mij eerst hoe ze moesten heten…

nog eenmaal klinkt een klank van verlangen gemeenschap doet het kind sterven eens beleefd, gaat de dichter dood…

Als kind Ging het al voor de wind. Had zich nog niet omgedraaid Of het kwam al aangewaaid, Het lot was goed gezind. Maar ook bij tegenwind, Is het mogelijk dat je wint.…

het kind kijkt beteuterd naar zijn wapperende handjes zwaaien, had oma gezegd pappa en mamma verdienen een vakantie…

Wie heeft dat kunnen bedenken Om dat recht te schenken, Zijn de andere kinderen dan onecht? Maar voor de gein, Je moet wel eerst geboren zijn.…

mijn kind ik draag je verzorg je; voed en koester moeders oergevoel een band door bloed en tranen breekt niet uit volwassenheid…

De bomen verdwenen, de aarde vervuild, het water vergiftigd, de lucht verstoft en verstankt - dat is de wereld van ons en onze kinderen…

Mijn ziel is in mij als een kind Dat droomt, terwijl zijn voeten bloeden, Van vleugels verloren, die hij, de moede, Wel eenmaal wedervindt.…

uit een gedachte pluk ik een stem het is zo stil dat ik het niet kan verstaan heimwee overvalt het eelt op mijn ziel een kind ademt onderhuids…

Vergeet niet de zomer al ben je niet zo'n dromer Vergeet niet het leven probeer te vergeven Omarm het geluk ook al brengt het je van je stuk Zie hoe de kinderen spelen zich nooit schijnen te vervelen Hun fantasie slaat op hol ze zijn er zichtbaar van vol Het ongenaakbare in hun spel soms zijn ze lief, dan weer fel De ondeugd straalt in…

Je geweten knaagt soms diepe sporen zonder mededogen voor je kleine ziel ik kon je vangen voor je verder viel en je behoeden voor wat is verloren Ik twijfel niet om wat ik heb gewonnen een moederhart is sterker dan ik dacht het vormde zich het web dat jij bedacht en sloot de draden die ik had gesponnen Nu krult je hand…

Je hebt alleen het lege bord weer in de kast gezet en hongerig en onvoldaan ging je meteen naar bed Het rommelt nu al uren lang steeds weer voel je de pijn dan speelt het op de wrange vraag hoe ‘t hoofdgerecht zou zijn Het zoete dat je proeven mocht smaakt enkel bitter na Heel even maar was hij jouw zoon en jij was…

ik streek zacht langs je wang waar vergeten gedachten nog warm kleurden van lang geleden toen kleine blosjes uit het niets met onverwachte felheid je huid tekenden je leek beduusd door het ongewild gebeuren keek verlegen maar je lach hield de veranderingen toch niet tegen een charmante knuffel en een draai met lieve zwaai de…

nu hij oppast op de kids als zij een avond heeft hij even tijd en eens kan zien waar het amper leeft meubels pas herkend verrek is dit zijn huis hoe kan het anders buiten werkgedruis netvlies lokt de klok waar zij zovaak op ziet waarschijnlijk alle tijd het zesde pilsie hoeft ‘ie niet hij wacht en wacht en wacht en wacht en wacht…

maar de moeder aan zijn sponde Bespiedt de onvaste rust van ’t krank en lijdend kind; Ach, hoe dat hoofdje gloeit! ’t Is alles stil in ’t ronde, Doch in heur ziele niet, die vreest, zoveel zij mint. O God, waar hier op aard wel ’t innigst wordt gestreden?.... Aan ’t kinderziekbed, Heer!…

Men heeft het kindje, wit en recht, Uit 't wiegje in een kleine kist gelegd, En wit en zwart, o simpel onderscheid, Zijn slaap en dood, zijn tijd en eeuwigheid. Hij is maar even hier geweest. Men gaf hem op 't geboortefeest Van hand tot hand, tot, stil en lief, Een gast hem kussend aan de lippen hief, En allen keken... later is…

Bladeren spelen uit twijg ontwaakt schaduwen in niets ziende ogen lispelen een lied vol mededogen nu het beeld zich aan hun schaduw raakt Het groene kleed dat marmer siert geeft het doods grimas een lentekleur het koud witte lijf de valse fleur van bloeiend leven dat welig tiert Haar handen plukken het mossig bed krabbend als verdriet…

een viool kerft in de winterstilte de woestenij door vogelvorkjes geprakt een glazen rag van bevroren dromen in de zucht van duizend naalden je kinderhand die met brutale warmte het ijs van mijn herinnering likt een bedwongen traan tot dooien brengt mijn gekloven lippen danken voor je kracht twee kriekjes op je porseleinen gezicht…

het was te vroeg het was te klein het kind dat je droeg mocht er nog niet zijn We genieten het meest van wat spontaan wordt gegeven dat geldt voor een feest maar ook voor het leven Zo kwetsbaar kun je zijn gà voor het leven ook al brengt het je pijn je hebt veel te geven!…

Begrijp je het verdriet Van dit geleden leven Zó gewonnen Zó bezongen En zó weer afgegeven Het wonder van twee ogen In de stilte van een lach Zó fel het licht Zó scherp de pijn En zó kort duurde zijn dag Hoe tors je zijn twee armen Waarvan je het gewicht nooit hebt gevoeld Zó licht mijn hoofd, zó zwaar mijn voet En zó drastisch mijn…

Als een langzaam reizende zon Een grotere buik en meer balkon De komst tekent zich al aan De komst van een nieuw bestaan Als een langzaam reizende zon Het meest zichtbaar in nachtjapon Hoe misselijker hoe beter zegt men Misschien dat ik je daarom wel verwen Als een langzaam reizende zon Wat wordt de naam Laura of toch Ton Afhankelijk van…

." Ik durfde niet te kijken naar dat kindeke van mij maar voor het raam, nog in mijn bed keek hij met kraaloogjes naar mij door zijn schedeltje werd hij gevoed met moedermelk van mij hij kreeg infectie van die naald een gat in zijn hoofd er bij Het litteken wat hij overhield herinnert mij er aan dat dit kind een wonder is Ik ben nog…

We kunnen het nog niet echt geloven Het is echt waar, misschien gegund van boven? Eindelijk is het zover, het komt eraan Ja, je bent zwanger nog 8 maanden te gaan Dan een echo voor de zekerheid gedaan Vol vreugde en geluk, het is waar! De komende tijd wordt leuk en zwaar Ja, je bent zwanger nog 7 maanden te gaan De kleine groeit en je lichaam…

ik voelde je hand vol zachte dromen ze volgde de rand tussen haar en huid ze sprak met alle haren over het gezamenlijk ervaren van de nieuwe coupe je vertelde dat ik lachte op de schattige manier van rust en totale ontspanning ogen gesloten handjes half open in de verwachting van nog meer van boven…

Eveliene van vier jaar, wordt 's avonds wakker roept om haar moeder en zegt, mijn bed is nat, snap je dat nou, 't is het dak, wat lekt!…

Het mutsje is wat scheefgezakt maar siert haar smalle hoofdje rood kan slechts gedeeltelijk verhullen dat er geen haren onder krullen het onbedekte schemert bloot De chemo liet de lokken vallen blond dwarrelden ze op de grond en in het duister van de nacht bidt hoopvol kleine Vera zacht Lieve God, maak me gezond. Een bont geschminkte…

Aagt Morsebel nam kleine Piet In kost, en als het kind, te middag aangezeten, Haar soms zijn walging merken liet: De vieze bijsmaak van heur knoeisels werd geweten Aan kaarsvet, roet, noch snuif; 't was altoos: "Lekkertand, Wat zou het zijn, als aangebrand?…

Mijn kind, in elke druppel jouw gelaat, in elk ontelbaar rikke tik tik een moederhart, wacht op de druppel die overloopt en van het raam mijn gelaat maakt...…

Lieve Heer stuur mij een engel met sterke vleugels als het mag vanuit de hemel naar beneden dan verhoort U mijn gebeden en mijn idee voor Moederdag Als de engel goed kan vliegen mij hoog kan dragen in het blauw kan ik mammie zien; heel even haar mijn bosje bloemen geven en zeggen dat ik van haar hou Dan omhels ik haar heel stevig kus…