Alle inzendingen over kind dromer vrouw

Je mag kind bij een kind wezen hebt niets vrezen. Soms toon ik vruchten van nachten sloven zielgedachten die nog maar niet willen doven. Dan worden letters woorden en woorden zinnen als nakomelingen van de nacht die ze bracht.…

Stilte Het maakt me bang al 6 jaar lang . Stilte de kou en de kilte . Waar moet ik heen voel me vaak alleen . Al sta ik soms op en denk vaak ik moet door , Toch komt vaak de stilte weer door . Je leeft van dag tot dag en bent blij dat je morgen beleven mag . En dat de stilte word gesmoord .…

Als ik weer een kind was Dan zou ik de wereld nog niet kennen Niets weten van verlies en strijd Dromerige kindertijd Als ik weer een kind was Dan speelde ik mijn dagen vol Nog niet geperst in een andere rol Vertrouwend op mijn eigenheid Dromerige kindertijd Vaak droom ik over die voorbije dagen Naieve onschuld, er bestaan geen vragen…

Het is komen en gaan met Auto’s die staan Te wachten op een plek Te parkeren tussen Vrouwen met tassen & kinderen die moeten plassen. Ik wacht en de radio speelt Schoorvoetend Een melodie Een dromerig ondergronds beekje Borrelt omhoog.…

Is het een vrouw? Is het een man? Ik overweeg dat het een dromer is. Hij dwingt me om te gaan denken, omdat hij zonder verse gedachten, met zijn droom niet verder kan. Nadat ik hem met hersenspinsels heb gevoed, kan ik mijn nachtrust niet langer vatten. Met tegenzin schrijf ik dit gedicht.…

in de hangaar met het harde licht graait amos met de graaienden en ziet dan in de drom de vrouw zo droef en dromerig gebootst door botticelli de ogen druppels van de zee hij loodst het winkelwagentje langs haar lange haren en schrikt van het dode kind van celluloid tegen haar borst en van de grote glad gesleten donkerbruine…

elke keer weer stuk Haar leven ging niet over rozen En toch geloofde ze er nog in Op een dag zou ook zij het vinden En had haar zoektocht zin De liefde van haar leven De prins voor haar bewaard Iemand die nam, maar ook zou geven Dat was het wachten waard Ondertussen zou ze blijven zoeken Naar het geluk in elk klein ding Want deze vrouw…

iemand is de tijd kwijt een ander vindt hem terug een kind tekent de tijd in kleur de meester gunt hem uit de hardloper rent voorbij de tijd zijn vrouw haalt hem in een gewichtheffer torst gestolde tijd een warm mens laat hem smelten de kip voelt de tijd als veertjes de haan vindt hem gebakken lucht het kind zet de tijd uit zijn…

Dochter van de maan in de wereld waarin zij leeft is de vrouw niets waard ze is er om haar man te behagen te verzorgen te verwennen maar in de nachtelijke uren staart ze dromerig naar de maan voelt een zachte kus op haar blozende wangen kan naar zoveel meer verlangen…

Ik hou van je sensuele lach je starende dromerige blik jouw huid op mijn huid de rilling door heel mijn lijf De zoen die proeft wat de horden hormonen beloven die door lichamen stromen Alleen nog de vrouw vinden die m’n fantasie waarmaakt Kansloos, zucht m’n vrouw met een kop als die van jou kom ik niet van je af…

Een gedicht is meer dan een rijmende zin er zit vaak één of andere boodschap in, Het is iets anders dan woorden alleen het bereikt een mens vaak dwars door alles heen Het geeft uiting aan wat men voelt het maakt duidelijk wat er eigenlijk wordt bedoeld, Een gedicht kan een medemens opbeuren Zijn sombere blik voorzien van nieuwe heldere kleuren…

Het hart een dromer De wens Vallen Of vluchten Liefde tonen Verbazen En weerstaan Het hart een dromer Denken Niet belangrijk zijn Liefde tonen Een dromer Het hart Het hart Een dromer…

Kinderen kermen niet. Misschien werd ze een vrouw. Een vrouw met een vader. Een kind met een moeder. Een vrouw met broers. Misschien was ze gewoon niet. Tien of twaalf.…

Mijn woorden zijn hoog verborgen wolken Vaak drijven ze mensen gewoonweg voorbij Enkel degenen met dezelfde dromerige ogen Begrijpen de poëzie in mij…

Niemand begrijpt dit dromerig verdwalen, breekbare herinneringen verdwijnen erin. Ik laat de nacht mijn adem zingen, licht geboren door de schemering, zoals iemand draalt bij ’t laatste licht en alle jonge stemmen samenbindt. Ik laat de sterren mijn ogen schilderen, teer verborgen door verwondering.…

Ik ben een dromer… Gelukkig in een illusie vol magie. Daar in mijn droomland, houd hij van mij. Dat is meer dan fantasie. Ik? Ik ben een dromer… Dromend van een prins aan mijn zij. In deze mysterieuze wereld, beleven we de mooiste avonturen. Wakker worden is er niet bij! Ik? Ik ben een dromer… M’n voetjes raken zelden de grond.…

over Ik heb vele taken, zoekend, kruipend, liggend, starend Door mijn wilde haren Zoeken, zoeken naar mij zelf Dromer ziet wat hij wil Kijkend naar de dromen van mooie gedachten Die hij graag wil…

in chaos bevroede gedachten vlieden uit mijn met waanzin en nevel bezwangerde geest tot wegdeemsteren gedoemd onbruikbare woordenvloed die mij noopt tot warrig denken werkt kromme daden in de hand die niet straffeloos verder leven is het de zon? is het de wijn? zuivering van geest slaaft mij in harde Spartaanse kastijding ook het lichaam…

Vraagt de dromer- hij die leeft in het eens, het ooit, het heel misschien De wind maakt hem zacht fluisterend wakker.…

muziek doet met mij iets, waar ik niets kan aandoen ik sluit mijn ogen... spontaan ga ik trillen en volg in trance... mijn hartslag!…

o Knagen van mijn harde zorg: -maar 'k heb een kind, en 'k heb een vrouwe.…

Hoor ik je taal, hoor ik je heimwee, hoor ik je, hoor ik je, het is je geraden, van wie is dit kind?" Het duurt geen tel en de stad is veranderd. Dat dacht ik vannacht toen de maan hier een oog was, en boven het land van je moeder een hand. Een boot. Een kom. Ik vroeg me af of jij ook na je dood blijft zorgen voor het kind.…

Vrouwen begeven zich naar de fontein. Ze nemen plaats op de rand, en kijken door de stralen heen. Dromerig zijn ze afwezig, en lijken gelukkig te zijn. Als de vrouwen de fontein weer verlaten, zie je de hoop in hun ogen. Wat heeft hen zo geraakt? Wij zullen het niet weten.…

In de heel gewone dagen Vol van moeten en niet willen Even weg, een vlucht beginnen Ik een vrouw, nog steeds een dromer Zie mij lopen langs de velden Zittend aan de waterplas Onder hoge iepenbomen Denk ik mij de mooiste dromen....…

Man kijkt naar vrouw, vrouw let op kind, kind ziet de hond, hond kijkt naar kat, kat loert op muis, muis kijkt naar brood.…

Wie zal het lukken om mij te schetsen, wie ik ben, niet zomaar een vrouw met huid en haar en een figuur zes, zeven, zus en zo maar levensecht?…

Dromer, Verzonken in gedachten, verdronken in jouw wereld. Zoekend naar de waarheid, verstopt achter emoties. Hopend op een rode draad, die jou leiden zal. Leiden door deze diepte, van gedachten.…

Start vandaag met een droom Droom een werkelijkheid Laat niemand je fantasie breken Maar breek de utopie van de anderen Die vertellen Je bent een dromer…

jij, zoals je daar staat zo nonchalant misschien stond je anders als je wist dat er iemand naar je keek, ik.…

dromen draag ik naar de zee wind fluistert door mijn haren neemt jouw geur en woorden mee de rest wil ik bewaren tussen schelpen en glanzend steen en het zout dat ik nog proef zal het helpen als ik ween of blijft de leegte diep en droef…