Alle inzendingen over kind oorlog verdriet

mensen op de vlucht overal verdriet en angst en de wereld huilt schreiend kind op straat pop tegen zich aan geklemd ze is mamma kwijt oorlog dichterbij wakker geschudde landen bedreigde vrijheid…

Een kind van alle seizoenen zingt vrolijk zijn eigen lied kent niet de gevechten en ziet nog niet het verdriet. Laat dit kind toch een kind zijn spoor het aan bij het spelen want wat kan dit kind nou oorlog en onrecht schelen.…

1000 bommen en granaten vliegen in het rond vele dode soldaten liggen op de grond liggen kinderlijken 1000 schreeuwen en gillen zijn gevangen in mijn oor Mensen die andere mensen villen Is dat Wat ik hoor Is doodsangst Er is nooit een winnaar In oorlog sta je ook nooit quitte Ik kan niet meer tegen Wat ik zie Is immens veel verdriet…

Huilend stond het jongetje daar Vuile sporen over zijn snoetje Om zijn nekje een kleine gitaar Z’n hoofd bedekt door een hoedje Daarnet was er een bominslag De krater lag rokend aan zijn voeten Het leek zo’n mooie warme dag Maar ze zaten net in de aanvliegroute Hij had zojuist zijn liedjes gedaan Applaus gekregen van een vol terras Nu…

...voor 'mijn' kinderen Oorlog zag ik in hun ogen Vrijheid schalde in hun lach Steeds meer begonnen ze te geloven Steeds vaker van dag tot dag Hoop zag ik in hun ogen En een blik, nog vol verdriet Onzeker vroegen ze me onbewogen Zonder woorden zei ik: ‘ik weet het niet’ Hoe kan ik nu zeggen Wat hen staat te wachten?…

grienen het jonge kind met blonde krullen……

een nieuwe morgen begroeten waar geen vrees is angst of haat zal hij zijn leven lang moeten boeten nimmer in vrijheid kunnen spelen op straat waar volwassenen in naam van een geloof als strijdende partijen tegenover elkaar staan blijven grote wereldleiders immer doof zijn kinderen de slachtoffers van deze waan…

vechten, mijn hart doet zeer Een kind te zijn kan voor hen nooit meer…

Sinten zonder Aureolen Santa-Claus spelend op violen Rode Smurfen-liederen In alle tonen Tempeliers van het volk Bezwaard met koffie en melk Lust-liederen om het meest De begeerte die de mens verdeeld Zelf-Zucht in alle Standen Verdroogde bosbranden Strandwater die oorlogen blust “De Wapenstilstand” lust Loopgraven die worden als…

Geluk, liefde en verdriet weven we als een rode draad door het leven, maar velen hebben alleen verdriet omdat oorlog, honger en terreur hun bestaan ontspoort...…

Dichten voor de oorlogs-doden voelt zo levendig aan of ze weer bestaan niet dood zijn gegaan Dichten voor de oorlogs-doden voelt zo verdrietig aan dat ze niet meer bestaan noodgedwongen zijn dood gegaan Dichten voor de oorlogs-doden voelt de oorlogen herleven zoveel verschrikkingen begaan waanzinnigheid ontstaan, verslaan Dichten…

universeel om acht uur het journaal een vader weent stil telkens weer dat verhaal kinderen hinken op één been de oorlog nooit vergeten ze kunnen nergens heen honger, ziekte en geweld moordend vuur en watersnood dakloos schuilen in het veld vertaling overbodig verdriet heeft dezelfde klank in elke taal…

De oorlog moesten zij doen.…

Een gedicht is meer dan een rijmende zin er zit vaak één of andere boodschap in, Het is iets anders dan woorden alleen het bereikt een mens vaak dwars door alles heen Het geeft uiting aan wat men voelt het maakt duidelijk wat er eigenlijk wordt bedoeld, Een gedicht kan een medemens opbeuren Zijn sombere blik voorzien van nieuwe heldere kleuren…

altijd. --------------------------------- uit: 'Minuscule oorlogen', 2004.…

verraad Mijn woonoord in het heden, mijn toekomst, vind ik niet op moeder aarde want haar kinderen doen mij nu zoveel verdriet…

Mijn geest wordt Er constant door gekweld Waarom Krijgen onze kinderen Een leven vol angst En verdriet? Zo een wereld wil Iemand toch niet? Waarom Zijn vrede en rust Nu zo ver weg? En blijkt oorlog Nu de enige uitweg? In zulke sfeer Wil niemand leven Maar laat ons Hoop en liefde Aan elkaar geven Want...…

Kind... ik wil oorlog uit je hand trekken,kom Kind.... kijk niet om het verleden vol vete,strijd Weet.... dat ik daaraan dagelijks lijd steken in m'n hoofd Weet... ze hebben -bij herhaling- de vrede beloofd Maar... voelden noch schuld over bom noch granaat over wonden noch dood Kind...…

De mensen die moeten vluchten, lijden pijn en hebben verdriet. Misschien omdat ze hun kinderen verloren hebben, maar dat zien wij niet. Men moet vluchten, vluchten naar een ander land. Alle bezittingen, alles kwijt, maar lees je daar ook over in de krant? Dus houdt die oorlog tegen, die misschien vandaag of morgen begint.…

Een kind van deze wereld een kind dat schreeuwt om aandacht een kind verloren en alleen een kind dat naar liefde smacht. Een kind in oorlog een kind als soldaat een kind zonder liefde opgegroeid een kind dat ten onder gaat.…

na elke oorlog moet iemand opruimen de demonen de laatste kogel het heilige gelijk het opperste kwaad de muren het prikkeldraad na elke oorlog moet iemand blijven op verstikkende zwarte grond om plaats te maken voor het rouwen om verdwenen geliefden de dood van het kind na elke oorlog moet iemand zich vasthouden…

Er is een voetbal finale Ook een oorlog Hier en daar Er is een moordaanslag Op een school Kinderen Er is een voetbal finale De boodschappen duurder Er is een voetbalfinale De olijfolie De wijnoogst is mislukt Er is een nieuwe telefoon En nog wat oorlog En graan en bier En dood Er is een voetbal finale…

Eerst nam men haar man weg en nu ook nog haar kind lange tijd zal het duren voordat zij de rust weer vindt. Opstandig zijn eerst haar gedachten dan berust zij in haar lot zij weet dat haar man en haar zoon voorgoed mogen rusten bij God.…

En kon er alleen maar naar gissen waar hij gebleven was als kind begrijp je dat niet En had toen veel verdriet De gedachte aan hem doet nog steeds pijn Dat hij nooit meer in mijn leven zal zijn. Overlijden van mijn vader toen ik kind was.…

Verwonderd sta ik hier te kijken en zie de kinderen samen spelen blank of bruin, het maakt niet uit ze willen alles met elkaar wel delen Zullen deze kinderen ooit nog weten dat hier zo lang geleden oorlog is geweest beseffen zij de twee minuten stilte en de dag erna het bevrijdingsfeest? Ze lezen kranten, zitten achter de p.c.…

Ons erfgoed is dat wat men ons nalaat, de erfenis van de oorlog een gebeuren wat men haat. Doden ontelbare doden hebben die oorlog tot gevolg gehad, doden die we herdenken. Dat is ons erfgoed en geven we onze kinderen mee. Diezelfde kinderen die geen notie hebben van oorlog en verminkingen.…

en plots was er oorlog Moeders schreeuwden om wraak en vergelding - bloed wilden ze zien – wetende dat ze daarmee oorlogen in stand hielden zij dachten aan hun kinderen die het leven hadden gelaten aan man en familieleden toen de pijn binnen drong wilden ze genoegdoening men vocht in feite tegen zichzelf goede mensen voelen opeens…

Het zijn niet alleen kinderen......…

soms hou ik van verdriet mijn hart vast als ik het vreselijke zie wat op de wereld gebeurt heeft ieder mens geen recht om gelukkig te zijn maar ik hoor en zie zoveel ellende en pijn hoe erg dat kleine kinderen moeten lijden door fouten die volwassen hebben gemaakt of grootmachten die om een doelwit strijden en miljoenen mensen met hun leven…

het snikken is het snikken van een Somalische en het snikken duurt. oorlog is haar dode kind. oorlog is duurzaam. ka, zegt Chlebnikov, is de samenkomst van bewegingskrachten in een werkende cohesiebundel. kol. kamer. kanker. kasseien. kramp. kermen. kadaver. kapitaal.…