Alle inzendingen over kinderen dagelijks o

Wat is genoeg en wat teveel vraag die men te weinig stelt aan tienduizenden mensen kinderen zoals die kleurig rond vlinderen te Manilla op de Philippijnen Ze graven en scharrelen op zoek hoe jonger hoe beter contractueel tegen het grijs van vuilnisbelt Je kunt echt zien dat ze er geen genoeg van kunnen krijgen http://galerie.associationanak.org…

zo vaak; een dagtaak, zoals je me vertelde moeders zijn niet; nooit en nimmer te vergeten vroeg je niet vaak; o zo veel, of ik je belde liefst had je me bij je en stoorde me tijdens het eten vooral onder mijn dagelijkse werk; zo vaak waarom heb ik nu die vreselijke heimwee naar jou jaren had ik ook mijn kinderen; een zware taak jij was mijn…

O aarde! Met jouw dunne buitenschaal verschaf je een verblijfplaats aan ons allen. Jij laat je recht en onrecht welgevallen en biedt een plaats voor eender welk verhaal. En na het oorlog-, sport- en zanggedoe bak ik een biefstuk op de barbecue.…

Dit is geluk: Dit is de vreugde die langer duurt Dan de eigen dag, dan overnacht; De vreugde die groeit in dromen onbedacht En, voor de zon de witte morgen vuurt, Om roereloze slaper wacht In al der aardedingen donkere pracht; Dit is de vreugde die zich niet meer bezint: O onverwonderd wonder, heilige macht Van 't dagelijks herboren kind…

Vlinders als Honderdduizend sterren Een kus trillend als De eerste winterse volle maan Seks als Verpletterend vuurwerk in de nacht Maar praten als in Oorverdovende stilte…

Draag me niet op handen maar Breek me, onvoorzichtig Spaar me niet mijn tranen Geef me mijn verdriet Streel me niet met handen Die gedrenkt zijn in geheim Zonder iets te zeggen Verscheur je telkens weer Mijn hart…

ze is er elke dag steeds met een andere naam hoe haal je het in je hoofd denk ik vaak maar ze is er dagelijks telkens in een andere gedaante als pijn, op plaatsen die er nooit waren tussen alle muren, zelfs op de plek waar ooit een huis stond op momenten van voortdurende afwezigheid bij vol verstand en steeds in dezelfde droom…

'O God', 'O mens', de derde luidt 'O mug' Je zuigt en steekt en kriebelt onverbloemd en danst en galt en bovenal… je zoemt! Die jeuk… die bultjes… altijd vliegensvlug Je bent een kleine pestkop, irritant en ’s nachts maak ik van jou een olifant…

Mooie bloem scherpe stekels o akkerdistel ik raak je niet aan…

omdat de golf van letters geen een emotie nog raakt geen code gekraakt is alleen nog maar momenten snel wat neerzetten komen wij nooit vooruit men zegt nooit geen deadline stellen afwachten en verder vertellen in je hoofd het verhaal afronden niet opgeven maar verder rollen je grond aanvoelen wij moeten lijden moeten bloeden onzekerheden…

O geef ons als oprechte rook-novieten toch heden onze dagelijkse peuk en laat ons in die goddelijke reuk dan opgaan in het hemelse genieten. En kuchend klinken dan in gore walmen de rokersrochels als oprechte psalmen.…

Ernst Kuipers trekt een zorgelijk gezicht, Er zijn inmiddels al wel zes gevallen, Die mogelijk de zomer nog verknallen, De media doen dagelijks bericht. O jee, de aap is ergens uitgekropen, Hoog tijd om weer de mouwen op te stropen.…

omdraaien, zien hoe ze terugkeert naar het huis en de kinderen en vlak voor de drempel omkijkt en een gebaar van haast maakt alsof er wordt gewacht verlangen en verlies samen komen zonder bloedbad, maar met zachtheid het hart triest gestemd, opgewekt slaat zodra een merel zijn rollertjes maakt geen weg terug dan zo weg te gaan om te blijven…

Kruimels en catastrofes. Krant op je brood. Foto´s in je mond. En kauwen maar!…

levenswegen gaan momenten parkeren er eigen emoties langs de stoeprand staat getrouw een karrenvracht verlangen…

Dagelijks dat je mij verliet. Dagelijks dat je gedag zei. Dagelijks kwam je terug. Maar niet naar mij! Dagelijks proefde ik je lip. Vroeg verwoordde woord. Meer slaperig geantwoord. Maar nooit je wachtwoord!…

Wereld vol geluid gun u zelf rust en stilte klank die bij u past.…

Leve de kinderen! Hemelse zegening! Opvoeden? Erg ouderwets dus geen must Dagelijks enige antipsychotica zorgt heel modern voor de nodige rust…

Mama was werken wij zaten thuis konden er niet uit sneeuw, geen schoenen overal stilte angst voor de politie en verdrongen waanzin die verlangens wurgt zonder ze te doden onmogelijke liefde alleen de dagelijkse aardappelen hopend op iets van de herhaalde beloften voor ons, de kinderen, en nu wij geen kinderen meer zijn voor…

Het was een meisje. het werd één meisje. Het is nu een vrouw om van te houden zodra zij straks alle zielen laat vertrouwen op haar goedheid. Zij, Petra, ze logeert bij hen: de mensen op aarde. Ze voelt zich er érg thuis door haar diepe connectie, met Al dat leeft en Al dat geeft. Ze komt thuis en haar huis is een thuis voor ieder…

O Bernhard, steun ook mij, een trouw adept, gij die bereid zijt, hen die slaan te helpen, ja zelfs degeen met geld wil overstelpen die dóórslaat als hij op de kleintjes mept, Prins, hoor de bede waartoe ik hier overga: betaal de drank die ‘k dagelijks achteroversla.…

maar verdwenen is de heldere gloed O God, geef ons dagelijks nieuwe moed.…

O gij reuzen van het witte papier en letter Gij schrijft uw gram in cijfers met plezier En bezorgt uw lezers dagelijks veel plezier En kleineert met uw waardering menig kleine etter Maar u schiet dikwijls uw peilen veel te hoog Straks komen die dwergen treffender van hun boog…

Op het moment dat ik jou zag won je gelijk mijn hart en intens is de wens in mij om ook altijd nog al is het diep van binnen dat onbevangen kind te mogen en te blijven zijn laat me dagelijks mijn fluister zo beginnen…

Niet dagelijks of wekelijks, En zelfs niet elke maand Zien jullie elkaar - Maar o, wat is het feest Als jij weer eens thuis bent, Op de basis waar jij jouw Jeugd doorbracht, en hij later Is komen wonen - Intense vreugde, malle bewegingen En iedereen die plotseling gelukkig is…

Met dank aan Jan de Woordenaar voor 't actualiseren Van een van onze meest beroemde vaderlandse heren... ___________________________________ Er is naar jou een heleboel vernoemd Jij was Eras, maar jij zei 'Ik zal zijn' Dat is 'Ero' in Middeleeuws Latijn De Lof der Zotheid maakte je beroemd De milde ironie van een erasme Brug…

afgesloten deuren want er is de wens naar schitterende vergezichten die bevochten moeten worden op de barricaden maar dat zou wel ten koste gaan van al die o zo veilige rituelen zou een sprong zijn in het ongewisse en dat is vooralsnog een brug te ver daarom maar een ritueel erbij genomen: het dagelijks verlangmoment…

O borsten - ik zou in ze willen verdwijnen als in grote ruimteschepen met zachte, Perzische tapijten en warme melk met Bambix, terug naar kinderparadijzen. O tepels - ik zoek de volmaakte (tepels gevuld met wodka?) als een ontevreden kind, ik ben blind, stekeblind! Zou zij ze hebben? of zij? of jij?…

We spraken elkaar dagelijks als kind totdat één van ons verhuisde en langzaam het contact vergruisde wat ik nog altijd jammer vind Want nu is onze enige vorm van communicatie eens per jaar een facebookfelicitatie…

Een mens maakt heel veel mee. Of hij is 'out of the blue'. Wat hem of haar verleidt, wordt 'hot'. Mits men Engels prefereert. De ziel komt op een kier te staan. Weinig is nodig zich open te gooien, hijgend, zijgend bloot te leggen wat hen letterlijk boeit... Eivol bolt hun boezem, de wereld moest eens weten hoe hun leven voelt: heel…