Alle inzendingen over knapen OR berin OR echo's

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

Van het EK Die dreun voor Em Bap Pé Maar zielloos Het gebrek aan lef En aanvalslust En fantasie Het eindeloze Schaken breien Tikkie terug Balletje breed De schrik sloeg ons Wel om het hart Bij Christian Eriksen Maar het liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's…

Een klein verkrampt lijfje strooit al zijn verdriet uit over het stoffige land Nog steeds hoopvol het zout op de lippen heeft het zijn schaaltje zijn enig bezit in de knuistjes geklemd De grote ogen vragen duidelijk als vetgedrukte letters geef mij eten, geef mij water De lucht rondom hem bevat louter nog echo's van hongerige huilertjes…

Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Zoals ze daar 's morgens op de stoep tegen elkaar aan geleund warmte zoekend in hun plastic jassen staan te wachten, grijs, vormloos, vol afgedankt leven, tegelijk broos en weerloos. Je zou ze weer naar binnen willen halen, je ouders wachtend op de bus. --------------------------- Uit: 'Echo van een echo', 1990.…

Zoals ze daar 's morgens op de stoep tegen elkaar aangeleund warmte zoekend in hun plastic jassen staan te wachten, grijs, vormeloos, vol afgedankt leven, tegelijk broos en weerloos. Je zou ze weer naar binnen willen halen, je ouders wachtend op de bus. -------------------------------- uit: Echo van een echo, 1990…

Heel blauwe ogen en blond als een korenveld meeslepend haar lach dat wat ze droeg dat was het dat stond haar zeg was ze knap…

Een blauwe vlinder knap een vingernagel groot duikelt in de zon…

Saporro Sneeuw vlok op je tong Echo´s van kinderlachen Winter in Japan Okinawa Donkerrood glanzend Trillende ochtendzon rijst Uit mijn saxofoon…

wie durft wat nog te vertrouwen echo's dreunen, lucht komt tot ontlading een lethale flits schiet van het aambeeld toortsen vlammen op, weerlichten stralen schichtend spat de nachthemel uiteen 10 juni 2019…

Duistere Koningin Karbonkel ogen staren Een ijzig standbeeld Een grijnzend hoge klif De wind dreunt echo´s aan Zo luid, zo luid De onverzwakte weerklank van haar stem Zo luid, zo luid Een weergaloze aria op dreigende Orkestenwolken beukt de broze kust De bronzen golven breken.…

Een emanatie eindigt eigenlijk, Etherische echo`s excuseren eerlijk Edith...…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Oostwaarts van het Gooi krijgt men helaas steeds meer en vaker met heavy metal galm van echo's holweerklinkend in de smetteloze wolkenlucht te maken knorrepotten vliegend naar de rust der Malediven hoger dan de tetterende olifanten op Ceylon meer jumbo's landen op Schiphol die zonder schaamte 's anderendaags…

Muren omklemmen zompige flarden, de lucht weegt echo's ze dragen ver. Hoop bloeit op ruïnes van terreur. De oorlog moe gestreden, aan vrede toe.…

Levenloos ligt de zwaan langs de snelweg, de buizerd dwarrelt in cirkels naar beneden. In de verte vlucht een ree. De prinses is gestorven. Aan de muur, naast de kast waar de verzonnen namen zijn opgeborgen, hangen keurig ingelijste verwijten. Herinneringen vergelen als kranten in de zon. De prinses is gestorven. Als scherven van beloftes…

De zomeravond zingt zichzelf in slaap de demonen dansen als muggen boven het water waar ons spiegelbeeld gezonken is. In de zacht zuigende modder lig jij lig ik omarmd door de troostende ranken van een waterplant. Opnieuw gooi ik een steen - zag jij hoe sterk ik was? - minder verder zinkt hij doelloos naar de bodem. De brandnetels…

Waar ik zoek wat jij laat zwijgen ben ik eenzaam in de stilte die wacht op jouw stem en echo´s die alles wakker maken wat onze liefde met ongeduldige woorden nog steeds belooft…

Op een dag zal achtergelaten speelgoed het gazon iets eenzaams verlenen, de zon zal het rood van de driewieler verbleken en de echo´s van kinderlachen zullen àl vager door het theehuis klinken. Op een dag zal ik schrijven: ´Er was eens´.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

twee dames twee cello's hun geluid kruipt steeds dichterbij bij elke stap die zij mijn bed naderen weet de klank van hoop zich steeds duidelijker te kaderen de dramatische echo's van het hier meest passende instrument dat als geen ander immers de klankkleur van het leven kent…