Alle inzendingen over knipogen

wanneer ik vogels zie spelen in de lucht - ik vang jou en jij vangt mij – dan word ik zomaar blij en glimlach met kleine handen naar de stilte zoiets als heimwee ‘n tikkeltje dan ---------------------- foto: beeldentuin Dehullu 2008 kunstenaar: Sytske Miedema…

Een ondeugende lach een schalkse blik even de verleiding die knipoog van jou maar nee toch maar niet een dag met een gouden glans nooit meer af te pakken gevangen geluk ik ben rijk klinkt mijn fluister in de wind en de echo van mijn woorden weergalmt in mijn hart en vingertoppen die op het toetsenbord dansen…

In gelukzaligheid te dromen in een zetel van gedane arbeid en haar vruchtgebruik, drijvend op de witte wolken stromen en de tranen uit de laatste knipoog van het paradijs.…

Gelukzaligheid gezeteld in de weke delen van het vruchtvlees hem gekweld, vervalt tot brede stromen, er valt een knipoog uit het paradijs en wordt bij de toekomst opgeteld.…

Nieuwe dauw op het veld glinsterend zonnevocht een knipoog van het land het jaar nog ongepeld…

Een knipoog geven maar ook ontvangen is als een onzekere glimlach die wonderen kan doen in het ontdooien van je gezicht en vooruitzicht…

als woorden knellen net als te kleine schoenen kan een glimlach of een knipoog zo mooi blootsvoets lopen…

de tippelzones zijn opgedoekt verkreukte spiegels weerkaatsen sanseveria’s ik knipoog naar een Belga meisje ze rookt nog steeds…

Eén verlichte dag met afscheid van een knipoog siert vriendelijkheid achter donkere wolken als souvenir voor leven.…

Een knipoog en je lieve lach.…

is ben spiegelloos van steen 120 tellen vind ik wat lang het is maar een spel Ik zie haar weifelend bang knipoog en krijg een lel…

Het zou van mij mogen als de vonken er bij jou uitvlogen En als ze zijn neergebogen zal ik pogen met al mijn vermogen enigszins ingetogen naar je te knipogen zodat je zienderogen weer lacht…

red ik het niet met een knipoog of een lach. Graag zou ik, hoe dan wel, wel willen weten, totdat ik het weet, zeg ik je met liefde vriendelijk gedag.…

Een knipoog en een gulle lach. Zomaar een groet naar de overkant.…

het is op het is gedaan wij rijmden woorden onder de maan mischien komt het ooit terug zomaar een dag tot dan mijn zus een knipoog met een lach dag…

de mooiste woorden uit mijn schat fluister ik naar de sterren als het vuur van de dag kopje onder gaat aan het zwart fluweel mijn knipogen kushandjes naar jouw oorverdovende schoonheid…

Zoete verleiders, knipogend bloot. Gewillig gespreid het wellustig rood.…

Je krijgt geen spijt gun een moment van je tijd een oor om te luisteren je hoeft niet te fluisteren het is maar een gebaar even een hand door het haar een knipoog of een zoen dat moeten mensen vaker doen.…

Het zwijgen ligt voor goed opgebaard met gesloten ogen waarachter ik een laatste woord vermoed, een knipoog van de andere kant. Enkel door te kijken begint stilte een hartverscheurend lied.…

Die warme lach op jouw gezicht en die knipoog... als je je blik op mij richt zegt mij dat zóveel meer dan woorden.…

tijd verstrijkt de leegte in het ongewisse van mijn dromen ze voert me mee met het verlangen mijn plek te vinden als ik om me heen kijk zie ik mezelf tussen al die handen een knipoog is genoeg…

mijn wens op het water wijs met die ene droom als een herinnering meevarend kabbelend op roerende golven opgetogen knipoog ik naar het licht van de dag drijf op zeilen op het geluk dat ik zag…

Dan heeft u een bedenkelijk niveau ’t Gevoel voor humor is ook ver te zoeken Wat heb ik toch een hekel aan dat wezen Dit alles moet u als een knipoog lezen…

zonder iets te breken vouwde ze de stilte zacht open zonder iets te zeggen zette ze haar tanden in woorden zonder iets te schrijven nam ze een papieren pen en inkt zonder iets te doen bleef ze liggen haar knipoog opent de deur…

Zie je, ook jou zieltje is een sieraad, en het engeltje weerlegde jou knipoog…

Twee paar bruine ogen en wat stekkerhaar Ik kijk je aan maar je wordt het niet gewaar 'Dromen zijn bedrog' maar op dit moment Sta ik te dromen dat je me kent En heel even, heel even denk ik ook dat het zo is Want, die knipoog, die was voor mij of heb ik het mis?…

Schemerlicht sluit de ogen van de nacht tot een zacht schitteren van de sterren aan de einder hun hoopgevende knipogende lach en pracht verkoelende rust kust mijn voorhoofd en dooft de gedachten die op de morgen kunnen wachten…

Een nachtvlinder vindt op mijn computer haar plaats het is weer zomer.…

*) strenge voordeuren het is koud tussen de huizen, de stegen ademen slechts hier en daar een warme bloem voet na voet bedelt mijn bus wat smartengeld verzameld voor een hoger doel, vergaard uit losse hoeken en een zak vol stof deuren zwijgen tot stilte leeft een snelle blik vergeeft en mijn voorzichtig vragen laat wat ogen…

zonnelicht sterk en standvastig lopen brede passen langs bermen vol geluk het leven plukt en ziet de glans in struikelstenen op de weg keien rollen, vallen stuk op zachte hartsmomenten tussen grassen en wat struikgewassen zwemt de zon haar eigen spiegelbeeld verklaart wat niemand nog verklaren kon…