313 resultaten.
feitje met een knipoog ;)
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 130 een bloot gegeven:
in het donker durf ik echt
wel mezelf te zijn…
knipoog naar boven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 tranen een trap konden bouwen
of herinneringen mij een weg
dan zou ik naar de hemel lopen
om direct jou terug te halen
ons hart pijnt nog van verdriet
dat in stilte tranen stromen doet
want elke dag meer dan toen
ben jij ins ons hart en weten
toch zijn het de herinneringen
aan de gelukkige tijd van samenzijn
die ons een glimlach doen knipogen…
De wat gebogen lijn
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 60 observeren had
ook vaak de neiging
je te corrigeren maar
wist wat de afspraak was
we gaan nu je gezicht
weer herbeleven
in het stralen van je
lach ik zag de spiegel
jou een knipoog geven
dat heb je goed volbracht…
Aliën
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 548 de stam van de boom
op de camping municipal
in Bourg-en-Bresse
oogt buitenaards
wanneer ik hem
met één "click"
tracht te vereeuwigen
geeft hij mij nog snel
iets van een knipoog
vergeefs zoek ik later
naar het bewijs op de foto…
koe
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 288 Ik ruik het gras
Ik zie het blauw
Voel de wind
die me raakt en de lucht
die op me drukt
lange wimpers knipogen verleidelijk
soms kun je niet anders
dan zuchten
geef maar toe
aan de koe in jezelf…
Identiteitscrisis
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 379 de Nederlander herkent
zich zelden in de spiegel die hem
wordt voorgehouden
maar in een broodje shoarma
kan hij zich altijd vinden
nieuwe culturen ontspruiten
---------------------------
knipoog naar de discussie over dé Nederlandse Identiteit, aangezwengeld door ónze Argentijnse prinses Maxima.…
ik blaas je weg
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 259 Ik blaas je weg
als paardenbloempluis
als pas gegomde letters
kruimels na buitenontbijt
maar dan
in een knipoog van tijd
struikelt mijn adem
over stralend geel
de bries in mijn keel
stokt
steeds weer
bloeit de paardenbloem…
Berend Botje
gedicht
3.0 met 49 stemmen 12.482 'Berend Botje ging uit varen
Met zijn scheepje naar Zuidlaren.
De weg was recht, de weg was krom,
Nooit kwam Berend Botje weerom.'
Er komen soms van die verhalen tot je
Waar je maar liever geen geloof aan hecht
En toch is de historie levensecht
Van de mislukte zeeheld Berend Botje.
Hij was een simpel iemand, naar men zegt,
Of beter nog…
Spelwijziging
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 221 Uitdagend was d'r knipoog, die hem tartte.
Hij brak z'n keu en stopte met biljarten.
Hij is toen met 'r mee naar huis gegaan.
Er klopten bij de twee verliefde harten.
Ze trok d'r kleren uit en hem zo aan.
zo kon-ie haar verleiding niet weerstaan,
waardoor het minnespel al spoedig startte.…
De verrekijker
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 826 Zag ik hem knipogen
of kneep hij een
oog dicht voor de kijker.
Hij was te ver weg voor mij.
Ik liep hem tegemoet,
hij moet mij scherper
hebben gezien,
toen hij me overeind hielp
zag ik hem van dichtbij,
de verrekijker leek
een oogje dicht te knijpen
toen hij een oogje kreeg op mij.…
spiegelen
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 383 voor de verweerde spiegel
al speurend in mijn ogen
raak ik spiegelend mijn ziel
in die weerspiegeling slechts
vage blik van herkenning
treurig geef ik een knipoog
mijn spiegeloog knippert ook
ik voel plotseling een traan
ben tot in mijn ziel geroerd…
Dodo in pace
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 In een treurwilg
Zit een dodo
Uitgestorven en wel
Met een knagend geweten
En een alles-behalve 9-tot-5-mentaliteit
Te spelen met een jojo
En een toto-formulier
Want geluk
Kent zijn up and downs
Gloria in excelsis dodo…
Site-tenaren
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 3.246 Kijk óver je schouder met een
knipoog.
Vóóruit met een ópen blik,
áchter je ligt 't verléden.
Wat erná komt is 't heden,
valt nog zóveel van te máken.
Dus kóp óp nou, niet verzáken!…
Catwoman
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 729 Terwijl ze me
grommend op
het mos trekt
zie ik nog nèt
het knipogen
van de boomkruinen.…
tot ziens
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 756 Ik ben 53
en dus een beetje oud
Marrie, jij bent 82
en zweeft over golven
waar ik nog op moet klimmen
kijk mee
en geef soms een knipoog
ik kan het niet alleen
zonder jouw ogen
jouw oren
dag…
Heel soms
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 142 heel soms fluistert het vanbinnen
zachte woordjes in mijn rechter boezemkamer
alsof een pluimpje mijn ziel beroert
ik spin me in de stilte van mijn zinnen
drijf gemoedelijk verder in mijn stroom
knipoog naar de rust die in me woont…
tussen de lijnen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 87 Tussen de lijnen
heb ik jouw rozentuil gelezen
zoals een knipoog tussen dag en dauw
van de maan boven de bomen
naar de ongeboren zon.
Ze zijn verwant als tweeling
die elkaar telkens nahollen
in immer verlangen…
BAR EN BLOOT
snelsonnet
3.0 met 24 stemmen 1.242 Ons blootcafé krijgt weldra weer dat zwoele:
een knipoog naar de oudste tak van sport,
de wufte wulpsheid waar u warm van wordt,
een glas om weer een beetje af te koelen.
Wie tegen bloot is moet dat niet verzwijgen,
die kan dan mooi van ons de klere krijgen.…
De Deur Dicht
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.571 De Deur Dicht
een laatste lach
een laatste knipoog
Vaarwel
afscheid voor een tijdje
Dag
tot Vlug
De Deur Dicht
mijn hart vol herinneringen
Een traan dwarrelt
vloeit weg
weg van de Deur
De Deur Dicht…
volvo
hartenkreet
2.0 met 15 stemmen 3.129 hij walst me in zijn boring uglyness
naar zondoorstoofd koren
de koekoek in de middag
de geuren van mijn jeugd
mijn tenen knipogen weerbarstig rouge
we neuriën zacht: "how fragile we are - how fragile we are"…
breezerslet
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 368 Ik knipoog cool naar deze teener-miss.
"Een drankje en je mag met mij naar bed."
"Ja, Lekker." Een Van Dale's breezerslet.…
Lente
hartenkreet
4.0 met 150 stemmen 574 Voor 't eerst buiten zonder jas
Liggen in 't gemaaide gras
Blaadjes aan de oude eiken
Lekker met jou wolken kijken
Lammetjes daar verderop
De zon boven de bomentop
Een knipoog en een glimlach
Mijn ideale lentedag…
voornoen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 282 langzaam schuift licht
schaduw verdrijvend
mijn hof in
talmende opgewektheid
maakt zich meester
van mij
zon, ankh, moeder
van mijn bestaan
baart wellustig
maan, vader
knipogend
achtergrondig
een ochtend
als de eerste dag
aangebroken…
schrijfblok
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.162 het eerste blaadje
onbeschreven
maagdelijk
in het wit
ik schrijf mijn woorden
overdreven
feestelijk
in gelid
na regel zeven
als vanzelf
rommelig
wordt het sleur
en in de buurt van
regel elf
dusdanig
dat ik scheur
*met een knipoog naar “writers’ block” van Helen Josephs…
Weerstaanbaar
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 606 je balanceert
op het randje van een
zelfverheffend voetstuk
wankelt slechts heel even
tijdens het omhoogvallen
draait rondjes
als een volleerd model
met als toeschouwer
een partijdige spiegel
je denkt je
onweerstaanbaar
en ik knipoog naar je
zodat maar één oog
hoeft te liegen…
BEDE OM LIEFDE
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 461 Bekvechten en kibbelen, het werd dagelijkse kost
Een knipoog, een zoentje, zo werd veel opgelost.
Eén oogopslag sprak vaak boekdelen
Liefde, de stuwende kracht van alle werelddelen.…
IKEA
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 96 Net twee dagen een ring om mijn vinger
En ik loop al in het blauw-gele pand
Grote pijlenhal uit het Zweedse land
Bij de kassa een enorme slinger
Ik dacht dat dit mij nooit zou gebeuren
Verlies van principes te betreuren
...met een grote knipoog naar mijn lief...…
thuiskomst
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 555 ik herken mezelf
in frustratie, irritatie
gelijk hebben, gelijk krijgen
de knipoog van poezenkind
beerenburgwarmeborrelgolf
de oude kater op mijn rug
terwijl ik weer eens wakker word
goedemorgen morgen
ISO gecertificeerd
waar iedereen gelijk is
maar het niet heeft
erken ik bovenstaand…
Terrashangers
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 147 ik zal moeten opschikken
achter de krakkemikkige tafel
zonder bierviltje onder een poot
met een gemoed van jewelste
zit ze ineens bovenop op me
ik zon hier vaak: zegt ze knipogend
je hangt hier vaak: zeg ik
ze giechelt het terras zowat omver
als ik weg wil wring ik mij heen…
BLOEM DER SPROOKJES
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 21 Bleek roze en wazig wit
gaan vloeiend in elkaar over
knipogen tegen zonlicht
walsen losjes wiegend
in het zoele zuchtje
spreken tot mensen
in welke stemming ook
in alle bescheidenheid
ruist oude en nieuwe taal
van Eftelingtulpen voort.…