Alle inzendingen over knutten mugachtig ma

vrouwtjes ongehoord zoals die prikken nooit zoemen ze zwijgen ontiegelijk gemeen zoals dat geteisem boort ze zijn zo duivels klein dat ik uitvergroot pas echt waarneem hoe harig vol venijn die monsters me bedreigen waarachtig van kop tot teen maar op één ding ingesteld en dat is mijn bloed zuigen niks natuur dat is geweld…

Nu staan de mensen in de rij voor Knut Maar daar een ijsbeer van veraf slecht ziet Bemerkt hij al die mensenmassa's niet Doch dat is voor ons beertje wel zo goed: Knut ziet, door dat beperkt gezichtsvermogen Ook niet de Eurotekens in hun ogen…

Je schrijft hem als Knut, een naampje van flut. Die is ook aan muggen gegeven.…

Het hele Midden-Oosten staat op springen En kruisraketten razen door de lucht Japanners slaan voor straling op de vlucht Maar er gebeuren vréselijker dingen: Heel Duitsland zit ontzettend in de put Hun ijsbeer overleed en dat is Knút.…

je liet je gebitje scheef wegglijden in een scheve glimlach naar mij en mijn dochter valse tanden maar wel oprecht een seconde had jij nodig om al het onrecht recht te trekken twee weken later hebben we je begraven met dezelfde glimlach maar, eerlijk gezegd ma, je was er niet meer bij…

Maar een bezoeker zei 'k heb 't al gehoord Een heel voorname is hem toebedacht Ooit leefden pa en ma in Myanmar En nou is hij een kleine draak, 'Nagarr' Dat krijg je, met zo'n adellijk geslacht!…

Ter opbeuring van mijn gekweld gemoed, komt er een standbeeld van die arme… Knut.…

Pa was éérste Paasdag jarig, en de twééde Paasdag Ma; Daardoor was 't die Paasdag Ma's dag, Schoon 't ook Paasdag was voor Pa. Pa's feest was dus dubbel Paasfeest, En ziet, Ma's feest dat was Paas; ('k Meen: op Ma's feest was het Paasfeest, Want Ma's feest valt niet op Pa's.)…

ik ken een chanson van Francis Cabrel (Ma Ville) waarin hij o.a. zingt over de fabrieksstraat in zijn woonplaats ergens in het oude Frankrijk...…

Oma Mijn dochter Wordt ma ma Krijgt een Zoon of dochter Haar leven Maakt een wending Mijn leven Maakt een wending Oh ma Oma…

Hier past mij slechts een welgemeend: “Da’s knut !”…

ma belle voisine heeft het nadeel dat zij naast mij woont want elke faux pas de ma part wordt définitivement gestraft met déballement door mijn voisin…

Wij zagen hoe zij fier, het hoofd geheven, de zorg droeg voor familie, man en kind, en hoe zij, onverward door tegenwind, haar weg vond in een diep betrokken leven. Soms was het zwaar, maar klagen deed zij niet, ze trok zich moedig dwars doorheen haar zorgen, haar kleine leed voor iedereen verborgen, verbeet zich: wie niet huilt, heeft geen…

Gemarmerd gelaat, groeven van wijsheid Mistige ogen Indrukwekkend als de eindeloze tijd Streel ik grijs, zilveren kroon Voel mij een prins, niet enkel een zoon.…

Godallemachtig binnenkort wordt ons ma tachtig. Da's op zich heel goed te hebben. Maar waar ik niet goed tegen ken is dat ik verdorie ook al vijftig ben.…

toen ik aankwam was je kamer al ontsmet je kleren en je spullen in de gang gezet ze hadden met javel je geuren al gestolen en hup, daar gooiden ze een ander te creperen in je bed ik vond je terug op een tochtige plek alleen je haren leefden nog blonde pieken zwiepten in je nek maar jij was verder niets finaal gaat ook een moeder op haar bek…

Gedachten en gevoelens in een eindeloze rij spiegelland van jou voor altijd in mij Soms vreemd, omdat je de dingen anders ziet en “jou-zijn” dat wil ik “natuurlijk” niet Een spiegel laat echter zien wie je bent al is het soms of je jezelf niet herkent De goede reflecties doeltreffend achterna komen uit bij het evenbeeld van mijn Ma Eerlijkheid…

je bent nu 87 en vol levenslust elke keer wil ik je vragen hoe denk je over dood gaan ik zie dat je oude foto's terughaalt ze liggen overal alles wordt steeds meer iets van vroeger, kijk hoe we ranja dronken toen maar het lijkt ook of het je niet kan schelen waarom ben je niet bang voor de dood, is dat de leeftijd? dat…

Mijn schatteboutje ma cuisse de grenouille ma grande vadrouille mijn margootje mijn peugeootje mijn babydolletje mijn vergeet-mij-nietje mijn eekhoorntje mijn hazel- nootje mijn o maal ootje mijn dobberbootje…

Ik denk ook wel eens wat als ma toen met een aardige man was getrouwd en een goede vader wie waren wij dan zelf geweest, maar het grappige is dat we dat dan niet waren, hoewel ook weer wel, toch denk je aan iemand die leeft ja wat als ma toen waarom heeft ze het niet gedaan ?…

Hij startte zeggend van 't stuur zich wendend: tabee dan, Moeder, daar gaan we weer. En door die laan daar zag zij hem gaan naar zijn nieuwe baan - en naar nog veelmeer. Zo zag zij hem gaan en dacht: jaja - mooie baan en bier, kerels en wijven en nog zo meer. Dus toen hij na vijven niet opdaagde weer schreef zij een Annonce en zuchtte…

je ligt hier al een tijd niet dat ik je dat verwijt want jij wist ook niet beter dan jong te leven en later te geven hier lig je nu, bot bij bot je vlees is allang verrot ma's wormen en maden hebben nu je plekje verraden samen kloppen jullie voor geen meter…

Maar dromend in z'n sneeuwhol, omarmd door zacht bevachte liefdevol witte poten, kan kleine Knut zich geen lievere moeder wensen dan deze Sterre der Poolzee.…

Thuis na een lange dag van school Ma vertellen hoe saai het was Maar luisteren ho-ho maar Ma speelt jas en danst heel raar Ze roept kleine woorden Als woei en haai en kri Ze lacht heel hard Alsof er iemand een grapje heeft gemaakt Maar alles wat ik hoor is een trommel en trompet Veel te snel om te verstaan Ma speelt jas en danst heel…

Een leven lang lief en leed altijd was je er voor ons Een thuis een vriend een pa een voorbeeld voor ons allen Ma nog ondersteunend ook als zij het niet meer weet Het lijkt nog gisteren dat je naar de camping reed Alles nu toch plotseling voorbij na ma ook jij ons toch ook ontvallen Zonder pa en ma voel me geen kind meer ineens ben ik…

Ik groet je, lieve ma, en graag wil ik je dochter blijven.…

verderop staan twee wilgen hoe oud zouden ze zijn vast jonger dan mijn broer gisteren gaf ik hem koffie toen hij het alfabet leerde hij spreekt weinig alleen tot mij ik bekijk hem van afstand wat lijkt hij op ma zouden de twee wilgen de taal begrijpen die ma in het vreemde land sprak…

Mijn ma en ik, onze neuzen zijn altijd verschillend geweest. De hare klein en mooi recht. De mijne stevig en krachtig. Een iets minder geslaagde erfenis van mijn vader geeft ma aarzelend toe. Wees er fier op, zei ze. Het is een echte karakterneus. Ja, daar was ik vet mee. Precies dat onderdeel had ik liever van haar gehad.…

onthoudt goed mijn kinders zegt ma pier: na regen geen zonneschijn…

Hij is de pa van rosa mariposa En zij de ma van papa's papillon In casa draagt hij immer niente cosa En zegt al vleiend 'si, mi corazon' Niet tegen ma pillon, maar tegen rosa Die zich tegoed doet aan de zomerzon Dat was één stap te ver voor ma riposa: 'Verdwijn, maar zonder rosa honnepon!…