Alle inzendingen over kom maar achterop

We gingen zitten en ik dacht na, heel even maar en zei toen tegen haar, pak je spullen, je gerei en alles wat je bezit, kom maar gewoon bij mij, we komen er wel. Zo gezegd en zo gedaan en zie hier nu alle kinderspullen staan, de bevalling komt er spoedig aan en WIJ zullen er samen wel voor gaan!…

Hij zei: "Ik kom je halen". "Durf je wel achterop"? "Jazeker", zei ik toen maar gauw, Ik kon hem niets meer weigeren, Zijn ogen waren véél te blauw. Hij is me komen halen. Ons tochtje duurde lang: Wel vijftig fijne jaren, geen dag berouw. We bleven heel gelukkig. Zijn ogen bleven blauw.…

Om het traject wat beter door te komen heb ik mijn trainer achterop genomen.…

van de Nieuwe Waterweg waar we vlak langs in oeverlang in lengte passeren er drijven er duizenden op tal van rijtjes allemaal kop onder water ook prikken verloren zwanenveders rechtop staand in dijkbekleders treurig maar veeleer als je d’r ééntje in jezelf steekt ik zal wel zeggen waar een opsteker van jewelste waar het bij mij achterop…

We kunnen niet meer mee, we raken achterop. Maar het leven gaat verder, ook wel zonder ons. We kijken het na De stemmen verklinken in de verte en dan valt het stil. We zijn als een stipje in de tijd, terwijl het leven verder glijdt.…

Ik voel nog steeds aan mijn billen Van vaders fiets de ronde stang Voorop de fiets keek ik vooruit Ik heb nooit achterop gewild Voorop keek ik naar voren en opzij Achterop opzij en achteruit Als kind vooruit te willen kijken Verbaasd kijk ik nu achteruit Ik deel het eerste met mijn dochter Nooit wilde ze achterop de fiets Altijd in het…

Het spijt me daarom, dat ik langs liep en je interessant vond. Eerlijk waar, dat moet jij toch wel weten. Dat we verschillen anders zijn als anderen die zo verschillen.., -van mening. Waakzaam zijn om van alles wat zo mooi kan spoken. Ik voel het opkomen, het komt opdagen om voor te dragen. Nu ben ik nog rustig en mezelf, straks keer ik mij…

En weet je wat het raarste is je praat je hebt weer zin achterop de fiets Pap weet je wat het raarste is terug van dansen lichten zien zichzelf niet kleine filosoof Weg weer in gedachten En weet je wat het raarste is achterop de fiets dat de regen ook koud wordt want water kan niks weten Denk je dat het winter wordt Achterop…

Gebrom komt ons achterop, een roze flits gooit me terug in de tijd, het gebrom van de motoren, laten weten, ‘ik kom eraan’ jeugd schiet voorbij in diezelfde roze flits oh prachtige roze Cadillac wat een feest om op die wijze je jeugd voorbij te zien rijden!…

Opkomende gesluierde goudgele zon in kris-kras witgestreepte blauwe lucht voor het eerst dit jaar de uilen weer gehoord roep en tegenroep, nestelen in onze tuin uitbundigheid van groei en bloei rondom witpaarse krokus waas in lichtgroen gras de velden met geel stro en prille levenstint aan mijn zij mijn lief verzadigd in haar slaap de natuur…

Al dagen is zij druk aan het werk geweest schoon gemaakt en al doende onbevreesd met vertrouwen de operatie dag ingegaan op thee en beschuit, koffie niet meegedaan op afdeling de tas uitgepakt, vanmorgen haar spullen op stapels in de kast geborgen in bed bij het raam op de gemengde kamer dat ging snel, de rest van de dag langzamer bij…

Als zinnen al uit elkaar vallen Voor ze gevormd zijn, als woorden Betekenisloos verdwijnen aan Mijn horizon, als letters Niet meer dan holle tekens zijn Die zichtbaar verwaaien in de wind, Blijft alleen de liefde nog Die geen woorden nodig heeft, Een blik, een beweging is genoeg Om elkaar woordeloos te verstaan, Diepgevoelde liefde…

Ik ben failliet Ik had zes BMW'tjes Ik ben een prutser, bagger in m'n kop Toch ben ik een zeer geslaagde kerel Want ik fiets langs de zee En JIJ zit achterop Ik hoor de meeuwen Straks gaan de kwallen springen Een vissersboot kiest het ruime sop Maar de grootste vis is al gevangen Ik fiets langs de zee En JIJ zit achterop.…

achterop je fiets rijdend door het halfverlichte niets de manier waarop je lacht en je trui zo zacht perfect jij bent zoiets…

Er zou gemakkelijk iets passen op de achterkant van jouw memootje Of zomaar achterop een fotootje van jou Mijn nummer, bijvoorbeeld. M.a.w: ben je het kwijt?…

jouw handen om mijn lichaam geklemd, de ogen half geknepen tegen de harde wind, het monologe gebrom van de motor roept een extase op waarin de snelheid ons langs onbegrepen plaatsen voert vertrouwd hangt jouw lichaam tegen dat van mij, de warmte maakt ons één, je wang streelt mijn leren jas terwijl je armen mijn contouren bespieden vanaf…

Oude zaken Weer nieuw te maken Door uw geweten Weer eens up te daten En zo niet achterop te raken. Uw oude visie Moet nodig in de revisie.…

Pap, zegt mijn dochter achterop Zie je dat meisje - ze fluistert bijna Ja, zegt pap, hij ziet het meisje Die heeft een broek van Replay Een truitje van Diesel en een Puma-tas Ooh, zegt pap, hij had het zo snel niet gezien Ik heb ook een Replay, vervolgt Achterop de dochter, en mama heeft Een truitje van Diesel, Puma-tassen Vind…

Of woorden die verheugen mogen ook wel komen, of die vertellen van een groot en oeverloos geluk maar ook die woorden willen maar niet komen, en daarom scheurde ik al vele blaadjes stuk. Moet ik dan toch nog maar wat blijven zwijgen tot er weer woorden zijn die echt iets zeggen?…

Zo toevallig werkt het licht Een kado via simpelweg Een gedicht dure woorden komen hierin niet voor Wel staat achterop een naam in rode letters Iemand loopt hier een magische deur door zachtjes, zo geven wij een handdruk veel liefde en geluk zo!…

nu de varaan roerloos en aaibaar gaapt ontbreekt hij niet naast dekstoel & sloep terwijl uit de deur naar de brug kleine blauwe pinguïns tevoorschijn komen het schip sonoor trilt de zeewind lauw als de nacht is en heel vele lichtjes van dobberende vissersboten voortekens waren die er op wezen dat je al bijna oog in oog ligt met een kameel naast…

Reik mij jouw hand vecht niet langer geef je over ik neem je mee Kom maar sla me raak me voel me zie me Doelloos zweven van jouw vuisten geven mij hernieuwde kracht Ooit begrijp jij de gedachte wanneer je de liefde niet meer verwacht Kom maar sla jouw hand maar in de mijne raken kun jij mij toch niet meer gevlochten…

Kom je in de morgen mij strelen in de mist dan ben je lief en haastig of heb ik me vergist. en kom je op de middag met zon en bloemen rood 'k ga trillend voor je open 'k word ademloos,'k ga dood. Of kom je in de avond door nevels naar mij toe dan plant j' in mij je wortels 'k groei stervend naar je toe.…

pak mijn hand dan voor de laatste maal wanneer de nacht haar ogen sluit en jouw laatste adem heel zacht mijn donker rode haren beroert nee ik zeg geen dag meer tegen jou nooit meer een tot ziens of tot kijk want ogen hebben geen gezicht meer uitzichtloos kom pak mijn hand dan haal ik jou terug uit het licht in het licht zonder…

handen uit leg ze maar in de mijne en kom kom met me mee…

De zon die zakt de nacht hij valt je voelt het opkomen je moet weer op pad de maan staat hoog en de muziek roept je gaat naar de plek waar je haar weer ontmoet niemand weet waar je heen gaat niemand weet wie je bent want jij behoort tot de stad jij behoort tot de nacht leven in een rivier van duister tot de zon weer lacht.…

ik ben nu wel hier maar mogelijkerwijs moet ik nog steeds komen…

Kom, Stilte fluisterde Klank wegstervend ... Adembenemende stilte ... Kom, Klank klonk Stilte verwachtingsvol…

aan ieder die een masker draagt aan ieder die nooit echt lacht aan iedereen die eenzaam is aan ieder die zich vaak vergist aan ieder die zonder zit aan ieder die probeert in licht aan ieder die anders is aan ieder die midden in het leven staat aan ieder die nooit in het systeem past aan ieder die begrijpt aan iedereen die kijkt naar…

soms was het stil en daar bleef het meestal bij dan opnieuw gaan geloven in de taak en aan je zij geheimen die niet in een zin verklaarbaar zijn het heeft met iets te maken zoiets als meedragen rijp voor het gekkenhuis zou je zeggen dus proberen te verklaren komt er ook niet van ja als je alles moet geloven moet er dus heel wat papier bij komen…