inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 35.531):

Achterop

Mijn ridder op het witte paard,
Reed op een oude motor.
Een touw in zijn manchesterbroek,
Een jas met een gescheurde mouw...
Maar... zijn ogen waren blauw.

Ik was nog dodelijk verlegen,
Ik was nog eigenlijk een kind.
Hij maakte maar een grapje,
Over een koe, die naar ons staren zou.
Wat waren zijn ogen blauw.

Hij zei: "Ik kom je halen".
"Durf je wel achterop"?
"Jazeker", zei ik toen maar gauw,
Ik kon hem niets meer weigeren,
Zijn ogen waren véél te blauw.

Hij is me komen halen.
Ons tochtje duurde lang:
Wel vijftig fijne jaren, geen dag berouw.
We bleven heel gelukkig.
Zijn ogen bleven blauw.

Schrijver: Antje
Inzender: A.Stik-Snijder, 19 oktober 2010


Geplaatst in de categorie: huwelijk

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.238

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)