Alle inzendingen over komen dikwijls

'warmte vergt jaren groei' schreef de dichter Willem Hussem ooit en zo is het ook werkelijk we komen dikwijls zoveel tijd tekort…

En misschien zijn 't wel de wolken die op een dag, naar beneden komen vallen als bakstenen. Ja dat vraag ik me dikwijls af, wat zal ons doen verdwijnen? Welk persoon of wat voor iets, zal ons uitroeien? Want DAT het ooit gebeuren zal, dat is me allang bekend...…

In 34 jaar slechts heel sporadisch een vluchtig contact, zonder proberen nader tot elkaar te komen. Toen jij heenging was het te laat, de kans verkeken. Nu praten wij al twintig jaar zo af en toe als volwassenen en in alle redelijkheid.…

In de spiegel Van de tijd Kom ik mij Te dikwijls tegen Zie dan Wat ik niet wil zien Het komt mij Meestal Ongelegen…

‘Guido, ga jij dikwijls naar de IKEA?’ ‘IKKEJA’!…

een schot voor de boeg dan bulderen de kanonnen over de heide doffe ploffen symboliseren veiligheid oefening baart kunst zegt men dikwijls... laat de Russen maar komen…

Voor hem die dikwijls op problemen stuit als hij iets prettigs bij een vrouw zou willen, is er in plaats van dure blauwe pillen nu stijgingskans door voorspel met geluid. Hij kan nu roepen: “Schatje, ik kom zo, ik hou hem even bij de radio…”…

Hoewel we dicht bij elkaar wonen zelfs vaak onder één dak ben jij toch dikwijls zo ver bij mij vandaan. Verder dan mensen aan de andere kant van de wereld kom eens wat dichterbij.…

in slapeloosheid van lange nachten kom ik dikwijls op poëtische gedachten bedenk ik zinnen van statuur want in de nacht zijn die niet duur een soort nachtstroom maar dan anders en soms krijg ik dan een schok van de goedbedoelde woorden of de cijfers van de klok…

Na de Wijzen komen ook wij aan, zoekend, vindend soms maar ook droomverloren omdat we het Licht niet zien. Willen we wel echt of blijven we zo dikwijls onbeslist en cirkelen we rond de kleine verlangens, rond de doem van de dag, de zekerheden... Licht, kom en schijn voor ons uit!…

Men zal dikwijls jaren vooruitzien bij wat gedaan kan worden de enkeling mag zich beramen voor de dag van morgen of verdere toekomst Amerika 's leider de oerwoudbewoner zijn in Gods oog beiden mensen van het ogenblik die komen en gaan als vluchtige nevels.…

De weemoed hangt tussen de huizen zoals de nevel over 't veld; hoe dikwijls hebben wij elkaar wat vreugde of droefheid gemeld, maar nu de dagen zo korten en de bomen haast niet meer praten valt er in de harten ook kilte en komen er tranen, onaangekondigd.…

Kom je in de morgen mij strelen in de mist dan ben je lief en haastig of heb ik me vergist. en kom je op de middag met zon en bloemen rood 'k ga trillend voor je open 'k word ademloos,'k ga dood. Of kom je in de avond door nevels naar mij toe dan plant j' in mij je wortels 'k groei stervend naar je toe.…

Reik mij jouw hand vecht niet langer geef je over ik neem je mee Kom maar sla me raak me voel me zie me Doelloos zweven van jouw vuisten geven mij hernieuwde kracht Ooit begrijp jij de gedachte wanneer je de liefde niet meer verwacht Kom maar sla jouw hand maar in de mijne raken kun jij mij toch niet meer gevlochten…

pak mijn hand dan voor de laatste maal wanneer de nacht haar ogen sluit en jouw laatste adem heel zacht mijn donker rode haren beroert nee ik zeg geen dag meer tegen jou nooit meer een tot ziens of tot kijk want ogen hebben geen gezicht meer uitzichtloos kom pak mijn hand dan haal ik jou terug uit het licht in het licht zonder…

handen uit leg ze maar in de mijne en kom kom met me mee…

De zon die zakt de nacht hij valt je voelt het opkomen je moet weer op pad de maan staat hoog en de muziek roept je gaat naar de plek waar je haar weer ontmoet niemand weet waar je heen gaat niemand weet wie je bent want jij behoort tot de stad jij behoort tot de nacht leven in een rivier van duister tot de zon weer lacht.…

ik ben nu wel hier maar mogelijkerwijs moet ik nog steeds komen…

Kom, Stilte fluisterde Klank wegstervend ... Adembenemende stilte ... Kom, Klank klonk Stilte verwachtingsvol…

aan ieder die een masker draagt aan ieder die nooit echt lacht aan iedereen die eenzaam is aan ieder die zich vaak vergist aan ieder die zonder zit aan ieder die probeert in licht aan ieder die anders is aan ieder die midden in het leven staat aan ieder die nooit in het systeem past aan ieder die begrijpt aan iedereen die kijkt naar…

soms was het stil en daar bleef het meestal bij dan opnieuw gaan geloven in de taak en aan je zij geheimen die niet in een zin verklaarbaar zijn het heeft met iets te maken zoiets als meedragen rijp voor het gekkenhuis zou je zeggen dus proberen te verklaren komt er ook niet van ja als je alles moet geloven moet er dus heel wat papier bij komen…

De tijd van komen is gegaan en de tijd van gaan, is niet meer!…

Zo klein en al zo ongelukkig kom in mijn armen, vertel me waarom heb jij zo’n verdriet wees niet bang ik zal luisteren. Kom maar even bij me schuilen waarom, ben je nu zo bedroefd misschien kan oma je wel helpen zodat er weer een vrolijke lach op je gezichtje zal verschijnen.…

Ik heb je gewacht, negenentachtig jaren en wacht je nog steeds. Je bent steeds welkom voor koffie en een praatje over je geluk. Eigenlijk ben je al eeuwen altijd bij me en praat je met me. Ik heb je gehoord, begrepen in je streven naar hoogste geluk. Eigenlijk zijn we al eeuwen samen op weg in liefdes hemel. Toch…

Woorden die als Losse flodders De ruimte in Worden geschoten - Niet geschoten Is altijd mis, Is het devies - Overdaad aan woorden Die niet beklijven In de lucht waarin Ze worden uitgesproken - En dan die paar Die overblijven Als de rest Naamloos is verdampt: Ik hou van jou, Kom nu naar je toe En doe er verder Het…

We gingen zitten en ik dacht na, heel even maar en zei toen tegen haar, pak je spullen, je gerei en alles wat je bezit, kom maar gewoon bij mij, we komen er wel. Zo gezegd en zo gedaan en zie hier nu alle kinderspullen staan, de bevalling komt er spoedig aan en WIJ zullen er samen wel voor gaan!…

Kom maar bij me als je wilt wil je huilen huil met me mee wil je lachen lach me toe wil je vrijen wees zo vrij wil je stilte ik zal het zijn denk niet na kom als jezelf…

Kom erbij zei de bij; De koningin tegen haar lakeien. Bijzonder is, dat wij met onze honing de mens kunnen verblijden. Alle werkbijen en hun koningin richten menig raat met hun honing in. Weersgesteldheid kent de mens, maar ook de bij tijdens zijn honingzoet vermeien. De natuur kent onze wens.…

gisteren toen het schrijven van gedichten mij nog vrij gemakkelijk afging schreef ik dikwijls voor mijn gedachten uit vandaag echter pieker ik me te vaak suf en worstel met de woorden loop voor mijn gevoel amechtig achter de feiten aan maar toch als een vorm van 'Luctor et Emergo ' en met de wilskracht van ik zal boven komen…

O gij reuzen van het witte papier en letter Gij schrijft uw gram in cijfers met plezier En bezorgt uw lezers dagelijks veel plezier En kleineert met uw waardering menig kleine etter Maar u schiet dikwijls uw peilen veel te hoog Straks komen die dwergen treffender van hun boog…