Spijt
Jij was
meestal streng,
onbuigzaam hard,
overtuigd van jouw gelijk.
Jij strafte mij volgens jouw principes.
Ik was
vanaf mijn puberteit
tegendraads, opstandig,
vast overtuigd van mijn gelijk;
‘k vond jouw methodes hopeloos verouderd.
In 34 jaar
slechts heel sporadisch
een vluchtig contact, zonder
proberen nader tot elkaar te komen.
Toen jij heenging was het te laat, de kans verkeken.
Nu praten wij
al twintig jaar zo af en toe
als volwassenen en in alle redelijkheid.
Pas na het ontwaken word ik mij ervan bewust
dat wij er toen best al voor elkaar hadden kunnen zijn.
Erkentenis en spijt komen in de praktijk meestal te laat;
vandaar, dat ik zo nu en dan vol liefde met jou praat.
Een link van respect en begrip naar gene zijde.
Te laat is nooit definitief
of onherroepelijk.
Dit jaar zou je
100 zijn,
Pa
Geplaatst in de categorie: spijt
over toch de liefde voor je vader!
Prachtig geschreven! Ik las dat je wou stoppen met dichten, niet doen ga zo door!
van uit het donker naar het licht, van onder naar boven,
En heel misschien wel ...naar iets vlak naast je!