Alle inzendingen over koningin

Ze was van het volk, gewoon Koningin Juliana, we zullen je missen, zoals we álles missen, wat ooit van óns was?…

van het publiek woog ik de voor en tegens en wie mij interrumpeerde daarmee kruiste ik de degens Dan spatten de lettergrepen figuurlijk in het rond en hij die mij eerst aanviel hield beduusd zijn mond Dit alles had Hare Majesteit naar tevredenheid bekeken ook had zij mij met menig doctorandus vergeleken In dit geval schonk de Koningin…

Dit maak ik niet zo vaak mee De koningin maakt haar entree Vvv Vooral vliegend vandaag Had een ballon netjes opgelaten Over 125 jarige schoonheid te praten Blazend met de harmonie De koningin liep over drie Ze maakte deze dag vaart Als een windvlaag En ook ik vloog Met houtskool over het papier Maje...…

De koningin wordt zwaar gecensureerd Ze hebben in haar kersttoespraak gesneden Vooral dat stukje over minderheden En hoe je elkaar samen respecteert Zelfs over tolerantie wou ze praten Gelukkig houdt men haar nu in de gaten.…

Ze stond bekend om haar ‘stiff upper lip’, En was niet uit haar evenwicht te brengen, Ze wist haar leven aardig te verlengen, Nu stuit ze op de cirkel met een stip. Ik kijk naar alle beelden op tv; De wereld sterft een beetje met haar mee.…

Koningin De vrouw van het Staatshoofd Zoals uw man zich inleef(t)de in Nederland Vergat u ons en vertoefde in Argentinie Ach wellicht was u een beetje dom Dus slaan we deze pagina maar snel om!…

Een slot zit meestal in de deur een hangslot is er tussenin een Slot alleen voor een koningin een slotgracht houdt geboefte buiten een slotpleidooi, om diezelfde van de gracht, buiten te hóuden.…

Nee, Hare Majesteit de Koningin Neemt de voor mij bestemde zetel in.”…

mijn lieve Koningin Ik hou van jou en van jou alleen.…

“Maar Lex,” vroeg Máxima, “als koningin, mag ik dan ook geen kleedkamer meer in?”…

De koningin is weer een jaartje ouder En wil tot slot geen nationaal geschenk Het is natuurlijk crisis, maar ik denk Aan parels of een gouden hostiehouder Of een houder voor waxinelicht misschien? Of zou ze in dat veld al zijn voorzien?…

‘In naam der koningin’ stond helder op de envelop geschreven. Zou ik het nu dan toch een keer beleven, zag men mijn waarde eindelijk eens in? Zo’n lintje geeft een mensenleven zin. Waardering is dan niet het hoogste streven, maar toch ... het moede hoofd wordt opgeheven, de dankbaarheid zorgt voor een nieuw begin.…

Altijd de ander te zijn, net niet te zijn de ene, een goede reden is er niet het lot, een wrede speling. Misschien is het ook onbegrip of onbekendheid, je was te nieuw, hij had je toch lief maar tijd vloeide door en liep weg. Heb je gewacht of wist je dat de wereld nog lang niet klaar was voor jou. Je eksterkind aan je borst, mooie Madonna…

Hij nam zijn sigaar ter hand En stak hem in de brand Het bandje nog gebonden Om zijn vurig reukaltaar Vragend keek hij mij aan Daar in die Amsterdamse kroeg Ik gaf hem mijn repliek Sigaren roken met een bandje Dat is vulgair dat doe je niet Hij repliceerde ik was op cursus Bij de grote Hajenius op het Rokin Die zei: bandje houden wij…

Wie ben je toch Jij kroonjuweel, bloeiende rozentuin, koningin van mijn dromen, getogen in het land van Breughel, van milde regen, zoete tranen die vallen over mijn droefheid Maar ach, misschien is liefde niet meer dan dat : een vrouw die plots verschijnt als een vergeten zonnestraal tussen eeuwig grauwe wolken enkele…

Neem toch een Hyves account, o Majesteit! Dan kunt u aan den lijve ondervinden, hoe goed u in contact blijft met uw vrinden. Zo wordt uw netwerk zelfs nog uitgebreid. U leert het allemaal van lieverlee. Straks twittert u gewoon: 'Je maintiendrai!'…

Het ganse volk zag Bea van Oranje d’abaya om de koninklijke leden terwijl de voetjes sierlijk-statig gleden de fraaie hoofddoek stijlvol, zonder franje Een tweet: zo zielig dom, benepen bitter: 'Een trieste wanvertoning,' (Koning Twitter)…

heb het bos ontsloten bomen en struiken zichtbaar gemaakt het wild heeft een bosrand de vennen verwaterd pas later plag ik de hei kan ik jou blij ontvangen weet jouw verlangen als koningin van het woud een landhuis van hout dit beschermd gezicht wil ik jou gaarne geven om er samen voor altijd te leven…

Toch zit er in mij de koningin van de triomf, geen droom is te gek en wat je kunt dromen..dat kun je ook echt. Mijn ziel danst door het leven, over het gras, over de sterren, ik dans door het heelal. Ik ben de koningin van het leven, niets wat mij klein krijgen zal.…

maar zie… dankzij onze toenmalige Koningin kwam alles nog enigszins goed en werd het zelfs nog een bescheiden feest…

"Zij heet Koningin van de Nacht" fluistert een nieuwe maan…

Een zeer beroemde Diva van de Weense Opera kreeg naar gelang ze ouder werd steeds vaker wat problemen en zweette peentjes als ze op moest voor de aria ~Der Hölle Rache~, om dan raak die hoge F te nemen. De hoge D was geen probleem, die kon ze zuiver halen en met wat pijn en moeite lukte ook nog wel de E maar moest ze naar de F dan merkte zij…

een staf de gouden pij en rozen in mijn haar in wijds gebaar schik ik de wereld bloos me dan tot koningin ontbied de roze wolken dwing rivieren oeverloos en speel met zwart dolken geen land heb ik maar dromen geluk klapt handen op elkaar gejuich in schijn van goud zal komen de staf is weer een horizon voorbij het bloemenkleed…

meikoningin werpt sierlijk haar rijke sluier uit met een waaier van groen en bloesemregen de kleuren en zoete aromen zijn een zegen waarvan mens en dier kunnen genieten voluit hoe pittig heeft de bruid haar kroon gekruid met tijm en meidoorn door elkaar geregen meikoningin werpt sierlijk haar rijke sluier uit met een waaier van groen en bloesemregen…

of van het weer iedere dag liep zij een rondje wandelend door het Haagse kiekte zij wie zij tegenkwam keer op keer was er een feestje dan was Wally van de partij een grote zonnebril dragend daaronder een grote glimlach fleurig gekleed, ze was er altijd bij iedere dag opende zij optimistisch haar Facebook, ook de vele keren dat zij moest…

Woorden verwaaien, verdwaalde verhalen slingeren in de wind, dansend over regenbogen die vertellen over een heel bijzonder kind die in de nacht verdween zilvergrijze lokken, grote bruine kijkers een ontwapende lach zomaar is ze vertrokken, niemand weet waarheen van jongs af aan tekende zij haar eigen pad door een land vol fantasieën, nam daarin…

Zij, de koningin van mijn dag, de heldin van mijn moed. Zij, de glim van mijn lach, ze snoept van mijn goed. Zij, heeft vraat voor mijn zucht, is de zuiger van mijn stof. Zij, heeft passie voor mijn vrucht, proeft het wit van mijn lof. Zij is de droom van mijn vrouw…

De koningin heeft een nieuwe knie Haar been was aan een ander toe Haar knie was het gewandel moe Op pad voor onze monarchie Een nieuwe knie aan haar linkerkant Een steun voor heel links Nederland…

De koningin in Zeeland neergestreken En dus wordt elke tegel, boom en struik De brievenbus en mijn oranje pruik Met spiegeltjes op narigheid bekeken Zo zegt men straks na afloop van het feest Tenminste niet dat zij er is gewéést.…

De veiling was een ongekend succes Men voelde zich de koningin te rijk “Ik heb ‘m! Een toiletpot uit Soestdijk! En deze pop was ooit van een prinses…” Maar zeldzamer dan ‘Bord met gouden leeuw’: Een krentenwegge uit de vorige eeuw…