Alle inzendingen over kopieën Celan ophale

Het leven ontkomt me, Is telkens weer verdwenen Als ik denk er vat Op te hebben - Wat over blijft Is de nacht, met Zijn sterren En de bloedrode maan, Hen houd ik even In mijn hand En het voelt alsof Ik even, heel even maar, Werkelijk heb bestaan…

Het zijn kopieën van kopieën. Inzicht/Hervorming Nee zeggen is geen optie, zei hij. Als ik zijn kop zie, weet ik: hij heeft gelogen en ons optisch bedrogen. Hulde! Terwijl het schouderklopjes regent en hij als ziener wordt bejegend, ziet hij zijn eigen duisternis en kijkt hij waar de uitgang is.…

Vol gebolder van vuilnisbakken is de straat; geluk en welzijn steeds weer het gangbare werk te doen klinkt door heel de stad.…

bescherming gevend vanuit de hemel zonder schouders ophalen…

Ik wilde er uit, ‘t strand zien! Daar waar je onder aan de trap je gehoor al verloor Maar bovenop met zicht in ‘t noorden haar eindeloze bocht naar ‘t zuiden een strandtent en puur zand oostwaarts gestreept bollenveld Ik zag de glooiende zandduinen, de plooien trillende schuimkoppen die in propjes verwoeien Het gebulder van golven…

De kopiëen van jouw voeten staan nog vers in het zand Ze vagen langzaam weg Door de zee, de wind, een hand Ik volg het spoor dat steeds duidelijker begint te worden Tot ik eindig bij nu Er was nog veel te moeten Dromen al op papier De letters stromen weg Door tranen, de dood, nu hier Ik kan niet door zonder het samen eeuwig oud worden…

Bandparkiet met ring nummer 27-GX-93 haar kinderen ophalen in het ballenparadijs ze piepen om het vrouwtje…

Als ook in office voor de eeuwigheid, Geef ons heden ons dagelijkse reboot, En vergeef ons onze illegale kopieen, zoals ook wij vergeven en onze hardware verkopen, En leidt ons niet naar IBM, Maar verlos ons van OS/2, Tot in eeuwigheid, Enter.…

samen herinneringen bij elkaar schrapen en ophalen hoe zat dat toen eigenlijk waar zijn die lui gebleven over hem en haar gingen vele wilde en trieste verhalen hij is zoveel ouder en de losse eindjes van mijn verleden weet hij tot het complete verhaal te smeden heel nauwgezet en fijntjes heeft hij mijn flarden aan weten voor mij tot iets…

In een vlaag van helderheid hebben een vriendin en ik ooit brieven die we van elkaar hadden gekregen, gefotokopieerd en de kopieën aan de auteur geretourneerd. De vriendin is al vele jaren dood, onze soms aandoenlijke correspondentie is blijvend herenigd. Ik doorblader die weleens. Het is de balsem op een tere plek in mijn hart.…

Ga zonder dralen je rente ophalen : je raakt wel in Cayman met Ryan Air.…

Ben alleen onderweg Naar de hof van Eden, De plek waar alles kan, Probeer de eerste man Te zijn die over de wolken Lopen kan langs het pad Van de hemelse vrede, Maar zie onderweg Nog zo veel afgronden Waarin ik me verliezen kan, En vertrouw op de sterke arm Die me binnenhaalt Als ik aan de diepte Dreig onder te gaan…

Ginds zag ik de blinkende kopieermachine radeloos kopieën van foto’s maken Ik ben jij en jij bent mij Digitaal communiceren ze met elkaar de beul gaat als een herder voor de weg der waanzin tot aan het graf Men moet kunnen blijven staan in de storm als een boom die eenzaam is waarvan de wortel in de vruchtbare aarde is…

Morgen gaan we hem ophalen, de trouwe Philips 17 TX 123U, na zestig jaren vergetelheid. Benieuwd ben ik, of hij nog voor me spelen wil. Benieuwd ben ik, naar mijn goede ouwe tijd.…

Probeer de waarheid Te achterhalen, De kale werkelijkheid, Zonder daarbij Vooringenomen te zijn - En hoe ik ook kijk, Het enige licht Dat in mijn ogen valt Is het tegenlicht - Wat volgens mijn hersens Licht hoort te zijn is zwart En het gedachte zwarte licht, Ik zie de werkelijkheid Uitsluitend in negatief…

Wat is een gedicht Meer dan de vleesgeworden Uiting van hem die Het geschreven heeft - Het is aanraakbaar, Durft tegenstellingen Uit te spreken, Breng horizonten Bij elkaar tot op de plaats Waar verticaal en horizontaal Elkaar snijden - het gedicht Blijft aanraakbaar dichtbij Voor hen die het lezen, Nog lang nadat de dichter…

in nieuwe kracht dat geen open boek bleek te leggen uit het zingen van de ziel waarmee enkel broodnodige aanhef de gerichte partner duidde op een rijke stand - zakelijk beginsel ter bescherming - Jij schreef het verschil met later aan tijdsduur gevoeld in winst van zeg verdraaid weet nu je lot op te maken door zielskracht, mij ophalen…

Last die de kracht Ver te boven gaat Alle evenwicht verdwenen, Gewicht dat onophoudelijk Op mijn schouders drukt En niet meer te dragen is - Ik word licht in mijn hoofd En kom zonder dat ik ook Maar ergens op reken Mijn eindoordeel tegen, Ik word te licht bevonden, En ga dus nu voorgoed Op weg naar het licht…

Ik twijfel over hoe Ik je aan zal schrijven, Twijfel over de woordkeus En wil daarbij toch Duidelijk zijn - In mijn zoektocht Naar de juiste woorden Kom ik bij een aantal Grenswoorden terecht, Woorden die voor jou En voor mij uitersten Zijn, maar je hoe Dan ook laten weten Dat ik van je hou…

Vluchten over grenzen heen Het eigen huis verlaten Op weg naar een ander, Nieuwer, thuis - Misschien volkomen leeg, Of anders veel te vol Nergens meer veilig Nergens meer thuis - Vogels vliegen in Eeuwig ritme over, De lucht is onaangedaan En kleurt hemelsblauw…

Ik kan uit eigen kracht moeilijk levendig om je geven als om jou heen op zichzelf staande zielen betalen; om anderen te geven laat ook al geen beloften leven, daar vroeg slaande klokken alleen eindjaarshoop ophalen.…

Ik wil de winter voorbij slapen in de plooien van het donker tot tijd mij weer wekt met vlagen voorjaarslicht wil dromen herbeleven ze ophalen uit het schrijn van herinnering hoe ik ooit in een ver verleden op jonge benen door vele zomers ging.…

Komen ze langs de deur het geld ophalen? Computers? Nee daar weet ik echt niets van. Mijn hele leven staat flink op de kop. Hoe moet ik verder zonder envelop.…

De kloppende kracht Van het onzichtbare Dat mij maant Bij de tijd te zijn Bepaalt mijn adem Keer op keer, Maar elke seconde lucht Die vrijkomt bij Mijn ademkeer Laat mij beseffen Dat ik besta, dat ik Denk en voel en doe Dat ik mens ben, Dat ik er toe doe…

“Mamma komt mij ophalen hè”…

Wandelen tussen de rietkragen Waar vele vogels aandacht vragen Mensen met vele vogeltelescopen Vogelspotters die alles afstropen Je hoort de sterkste verhalen Mensen die hun vogelkennis ophalen Ervaring wordt zienderogen gedeeld Menig vogelgids wordt aanbevolen Blauwborst, rietzangers en een snor- Geoorde fuut zichtbaar op de belevingsmonitor…

Herinneringen ophalen van de liefde diep in mijn hart. Kon ik maar zeggen wat de zon mij heeft verteld. Ze had al de warmte mee van ver over zee. Moest ik voorbij de horizon kunnen kijken dan kon ik mijn geest verrijken. Maar ik ben mijn woorden kwijt er blijft nog alleen veel spijt.…

Na de tijd van waanzin Waarin zij die hem zo Nabij waren door redeloos Geweld waren weggenomen, Werd wat er van zijn ik over was Alle kanten op gesmeten, immers het hart Van de mens die hij werd Was er uit gerukt, Leegte die vanaf toen In hem woonde, en hem Zonder ophouden achtervolgde, In elk land van Europa waar Hij zijn toevlucht…

Onder druk van Mijn ongehoorde verleden Zing ik het lied Voor jou zoals me dat Op het conservatorium Is aangeleerd, met alle Technische details van dien, Toch klinkt het anders Dan ik zou willen, Woorden klinken anders Dan ik ze bedoel, Vanuit het verleden Klinkt de pijn door In de klankkleur, en zing ik Alleen nog op gevoel…

Een brug begint en eindigt 2 keer Eronderdoor ijlt een hoop blik rap weg razend op een Europese snelweg We fietsten samen dikwijls naar boven Zagen in de verte ijle kopieën van deze brug heiig oplossen Tussen de spijlen der balustrade hing een stenen duif, een tak in de bek Er lonken steeds nesten aan de einder Vandaag fiets ik alleen…