Alle inzendingen over krachten

Aanstellerig, ontzettend overdreven Om winden met een kracht van meer dan tien In het vervolg van namen te voorzien. Ik ga mijn windjes ook maar naampjes geven. En ik ben in een hele goede bui: Ik waarschuw nu alvast voor bruine Trui.…

Want wordt de vijfenzeventig gehaald, Dan wordt het seksen (met je laatste krachten). Nú uitgeblust en seksueel passief, De jeugd heeft wél een lonkend perspectief.…

Nog zijn krachten verborgen Maar de oplossing ligt in 't verschiet... Je tranen zullen drogen, en moedeloosheid verdwijnt; biedt weerstand aan je onvermogen en, kom weer overeind! De kracht zul je ontvangen, maar ga er tegenaan, zodat je onbevangen in 't leven- weer zal staan!…

op een zielige muziek want zielsveel houd ik van dit alles ben ik bang het te kwetsen zodat het wegloopt als zand over het strand zich voortslepend de zon achter de maan aan en andersom dan een oude hoer slaat me om de oren met de kracht van het bouwen van nachtclubs het gebukt polukken van druiventrossen…

's Ochtends als ik ontwaak, ontbreekt de kracht op gang te komen....…

En macht daarom is het mijn naam Hardcore in het leven en er met kracht voor gaan Zo zit hardcore dragon in mekaar Met bijna geen zwakke punten in het leven Alleen echte liefde laat hem beven Alleen dat kan hem breken in dit leven…

des levens De kracht door lust aan ons gegeven Zo dat het beest kan uitbreken Om een wild avontuur te beleven Om nooit meer te kunnen vergeten Voor de rest van ons hele leven Niet meer te kunnen vergeten Aan lust overgegeven…

Sterk is de Wijn; maar, hoe vol kracht, De Slaap verwint hem door zijn macht. Dus moogt ge op Sterkte u niet verheffen; Iets anders kan u overtreffen.…

Aan de zee nog wil ik vragen wat zij die nacht heeft gezien toen het jammerlijke klagen de zee niet meer kon dragen en de zwartgesponnen kragen zich vergrepen bij kracht tien Waar de vogels zijn gaan zingen in het allereerste uur toen het licht zich liet verdringen door afzichtelijke kringen die de zon deden omringen met het allerzeerste…

Met mijn geboorte ontkiemd, Tere plant van groen Door levensstorm gestriemd Niet van kracht te ontdoen. Eindloos zocht je grillig blad Naar warmte en lucht, Een helder blauw bad, Brutaal, toch zo beducht. Zo teer in kracht, hebben je wortels gezocht, de innerlijke vracht, dat, wat wel en niet mocht.…

Een grote kracht duwt omver, slijpt gierig diepe fijne gravures bijhorigheden onschatbaar veel harder dan ruwe diamant. Zie dan de kracht van natuurlijke paarden vele malen sterker met hun wilde ondiepe glans.…

De mensen zijn zo vriendelijk en vrij daar de natuur herboren wordt tot leven alsof een stille kracht hen steunt daarbij en met hun eigen krachten wordt verweven.…

Wij vragen Uw vrede, o God, als de kracht die ons draagt door ’t vermoeide gefluister. 1 september....…

geeft kracht om af te stappen de achterwielen voor je slaan op hol de dood zit naast je in de bezemwagen…

het leven liefde geeft kracht om te verdragen blijf jezelf aan een ander geven Liefde is adembenemend liefde blijft eeuwig bestaan liefde overtreft,tot na de dood je moet er voor blijven gaan…

mij hier niet peilloos zweven geef mij terug mijn evenwicht een licht vertrouwen stroomt in mij gelijk het kind van ver voorbij dat bij ied're nieuwe morgenstond in hoop opnieuw haar kracht hervond.…

Water geneest soms met medicinale kracht. Transparant blijkt de vloeistof soms helend te werken; druppelsgewijs of wanneer het stromen kan met meer macht. Water gunt een mens soms een zegen. Wanneer het lichaam om hulp roept in een bui met regen.…

Die paar lippen verlaten in de nacht; het licht verduistert in zijn laatste kracht. Oh, waarom heb ik niets gezien? Is spijt een hartstocht die nimmer meer zal zien.…

Jouw licht in mijn duisternis onzichtbare kracht laat mij geloven, de volheid, wetend waarheen... Daden van jouw barmhachtigheid zet ik voort in levens van anderen, de volheid, wetend waarheen... ...de leegte voorbij.…

Zoals ik van je wil houden Krijg ik niet over mijn lippen Momenten van stilte Zoekend naar rust en balanceer Tussen jouw handen In deze koude gure plek Voorzichtig kom ik dichterbij Magische krachten drijven me verder weg van een oogpunt, zie de kracht alleen maar groeien Een onuitputtelijke levensbron Begint zijn weg door te slaan Naar…

en de macht van de storm die soms in mij raast en woedt en die alle moeizaam verworven zielenrust in één vlaag verdwijnen doet Ik voel me onbehaaglijk met die herkenbare kracht daarbuiten en kijk argwanend toe door mijn hopelijk stormbestendige ruiten…

In al je pracht lachte je om mijn schaduw en keek doorheen schreiende scherven - om mijn mond - die licht zuur de spiegel - op mijn grond - verrotten ik kraste in mezelf, vannacht, voelde slechts in schaduw de adem van mijn kracht…

krampend smachtend rood, vindt de kracht om te ONDERGAAN de vreugde haar lach omdat ze mijn pijn NIET VOELEN MAG.…

ik snuif de geur ik proef, geniet gewoon blijkt "ziel" te zijn de kracht van wijn gefluisterd wijngeest, losse tongen…

als in een sneltreinvaart dendert het leven aan mij voorbij meegesleept door jouw kracht vooruitkijkend losse momenten in een rij vluchtig genot voor zolang het duurt met jou als chauffeur die m'n leven bestuurt…

De nachten leken eeuwig te zijn of er geen einde aan kwam het maakt niet uit waar ik ook ben te moeilijk is het gevecht als je het moet stellen zonder kracht nooit genomen steeds gegeven ik heb het nooit verleerd rust ik peinzend aan de waterkant niets meer wat ik nog verlang.…

ik wil niet meer wachten ik ben het zat kwijt al mijn krachten weer een kou gevat het zicht wordt slecht mijn handen trillen ik wil geen gevecht dood zou ik willen…

Je kan tijdens het elektriseren van muggen niets betuigen ter bevestiging van het liefde genieten wat volbracht; je wekker die zoemt evenals een mug het bloed zal zuigen, getuigenis ander vrouwtje met digitaal lichaam van kracht.…

Ik heb weer eens zo naar gedroomd vannacht Ik droomde van een klein, gezellig land Maar daar was iets ellendigs aan de hand Een virus trof dat land met brute kracht Premier ten tijde van die pandemie: Een man met selectieve amnesie…

Je bent een schim van de liefde zie de sponningen het hout breken ik dep jouw woorden met de was in hun oren met de kracht van plenzende spanen ooit waren wij samen nooit kan de wind in het zeil dat beamen…