Alle inzendingen over kunst./bollenvelden./voorjaar./landschap./

kunst is krokant kunst is heet kunst is friet kunst is vierzijdige friet kunst smaakt niet achtzijdig kunst is krokante friet vierzijdige krokante kunst…

Is het kunst Is het kunst Is het kunst Dat zal ik vragen Dat wil ik vragen Dat ga ik vragen Dat moet ik vragen Is het kunst Is het kunst Is het kunst Als ik schilder buiten de randen. Als ik musiceer zonder publiek. Als ik doneer maar geen resultaten zie.…

Vertrekkende vlucht Een groep ganzen in v-vorm Vee staat nog op stal…

eigen ik is Kwijt geweest, zoekt naarstig Naar wie hij geweest is, Wie hij geweest zou kunnen zijn, Naar waar hij gewoond heeft; Een steen kiest hij uit Om in contact te komen Met de materie, in haar Te vinden waaruit hij bestaat: Hij pakt de steen, legt zijn Hand op haar, en voor hij Begonnen is met het bewerken zoals De kunst…

De blauwe regen op ons pleintje, toont zijn overdaad aan tere bloesems, in wel duizendvoud. De mezen in het hokje aan de muur vliegen driftig af en aan met voedsel voor hun kroost. En beide kanten van de straat, omzoomd door boompjes, met hun bloesems laaiend rood. Het grasveldje barstensvol met madeliefjes, die hun gouden…

Ik zie de wolken smaken weer naar softijs En hoor de sprieten schieten bommen bladgroen Als een gulden vos lig ik in het voorjaar Zaden en pollen maken stroop van het land De liefjes wurgen elkaar waanzinnig geil Uit dat gevrij floept een ei of druipt stampij Langs de lippen en de snuivende snoetjes Die dan verzadigd…

Op jouw rug teken ik een hart dat ik vul met xxx'en Jouw naaktheid als Eva die van mij als dat van Adam Ons bloot zijn en dat van een prinses Haar mis ik en jou wil ik dus geenszins kwijt Jij en ik, wij samen Wij bouwen ons leven om anderen heen het plezier van van elkaars liefde en gebaren wij beleven el- kaar voor eeuwig hartgrondig…

naar het voorjaar-…

De bollenvelden spelen geen leentjebuur bij Mondriaan Het duin wordt groen en het strand kakelbont van de paviljoenen Met een trekker sleept hij schelpen uit zee - beulen hoeft niet meer Blad na blad sluiten de bomen buiten mijn vergezicht Kastanjetakken laten hun groene handjes wapperen Ze verteren opgeslagen krachten - takken…

kalveren verdronken Af met fel oranje grond Jonge handelsgeesten stallen Hun te kopen waren uit Of brengen een ochtendhulde Voor een oud gemeentehuis Ik ben trouw in nood en dood En ik hap vergeefs naar adem De verdreven tirannie Kan zomaar de hoek omkomen Roet gooien in de fanfare Breakdancer en volksdansgroep Booby traps in bollenvelden…

'k zou echt niet kunnen wennen als het strelen is gedaan eerlijk moet bekennen dat je niet bent te weerstaan trek die kleurenjurk weer even aan met primair overdwarse strepen of vind je hem oubollig staan en ga je nu iets anders dwepen je verlangt zo innig naar de velden waar jij jezelf zo graag in ziet mij springen en gehuppel melden…

Kunst is de essentie van een nieuwsgierige geest, Kunst is een verlossing van het hart, kunst is een gave van het Universum, Kunst zonder Liefde voor Jehovah God is onvolmaakte expressie.…

Acht pogingen om het woord prachtig te peilen: de wijze waarop de pauw zijn veren showt de Eiffeltoren priemt door het oog van een drone de bollenvelden met hun kleurpatronen de geboorte van een deerne of een zoon. Dat je bent teruggekomen om je ongelijk te bekennen. Hoe fonkelt het licht op de golven!…

landschap van sterrenfonkeling sluimerende bomen bergtoppen in mist gehuld landschap van gekleurde wolken moedeloze hemels drager van mythen en sagen landschap van haver en rogge eindeloos ontvouwen van nabije dingen en verder weg landschap was jij hier ademde jij hier niet was jij niet onbegrensd?…

Zelfs God heeft er een handje van alles op één hoop te gooien zei de priester tegen de kapelaan het is een keiharde werkelijkheid mijn zoon in al zijn wijsheid heeft de Eeuwige de engelen bevolen het restant van alle stenen en rotsen in Ierland te strooien geloof me maar kapelaan zo is het echt gegaan…

Als een zomerdag in 't voorjaar, met een zachte warme gloed lijkt het mij te overspoelen, een soort van oertevredenheid. Kan een mens zich zo goed voelen, van alle negatiefs bevrijd? De lucht lijkt naar anijs te geuren, anijs, vanille en kaneel. Het landschap schildert pastelkleuren, lila, roze en zachtgeel.…

boerenland weideland het thuis van vele vogels ieder voorjaar weer maar de vogels de vogels zingen niet meer* het leven is uit het weideland kapot gemaakt door gif en kunst- en de vele andere mest waardoor de vogels zijn weggepest al wat het land hen ooit aan levensvreugde bood helaas zo pijnlijk zo zeer – is niet meer is verdwenen levenloos…

en verwekt het imaginaire tot aan een punt van het concrete Het kwetsbare en het beschuttende zoals de oermoeder buigt over haar duizendvoudig gekleurde geesteskind Hier is het waar de vraag het antwoord vindt: Laat maar stromen, laat het thans, in liefde en in leven, in zang, in kunst en in dans…

We liggen begraven op het veld tussen jouw hoop en mijn kwetsbaarheid, waaraan de narcissen zich laven, elk voorjaar weer vanuit hun oorsprong tot aan het stervensbed.…

Bij jouw kunst ben ik altijd sprakeloos. Want achter alle vormen zie ik je onzichtbare artistieke hand: In elke zonnestraaltje in dit witte landschap zie ik je oogverblindende gouden licht. In elke sneeuwvlokje zie ik je dartele vreugde. In elke sneeuwpop zie ik je kinderlijke enthousiasme.…

erbarmen als de dromen zich verdiepen om zonder spijt door de groene delta van mijn landschap…

gevoel en kunst je stapt naar achteren en luistert je kijkt betrapt het lijkt wel of je aarzelt twijfelt toch gaat je hand het doek bewerken ik ben gevangen in jouw ban het landschap wordt voor mij steeds vager wat overblijft ben jij de lucht het schilderij het neergelegd gevoel mijn fantasie streelt jou en plotseling ga je…

In wildernissen en plantsoenen Begint het lentelijk geluid Van nestelen, en de blazoenen Van alle bomen hangen uit. ’t Is groen met geluwe schakering In kruinen en vlak langs de grond. En in de tuin en langs de wering Pronkt perk en gras met bloemen bont. De mensen zijn weer jong geworden. Hun stap, gebaren en gelaat, Ook van de droeven…

Gehuil van een klein meisje geprikt door een boze brandnetel. Moeder probeert te troosten en heeft een arm om haar heen geslagen. Fotogenieke brandnetels staan aan de rand van het bouwterrein. Met de natuur valt niet te spotten. De zon overweldigd het jonge gras. Onstelpbaar lijken de tranen nu. Moeder spreekt woorden van troost. De grond…

De zon brak door de barre voorjaarslucht. Plotseling kantelde er een vogelvlucht. Op de aarde smolt de dungezaaide sneeuw. Hart, gij zijt vrij; gij waart om niets beducht.…

Het regent nu, maar dat zegt niets het regent in zoveel gedichten het weerbericht voorspelde weliswaar zacht voorjaarsweer maar ik laat de moed niet varen ik denk aan jou, maar dat zegt niets je duikt zo vaak op in mijn gedachten maar dat betekent niet dat jij bezig bent met mij ook nu het regent dat zegt niets.…

Het leek heel even herfst, maar het is alweer voorbij, Een paar dagen wind en regen, nu lijkt het weer op mei, Na een aantal dagen temperaturen van twaalf graden en meer, Schrok de natuur plotsklaps wakker en ging druk in de weer, Het gras kreeg een kleur van opwinding en begon te groeien, Overal zag je ineens diverse voorjaarsbloemen bloeien,…

Hoog klonk der merels echotrillend lied, Helblij geluid in het nog winters landschap, Zodat de lente daagde in het verschiet. Hoe voelden wij, Die vreugd steeds eenzaam liet, In beider ziel een blijvende verwantschap.…

Don't forget me zei 't tegen Lily till next spring zei 't kleine ding…

Tere voorjaarsbloem op haar fragiele stengel laat beton wijken.…