Alle inzendingen over kwaken

stil tevreden luister ik naar de verleiding die vanaf de waterkant mij de zomer kondigt als vanuit vijvers en poelen in de zwoelte van mei de boerennachtegaal in kwakende bende groen en onbemind het alles is liefde zingt stil tevreden geniet ik de aanloop tot paring die vanuit modder en kroos uit opgeblazen kaken van babbelende vrijersvoeten…

Het bagatelliseren nimmer moe Noemt men ons land 'ons kouwe kikkerlandje' En zie: conform het nieuwste tussenstandje Neemt onze kikkerpopulatie toe 't Is wachten op de kikkersoort wiens rol is Te kwaken dat nu elke poel te vol is…

speelgoed voor de kikkers kwak, het eerste doelpunt treft de dotterbloem floep, pats in de border duidelijk buitenspel de winnaar wordt versierd met kroos en plompeblad…

Bij Kwik die vlees op ’t rooster kwakt en Kwak die met oom Donald kwekt. En Kwek? Die wordt door bier verkwikt. Of ik ook wil? Nou, eendje dan...…

Geboren in het geld, een neus voor zaken Heeft pand na pand half Amsterdam gekocht Geheel legaal de mazen opgezocht Laat zich niet kisten door dat volkse kwaken Een ondernemend baasje, zonder franje We noemen hem: Schavuitje van Oranje…

Triest eigenlijk, om mee te tellen, Wat ordinair om als een kikker Levenslang je naam te kwaken Tot een moeras dat je bewondert. (vrij naar Emely Dickinson)…

We kunnen vaak schrijven wat we willen We sloopten, zwemden, zoekten, spinden, eetten, drinkten, slaapten, klaagden, scheerden, vreetten Kritiek moet je niet altijd zwaar aan tillen Gedachten zijn vrij op papier te kwakken Maar waarom sterke werkwoorden verzwakken?…

ik ben de koude zat roer de trom op een bevroren regenton ontwaak maar kikkers uit de winterslaap en kwaak het voorjaar aan kom knollen scheur je ronding open laat de eerste lentekleuren lopen ruik de onmiskenbaar nieuwe geuren van het pasgeboren pril seizoen…

Op de zinsnede van zinloosheid trekken we een ononderbroken lijn rond enig ontbreken van ‘t zijn de eindeloosheid geflessenhalsd met dat beetje eigen leven en dan die triviale kwak de dood op de bodem van de fles elkéén gesmoord in eigen nat het afvragen afgesloten met een kurk…

In de tijd van de boerderij met beppe aan het raam omringd door groen, kei en wei het jongleren met tast en mimiek rituelen van een warm Kat'lyk daar ontwaarde zij mijn parelig slijm, mijn drebbe mondelinge, ritmische vermaken gelukzalige ledigheid hoor 't jong eens kwaken.…

Leven in de sloot luchtbellen in het water kikkers paren zich moe maar voldaan reigers vullen dankbaar en traag hun magen met mannelijke kikkers verblind door de liefde grote kluiten kikkerdril glinsteren in het zonlicht de lente is ontploft vannacht ga ik luisteren naar hun kwaken…

dan krijgen wij een kwik en kwak en kwekkie ook misschien. Wat zouden wij dan snateren wij samen met zijn twee en als we kleintjes hadden dan snaterden die mee. Als dat dan zo wezen zou kon het niet meer stuk en ondanks dat ik Donald was voelde ik mij Guus Geluk.…

levensgroot gevaar, een potige schaduw met schepnet is wat ik in mijn ooghoek ontwaar driftig roert mijn staartje waarmee ik watervlug verdwijn ik duik als de donder kopje onder, wacht maar tot ik in vol ornaat verschijn dan kom ik je wakker maken in koor met mijn groene gabbers zal ik oorverdovend kwaken…

Eend Kwak wilde nog één ding, lekker op vakantie naar Peking. Dus vloog hij vol goede moed zijn bestemming tegemoet. Aldaar werd hij met gejuich ontvangen en uitgebreid bekeken vol verlangen. Nou dacht hij, dit is een mooi oord, had hij nooit van Pekingeend gehoord?…

Kikkers kwaken 't hoogste woord. Buitelende Kieviten tegen een strakblauwe lucht. In de verte blaft een hond. Dit gevoel ...…

Je bent mooi, maar jij nog mooier Je kijkt me aan, maar jij nog langer Hoop spreekt uit haar ogen, Berusting misschien nog wel meer Het gezicht vervaagt, als inkt zonder veer Wordt rimpelig maar dan weer helder Kikkers kwaken kort Zouter wordt de oppervlakte Jij bent het die mijn hand pakte Het beeld verdort…

Zijn zaad,zijn witte kwak. Toen wist ik het heel zeker. Ik ben geboren uit zijn zak. Niemand mocht het zien. Maar ik heb het wel gezien. Hij heeft het mij laten zien. Ik heb het zelf gezien! Ik mocht het niet vergeten. Heeft hij toen gezegd. Ik was het straal vergeten. Dat hij dat had gezegd.…

Door het als door een god geschapen landschap meandert een smalle rivier zij voedt de bloemen, het gras langs de kant zij voedt het koren op het land kinderen spelen graag in het water zo maken zij een herinnering voor later kikkers kwaken het uit wat voor de een puur lawaai is is voor de ander een pure symfonie een door de natuur gegeven…

wat is mijmeren anders dan soezen met neuzen boven laag water weemoedig verzonken in spetters met spleten en splonken adders en grassen muizen die plassen vogels die fluiten kikkers die kwaken pauwen met staarten die slepen de havik hakt wilde patrijsjes als wij witte radijsjes nu nog de poedelpoes en het is uit met de roes…

Als zij groot is, tekent ze stijve puberpoppen met trutjurken Niet als deze jongen, die verf kapt, zwart uit rood haalt tubes opensnijdt om de inhoud te bekijken en tegen het doek te kwakken, krult, kamt en weer door de war gooit Die jongen die een bloem zag en zei: Af! Daar blijf ik met mijn poten van af.…

Hoeveel keer kan men je breken kansen ontelbaar berekenen tussen verlichting en dood zie kikkers kwaken in de sloot val midden binnen in de zin luid en duidelijk aanwezig in bezig wat heb ik nou schijt aan jou en je literatuur verdwenen spijt de wereldwijde kuur waarom ben je niet rijk slijk voor altijd over en uit…

ik verzin ze waar je bij staat kwak de woorden uit mijn hoofd en het scherm vormt en vult de nacht stormt onmachtig de schuld waar vissersvrouwen eens op het duin op hun mannen wachtten, soms tevergeefs want de zee nam de boot, de mannen en hun netten en ik, ach, ik heb er zojuist eentje gesloten dat krijg je er van vissers gaan zo nu…

Je roept me bij mijn naam ik hang mijn haren uit en wacht het daglicht klimt ergens speelt een pad voor prins ik hoor het aan zijn kwaken weer een spinnewiel te gaan voor een dag vol goud vrouw Holle lacht ze droogt de schone was strijkt strakke plooien in tijd maar alleen het daglicht weet dat ik geen Repelsteeltje heet…

om ze daarna thuis weer weg te kwakken want nog nooit zijn ze zo bruin gebakken - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- - - - - - - - - - Het Algemeen Dagblad testte dit jaar de oliebollen op 65 verkooppunten, slechts twaalf maal werd een voldoende gegeven. Veel kramen kwamen niet hoger dan het cijfer 1.…

als ik 's nachts niet slapen kan probeer ik mijn geest te doden duizend schapen, duizend stemmen de geluiden van de verdwenen dag is het steeds dezelfde mug of komt stilte met honderden tegelijk in de verte hoor ik kikkers kwaken en in het donker zijn alle uitlaten kapot duizend engelen, duizend demonen 's ochtends ken ik er niet één…

Straks wordt het weer voorjaar Daar is het verlangen naar De natuur gaat dan ontwaken De eendjes gaan weer kwaken. De winter is dan gauw voorbij Iedereen wordt vrolijk en blij Als de zon weer gaat schijnen En ijs en sneeuw snel verdwijnen.…

Ik zit in mijn tuin omringd door bloemen Fladderende vlinders en bijen die zoemen Ik zit onder een boom De bladeren wiegen Zie tussen de bladeren Zonnestralen vliegen Ik geniet van dit geluk Uren kan ik me vermaken Gewoon in mijn tuin Met kikkers die kwaken Vogels die fluiten Met katten die stoeien Hiervan geniet ik zó Hier kan…

en verre genodigd lakeien in livrei tafels gedekt zelfs de tafelschikking niet vergeten want je kon maar nooit weten of nee toch niet hij vergat met de prinses te praten op de avond van het feest glom hij van alle gasten het meest maar al wie er kwam geen prinses om hem te kussen die arme prins zat op zijn eigen bal in kikker tenue te kwaken…

't Was of ze zich herkenden in de ander Een uitje als verandering van spijs Voor Kwik en Kwek en Kwak - retour Parijs!…

slechts op bikkelharde ondergrond een tol uit een houten garenklos met een touwtje aan een stok door pappa lief gemaakt één dinky toy en een ouwe klomp maakten zijn wereld rond de onderkant van de tafel tekende het wereld beeld het speelgoed leerde grenzen aan beeldend vormen door kinderhand En toen zijn eerste gedichtje: “jantje kwak…