16697 resultaten.
En een vader die het allemaal niet aan kon
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 259 Geluk zit in vaste gewoontes
Zegt de klinisch psycholoog -
Rot in het vak die waakt over
Menselijke kwetsbaarheid -
Hoe anders is het voor Marja
Die vaak niet weet hoe ze
Met onverwachte schuivers in
Het menselijk leven om moet gaan -
Als kind al kwetsbaar geworden
Door een grillige moeder die
Aan een verstoorde stemming leed
En…
Je weigert de strijd
gedicht
3.0 met 41 stemmen 16.751 Je weigert de strijd waar ik meester in ben:
in holle wegen, in struikgewas
besluipen, bespringen, met onbesliste uitslag.
Op open terrein daag je me uit,
overwint gemakkelijk en rust naast me uit
in vol vertrouwen.
-------------------------------
Uit: 'De harde kern', 1994.…
Gelukkig zijn
gedicht
3.0 met 61 stemmen 23.853 Gelukkig zijn; en niet weten waarom;
en soms naar buiten kijken
waar de lucht donkerder is dan de steen,
alleen een fabriekspijp nog donkerder afsteekt,
en bang en gelukkig zijn.
Een geluk dat geen raad weet;
men bekijkt een glas
met aandacht, er is een barst in
en lacht en wiegelt het hoofd
als een kindse oude vrouw
die een broodkorst van…
Je dacht met trots dat je mijn page was
gedicht
2.0 met 54 stemmen 20.719 Je dacht met trots dat je mijn page was.
Je hielp me in het zadel
toen ik uittrok, met alles toegerust.
'Nu is voor mij' dacht je
'de tijd gekomen om me klaar te maken.'
Je wist niet dat ik, toen de eerste heuvel
mij aan je blik onttrokken had,
de teugels al liet hangen aan de zadelknop.…
Dit is voor jou
gedicht
3.0 met 110 stemmen 28.680 Dit is voor jou; nu ik je niet meer spreken kan
nu ik je zoeken moet in sporen
je volgend op een afstand, steeds erop bedacht
mij niet te verraden -
spreek ik voor jou; al zul je het nooit weten.
Ik ben niet wanhopig, ik ben je niet onwaardig.
Ik heb een leven gevonden nu en hier.
Maar een leegte heerst, als een duizeling,
in de kringloop…
Waar heeft het me toe gebracht?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 243 Waar heeft het me naar toe gebracht?
Is het mijn bloed dat stollend door mijn aderen gaat,
Of is dat de kou die mij niet voelen laat.
Het gemis van God die er toch altijd is?
Wetend dat hij me nooit verlaat,
Vanwaar dan dat pijnlijke gemis?
Waar ben je Vader; riep Hij aan het kruis.
Zonder God ben ik zonder huis!
Wij begrepen elkaar toch eens…
dubbelportret
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 73 dubbelportret
mijn secundaire aard
belet mij onmiddellijk ervaren
van gezien, gehoord, gevoeld
pas later kom ik bij
hoe of wat
is binnengekomen
je beelden gaan er niet meer uit
dus dat zit wel goed
ik poog te zeggen
dat ik van beelden van mensen hou
die ze tonen zoals ze zijn
die zijn zoals ze zijn
dat ik van uitvergrote perfectie…
De wind vertelt
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 490 hij staat hier klein en eindeloos te wachten
zo deerlijk kwetsbaar blauw – maar hij verbleekt
vaalwitte vogels stalen ooit zijn krachten
de wind vertelt: hier huist een hart dat breekt
zo deerlijk kwetsbaar blauw – maar hij verbleekt
en ik zak altoos dieper in de dagen
de wind vertelt: hier huist een hart dat breekt
hij legt zich neer – ik…
Schaamte
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 75 Zij staart in de spiegel
een puist ontsiert haar gelaat
frustraties maken zich meester
van het nog jonge puberbrein
Onzekerheid krijgt macht
zij twijfelt en vraagt zich af
'Ben ik wel goed genoeg?'
stilte is het antwoord
Een beugel bedekt haar tanden
nog een halfjaar te gaan
dan kan zij eindelijk eens ontspannen
weer lachend in het…
Vogelmeisje
gedicht
3.0 met 59 stemmen 17.597 Vroeg in de ochtend
ontmoette ik het vogelmeisje.
‘Waarom ben je zo bedroefd?’
vroeg ik aan haar of zij aan mij.
‘Omdat wie mij zoekt
komt als ik er niet ben
en schreeuwt en huilt
omdat ik niet te vinden ben;
ik kan het niet horen
en het maakt mij bedroefd.’
Neergelegd
staat het meisje op
(laat mij maar eerst
opstaan, ik ken de…
Luchtballon
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 207 Ik ben een luchtballon
losgelaten – ik zweef
ben o zo kwetsbaar
maar vrij en leef
De wind het toeval
bepaalt mijn lot
een boom een tak
een vogel let niet op
Ik bid tot God
ik eer z’n werk
toch kost het m’n kop
ik barst me kapot
aan het kruis op de toren
van zijn kerk…
Vrijheid
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 107 Ik was vrij
Van al mijn zorgen
Ik liet ze varen
Met de wind
Ik was vrij
Maar ook zo kwetsbaar
zoals de onschuld
Van een kind
Ik was vrij
Maar veel te vrij
Ik liet de aarde
Onder mijn voeten gaan
Nu ben ik geketend
Aan mijn vrijheid
En bevrijd
Van mijn bestaan…
duizend kussen diep
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 223 de muur, steen voor steen
verbrokkelt de gelaagdheid
het kind bedolven
het kind, gevoelloos
versteend door de bescherming
een vuist vol verdriet
de vrouw, ontredderd
verscheurt het kind van haar af
door liefde gesterkt
krachtig kwetsbaarheid
moederlijk onvermogen
innerlijke strijd
duizend kussen diep
volgt de vrouw haar levenspad…
De Djinn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 dag bloemen, dag kinderen
aan welke honger jullie dood zullen gaan
kunnen jullie niet weten…
4 mei
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 74 de weg naar het Stijkelmonument
wordt nu alleen bewandeld
ik gedenk jou, en alle zinloze oorlogen
de driekleur, danst deinend in de wind
fluiten vogels door de stilte
kwetsbaar en ontkleed staat hij daar
armen gespreid, handen opengevouwen
het gelaat gebogen
dankzij jullie lef, sta ik hier…
Loskomen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 74 Misschien worden we
onsterfelijke vogels
die door de ruimte
zweven en komen we
los van ons vleselijke lijf.
We houden ook niet rafelige randjes
en van kwetsbaarheid…
Een kind
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 185 Een kind wordt geboren, zo puur
het opent zich naar de wereld,
nieuwsgierigheid is haar natuur.
Ervaringen, indrukken, gevoelens
alles komt zo hard binnen
het kind is te kwetsbaar
de eerste barstjes beginnen.…
een apart kind
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 290 'je bent een apart kind'
zegt de moeder
die het weten kan
hoe moet ze dit kind beschermen
in een wereld waar
anders zijn
niet gewoon is
het kwetsbare kind
waar zij zo voor gevochten heeft
haar het leven te geven
het kind dat als een belofte groeide
in haar moederschoot
hoe kan zij haar beschermen
tegen ziekte…
het was te vroeg
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 765 het was te vroeg
het was te klein
het kind dat je droeg
mocht er nog niet zijn
We genieten het meest
van wat spontaan wordt gegeven
dat geldt voor een feest
maar ook voor het leven
Zo kwetsbaar kun je zijn
gà voor het leven
ook al brengt het je pijn
je hebt veel te geven!…
Akureyry
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 576 van geboren en vergaan
verlaten om nietgevangen vis
en van alleengebleven zielen
voorbij
het sterven van onbekend en jong
hoe schuld en onschuld samengingen
zij hebben daar een thuis nu zonder kinderen
voorbij
ik immer had kunnen vinden
die hazelip jou niet zo mooi gestaan
en ik van kwetsbaar moest gaan weten
maar toen niet…
Groeien
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 648 Het kind dat weer opstond en vol trots verder durfde te lopen.
Maar langzaam besefte dat ze nog steeds dit kind was.
Kwetsbaar en oneindig mooi, maar groter groeiend door ervaring.
Steeds sterker in de wereld, maar nog steeds klein in haar gedachten.
Vierentwintig jaar oud, en nog een lange weg te gaan...…
Moeder
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 127 Wat is een moeder meer dan
de vrouw die heeft gebaard
wat zijn haar harde handen
voor een kwetsbaar klein kind waard
wanneer komt het ware woord
dat een bange ziel verklaart
wat is liefde van een kind
voor een missende moeder waard
een vrouw die heeft gedragen
en met haar lichaamsvocht gevoed
zou er zacht voor moeten zorgen
om…
DOOR KINDEROGEN
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 129 leer mij weer even kijken
door de ogen van een kind
verwonderd nieuwsgierig
en vol verlangen
laat mij weer kijken door
de ogen van een kind
dat z’n vreugde en verdriet
slechts in een ogenblik vindt
en ogenschijnlijk niet in
emoties blijft hangen
leer mij het leven weer ervaren
als een nog onbezoedeld kind
kwetsbaar lieflijk onschuldig…
Is dat wie ik ben...
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 261 zo breekbaar ben ik
als het licht dat kaatst
op een winterblad
glanzend, maar bros
zodat de vorst het
makkelijk, vinnig krakt
zo kwetsbaar ben ik
als de merelvleugels
ondergesneeuwd
wachtend in een tuin
onder de liguster
op de bekoring van de zon
zo frêle zachtjes
luisterend naar een lied
de boventoon
van vreemde vogels…
de onbekende kleur
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 186 de uiterst kwetsbare plek
openbaart zich met
de komst van het kind
dat een onbekende
schitterende kleur toevoegt
aan het spectrum
we willen behoeden
het lot ontwijken
die achtste kleur is
het vermogen
om steeds een
nieuw begin te maken…
Alles ademt zon
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 704 Zij draagt het voorjaar
in een hart dat zingt
van zomer, zoals vogels,
klein en kwetsbaar,
zoals sneeuw smelt in haar
handen, uit liefde
voor het leven
dat aan kracht en kleur
gaat winnen, strooit zij
woorden als bloemen,
tovert zachte zinnen,
laat het lied van lente
opnieuw beginnen
en alles ademt ZON!…
Uitvogelen
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 239 hoe ervaar ik nu dat stille
in het kwetsbare brons
het druppelt melancholie
laat zich als een glasbel
in wat woorden pakken
spat uiteen op schriele takken
het gezwam rond stammen
en op het oude bankje
ontnemen me voor even
mijn mengelmoes van zorgen
ik weet me te herpakken
want ik zie hoe de vogel
op de bodem voedsel zoekt…
Groot in het kleine
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 96 De man die broos en kwetsbaar werd.
Een vrouw achter haar rollator.
Wat is een mens nog waard
wanneer hij oud geworden is?
Dan zijn we eindelijk geworden
wie we altijd al waren.
Dan kunnen we eindelijk zien
dat we op de bodem van onze ziel
kwetsbare kinderen gebleven zijn.
Grootmoedig en bang.
Groot in het kleine.…
Het paardenbloemt in mei
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 150 Het paardenbloemt in mei
terwijl de vogels fluiten;
de kinderen buitelen blij
en lachen weer vaak buiten
en ook de grote mensen
hervinden weer het kind
dat met heel vele wensen
het leven diep bemint.
Laat vogels en laat bloemen
je diepste naam maar noemen.…
Zo simpel
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 153 Zo onbezorgd, zo toegewijd
Zo samen, zo gedreven
Twee kleine vogels met een doel
Bedenk dat maar heel even
Geen afspraak hebben ze gemaakt
Maar zie ze samen werken
Zo trouw, zo ijverig, zo liefdevol
Dat is wel op te merken
En dan zijn ze maar twee vogeltjes
Zo kwetsbaar en zo klein
Toch heb ik wel de wens gehad
Om net als hen te zijn
Hun…