Alle inzendingen over laat me varen

Van Sonja weet ik nog het meest  omdat zij d'eerste is geweest De dagen met Christine  zijn slechts herinnering De week met Truus  is nu confuus En wat Marianne betreft:  die kon niet velen dat mijn hondje keft En met Ida,hoe zat dat weer? Ach ja, dat was een feeks, zonder meer Voor jou, Suzanna, leed ik nog het meest  daar je me ontrouw…

En troostend begon weer de Zang van omhoog, En blijder herhaalde de ree: 'Laat varen 't Jong Paar! laat varen! Gelijk van gemoed en van jaren, Doorkruist het een veilige zee!' Wat deed nu het Meisje? Het waagde de kans; En luid riep de Schipper 'hoezee!' En de golfjes droegen met vrolijke dans, Hun Bootje van de effene ree.…

varen, varen, varen, dat duurt toch jaren, nee dat mag jij niet van mij, nee jongen varen dat doet hij. jongen blijf jij nou bij mij, ja varen dat doet hij. die schippers varen maar. jongen dat duurt minstens een jaar.…

Ik wil varen Varen met een boot Door golven, door zonnestralen En door zwaar weer Kijken naar die stad in de zon En voelen Waar mijn start Nooit mee begon Ik wil varen Varen als een kapitein Met een ego, met een trotse blik En met zijn tranen Omdat die kapitein Zijn hart liet zien Maar never nooit Zichzelf kon zijn Ik wil varen…

het licht speelt met je grijze haren verwonderd schudde je ze alsof dan pas dan het stenenlied van langs elkaar schrapende kinderkopjes zou ophouden kijk, de maan zei je ik vaar in een papieren bootje…

De waarheid is een zeilboot die zich laat leiden door de wind Het is die ruk of windstoot die voor jou het gezochte vindt…

Een scheepswervenbaas uit Zuidzande hield vroom al zijn schepen te lande Hij zei op keer: "Ik laat als de Heer niet varen het werk van mijn handen"…

we voeren van het grote eiland naar het kleine in het begrensde landschap van de boot toe, lach nou, zei ze vanachter de camera sieraden bungelden onstuitbaar mee zijn verre glimlach wrong zich stroperig naar buiten hij keek door het raam opdoemende rotsen weerkaatsten zijn blik hij deed de ogen dicht…

Vaar. Niet wel of waarachtig, Maar vaar. Met de boot uw nahier in. Tot je lucht noch aarde kent. En ... draai dan. Snel en zonder angsten. Draai tot je weer bij ons bent.…

Een ziel moet zien te zeilen naar de wal Over een grote, zilte oceaan Dapper door Scylla en Charybdis gaan Een haven of een baai vinden vooral Soms vaart zij in een fuik, loopt in de val Dan heeft ze averij, scheurt haar bazaan Een ziel moet zien te zeilen naar de wal Over een grote, zilte oceaan Loopt averij op en gaat door een dal Ze dobbert…

Thuis heb ik – voor een schappelijke prijs – Een VAR met onomstotelijk bewijs.…

ze ongedecideerd de referee, VAR en KNVB...…

we zien en zien en kijken er niet naar groet de man met een ‘Sieg Heil’ of een ander onduidelijk gebaar of vindt hij iets gewoon geen stijl en was het slechts een wegwerpgebaar de VAR mag zich er over buigen legt een hele groep onder de loep en hoort eventuele getuigen we zijn zo blij met onze VAR bestaande uit menig oude uitgerangeerde…

Laat je ergernis het mooie weer niet bederven en lach eens naar de zon die groen laat groeien laat die bui nou maar varen die in je gedachten zit en lach eens naar de mol die je tuin omspit…

ga varen! De morgenzon glanst op de baren: Gij voert het geluk met u mee!' Maar tranen bedauwden een moederlijk oog: Het scheiden, het missen doet wee! En troostend begon weer de zang van omhoog, En blijder herhaalde de ree: 'Laat varen 't jong paar! laat varen!…

Wat er was Houdt niet op Te bestaan in Mijn gedachten, Kan maar niet Zo ver komen Om het los te laten - Vannacht heb ik In mijn droom Vrede gesloten met mijzelf, En aanvaard dat wat was Niet meer aan te raken is, Want het was, het is geweest…

Ik zou moeten zwijgen en deze gevoelens voorbij laten varen vervreemd en vervlogen een schip in de nacht terwijl ik in schipbreuk op jou heb gewacht…

vaar op de stroom van de vergankelijkheid heb geen verwachting heb geen vrees nadert het einde laat het komen zorgen worden overbodig ------------------------------------------ uit: 'Sporten van de ladder', 1974.…

een zuchtje wind verdwijnend in het niets is alles wat ik ben…

Klein Bang en Onzeker Een meisje Ze lijkt zo sterk Maar zwak vanbinnen Voelend Als verlaten Alleen En in de steek Gelaten Weet niet wat Weet niet hoe Maar doet het er ook toe Ik zal verdwijnen In het niets Een zuchtje wind Verdwijnend in het niets Is alles wat ik ben…

Je stapte binnen in m’n leven Doorheen de grote poort van m’n bestaan Je nestelde er je vriendschap En bent er nooit weggegaan Ik mocht mee op vele van je tochten Langs paadjes bezaaid vol geluk Je werd een vriendin voor het leven Deze band kon nooit meer stuk Maar jij was anders dan al die anderen Jij deed -telkens opnieuw- m’n hartje…

Ze zijn met z’n drieën Onafscheidelijk voor het leven Al menig lach en traan gedeeld Samen overleven Ikzelf heb al mogen proeven Van de vriendschap die er heerst Hun deur stond open Heb er al vele mooie momenten beleefd Ik was verbaasd van de warmte van hun samenzijn De liefde die er straalt De gevoelens voor elkaar Uit het diepst van…

Tranen Drukken Achter mijn ogen Zoeken een uitweg Op een doodlopende Straat De enigste manier Om te druk Te laten verdwijnen Is mijn ogen te sluiten En weg te gaan…

Een ziekte met een naam maar zonder gezicht Van buiten niet te zien, wat het bij mij van binnen heeft aangericht De vermoeidheid, de lusteloosheid, de pijn worden niet begrepen in een wereld waar alles te zien moet zijn Ik lach, doe ´vrolijk´ maar niet altijd even oprecht Het sloopt me van binnen, het is een lang en eenzaam gevecht…

De een zegt, je moet streng zijn voor je kroost, de ander zegt, je moet ze laten, maar waar je het beste op kunt verlaten is op je eigen intuïtie, vaar niet blind op het advies van een ander vaar je eigen koers, want hoe je het ook doet of laat, de keuzes zijn aan jouw bepaald verder niemand!…

de IJslandse vlag laten varen.’…

als alle drijfveren - achteraf - drijfzand blijken te zijn en die van nu - en de komende - uit drijfzand blijken te bestaan dan laat ik ze varen alle drijfveren en drijf mijn leven…

Ik wil mij laten lieven laten lieven door de wind ik wil mij laten brieven door degene die mij vindt ik wil mij laten scharen laten scharen door een greep ik wil mijn gedachten laten varen zoals ik 't nimmer begreep ik wil mij laten kussen laten kussen hier terstond ik wil mij geven aan de passie die ik tot nog toe niet vond…

We varen blind op intuïtie, lopen puur op ons gevoel steken angels uit als men te dicht bij komt en toch, laten we ons steeds weer beetnemen.…

Laten we het ritme volgen eb en vloed de zee van golven breken nu de nacht ons vraagt te varen blindelings zonder kompas driften in gevoel…