Alle inzendingen over leeds

Jij bent getekend voor het leven Het staat op je lijf geschreven Het is te lezen in je gezicht Dat jou veel leed is aangericht…

Wat kun je doen voor al het leed wat er is. Al heb je wat geld gegeven, het is een druppel, die je niet mist. Je vouwt dan maar je handen en bidt. Je weet er is een hoorder van jouw gebed. Je legt het maar bij hem neer en laat het daar, je vrees opzijgezet. Hij ziet veel beter waar hulp te vinden is.…

Wil je ziel het opgeven in de overmaat van je lijden zorg dan dat je mond niet klaagt en zorg dat je niet haatdragend bent Lees de diepe tekenen van het leed op zoveel gezichten jouw leed zal op velerlei leed gelijken en het is niet het enige leed op de wereld Nee, de tranen van de mensen stromen overal, waar de zon maar schijnt en slechts…

En is die kus weerom licht leed, leed, dat alles is, - Ik ben Die is, - o, laat deze zoen niet verloren gaan want elke zoen is gloên van goed. Nooit wassen dode vruchten aan de bomen. De pijnen snikken eeuwig en laten hun lange tranen als vingers vallen. Weet dit, mijn zoon: wanneer alle leed leven wordt, houdt op het leven leed te zijn.…

Net als reclame is het ineens een mooie dame Maar vooral gaat het om de herhaling de herhaling van het leed…

In de lente met het eerste groen is mijn leed geboren nu geven de bladeren schaduw en doen hun ruisen horen en mijn leed leeft sterker als toen en het zal niet welken met het welkend lover, het gaat niet over 1926…

eigen leed eerst. Als een bominslag het bericht: George Michael ook waarschijnlijk, aan: een hartprobleem gezwicht. eigen leed eerst. Van de eerste, zul je nooit iets vernemen maar ben je bekend, haal je alle nieuwsitems. alleen ik vind: eigen leed eerst, het is voor beiden Triest. RIP beiden...…

telkens stroever gaan de klepperklumpkes want de leden hebben stramme leden en ze dansen in blessuretijd maar dat mag de pret niet drukken ook al moeten ze op krukken het gaat vast en zeker lukken want ook dansen is een strijd…

De pastor leek bewogen door het leed dat hij zo heel nabij voor ogen zag en veraf klonk zijn stem een heeft voor jou geleden en hij leed onverdiend Wie kan het lijden van een ander weten en waagt dit lijden af te meten?…

We hebben lief en leed gedeeld, in jouw gezin en in het mijne... Mijn leed was vorig jaar de scheiding, jullie leed was toen jouw ziekte... Ik heb m'n leven weer wat op orde, bij jullie ging het mis, jij bent niet meer... Deze week heb ik je mijn laatste groet gebracht, je vrouwtje getroost en je sterke zoon...…

Stil staar ik voor me heen en denk aan alle leed en pijn kon iedereen maar gelukkig zijn. Een wereld zonder zorgen. Dat is mijn grootste wens voor ieder mens. dat al het leed zal verdwijnen. Maar we mogen een volmaakte wereld verwachten. Dat houd ik in mijn gedachten!…

naar de nachtmis onder een sterrenhemel disco led paraplu…

Nee meer, veel meer Beroofd, geslagen, weggevoerd Geketend, gefolterd, verminkt Verkracht, vernietigd, vermoord Als alle leed geleden is door allen die de daders zijn - zoals zij martelden de zielen leden zij hetzelfde leed - en smekend op hun knieën en biddend duizend jaar pas dan, ja dan misschien dat doders en gedoden dan weer wonen…

Aan de ontelbare wezens die in leed, in werkelijk leed en vertwijfeling leefden en stierven en nog zullen leven en sterven zou het niet kunnen dat althans mijn hoop voor jullie m'n pijnlijk onbeholpen hoop lijnrecht in tegen alles wat ik weet! dat tóch, op één of andere manier... dat die wellicht toch iets- hoe ijdel ook.…

't Leed van de winter Maakt ons de lente Lieflijk en zoet. 't Leed van het strijden Maakt de overwinning Heerlijk en groot. Dor was het aardrijk; God is gekomen: Alles herleeft. 't Graf is Gods akker: Jesus zal komen; Alles herleeft.…

Stil geleden leed fluisterstemmen dragen het over grafheuvels.…

ze leed aan lipoatrophia en was verliefd op de secretaris maar niet te erg het was maar semicircularis…

niet te lokaliseren vruchteloos heb ik gezocht maar blijf het onverminderd proberen Eens moet er een dag komen dat ook ik de zon weer mag zien de glinstering terug is in mijn ogen en alle leed geleden is bovendien Tot die tijd moet ik leven met dit leed me blijven afvragen naar de zin me sterken met het feit dat dit niet het einde is,…

Onherstelbaar leed Een klap te veel uitgedeeld Weer een dorp in rouw.…

spiedende ogen gissen wat die ander heeft verzacht eigen leed…

lippen begeven ogen spreken uit zichzelf in besloten leed…

Zal ik het leed van gisteren verdrijven Zal ik wat in me omgaat op gaan schrijven Zal ik wat ertoe doet laten beklijven Zal ik me inhouden, bescheiden blijven Ik wil geen zout in open wonden wrijven Noch wat in het verschiet ligt overdrijven Ik kan geen leed van gisteren verdrijven Wat met geen enkele pen is te beschrijven Ik hoop dat…

Maar doch, indien mij ’t leed, indien de hoge stromen Van zo veel lijdens mij zal moeten overkomen, Ik lijd ze, zo ik kan, ik wacht ze met geduld, Ik voeg mij na de tijd, hoe ’t ongeval ook brult. Maar gij, Mary! en gij, o rei der Heil’ge Maagden!…

In de grote, drukke buitenwereld: een mooi lachend gezicht. In een klein, verlaten kamertje: een gezicht met vele littekens. Littekens van een nog kort, maar reeds vervloekt leven. Het wordt weer eens tijd mijn masker af te nemen. Het wordt weer eens tijd nieuwe littekens te kerven.…

hij voelt de adem uit zijn longen groeien de woorden staan stijf in zijn keel zoals zijn lichaam dat een plank is en langs alle kieren kraakt vol wormen en vol sporen van regen de foto in zijn handen is niets dan een vlekje vertroebelde troost dat hij tegen zijn dovend hart drukt en indommelt…

De rijen marcheren gedisciplineerd commando’s volgend als tinnen soldaten lege omhulsels, stramme ledematen presenteer geweer en rechts omkeert! Het menslievend denken gereduceerd gericht op mijnen, mortieren, granaten slechts nog moorddadig beluste fanaten door ‘t doden van de vijand geobsedeerd zo denkt de sergeant - majoor bezeten…

Koortsachtige trillingen Onder gesloten oogleden Krampachtige ademhalingen Die de borstkas doen bewegen Het lichaam heeft zich neergevlijd In een zee van oneindig witte lakens Te zwaar is het hart met al zijn kilheid Voor dit lichaam gehuld in ‘t boetekleed Parelachtige zweetdruppels banen zich Over de klamme huid een kronkelweg Leugenachtige…

Er waart - lijk om een vrouwe-kleed waar oude driften in hangen - er waart een geur van schamper leed en van huilend-moe verlangen. En 'k dwaal, een blinde hond gelijk, door dralige lente-roken, mijn hart van alle liefden rijk, mijn hart van liefde verstoken.…

een nieuw jaar begint pijlen schieten in de lucht schitterend aan de zwarte hemel gelukwensen alom te middernacht ik kijk vanachter het raam proef enkel pijn en tranen een ramp van ongekende omvang heeft mij nog in zijn macht ik hoop dat uw gelukwensen ook de mensen DAAR bereiken met geldelijke steun van U waar NU een wonder wordt verwacht…

Toen bij Moeder Aarde het water brak is de tsunami verrezen. Met bruut watergeweld heeft hij mensenmieren geveld. Jubelende golven hebben alles bedolven en dansten in extase over het groene paradijs. Na de grote schoonmaak, het slijkschone begin. Stranden werden besmeurd met puin en krotten en opgeblazen lijken die rotten. Bootjes meren…