Alle inzendingen over lente OR bomen OR winter

Het wordt mij droef te moede als ik lees Van violette heuvels in het zand En hopen puin van bergen steen op 't land Het tranendal van weduwen en wees 'k Zie liever Flora bloeien in 't decor Van Puy-de-Dôme, Dordogne en Lozère Ardèche, Haute-Loire, Vaucluse en Isère Van Franche-Comté, Savoie en de Côte-d'Or In koele meren onder…

============== Elvis kan ik heel goed nadoen vooral hoe hij in zijn bolle tijd - it's now or never - zingt op het toilet nog één middernachtelijke dubbele peanutbutter banana sandwich in het vet gebakken I'm so lonely I could die hij kon het niet meer aan om de koning van de rots te spelen geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd uppers…

Boom Meppel vond mij aardig maar wijsgerig onwaardig. P. wilde mij best nemen maar had balansproblemen. En, sterker nog, van Oorschot vroeg mij zelf om een voorschot! Geen zin, geen geld, geen fonds: moet ik soms ondergronds? P.S. Nee, dat moet niet, want gelukkig is daar Gedichten.nl!…

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

ik zie je in gedachte staan je luistert naar de wind die spreekt in bomen herfst in droge bladeren misschien hoor je van lente, leven en opnieuw toch in de winter ben je teruggekeerd, naar de kale bomen, ze zeiden niets en lieten jou begaan een enkel blad laat los nog voor de zomer…

Klimatologisch klopt het van geen kanten, Alsof we van de lente zijn beroofd. Vanmorgen weer een sneeuwlaag op mijn pad, Ik heb het met de winter wel gehad.…

We zagen uit naar de lente en witte bloesem toen het nog winter was en de langzaam kalende bomen met bladeren goud dwarrelend nog vers in het geheugen toen we vol heimwee verlangde naar de zomer en de geur van rozen in de tuin…

Is het een ritme van de natuur, Groter dan welke boom of welk blad dan ook? Winter, te vroeg Straks dooit het De bladeren zullen zinken Hun kleur verliezen En vergaan De laatste bladeren zullen vallen De bomen blijven kaal Tot de lente Winter, te vroeg en te koud…

's Winters tel ik de bomen in mijn tuin, nauwkeurig, ik doe alsof het belangrijk is als ik eenentwintig stammen tel wis ik de namen uit mijn geheugen ik maak plaats want de lente komt met vogels en scherpe geluiden, ze zullen de tuin innemen, hoog en bijna oorverdovend zullen takken zich opnieuw in nesten steken.…

Nu het winter wordt en de bomen niet vol in het blad hebben gestaan huiver ik om wat er komt om de huiverende mensen in een winter van misschien wel veertig jaar, als een eindtijd van de woekerende groei en ook om de winterkou in onze harten omdat ons leven steeds meer levens kost en steeds meer verdriet Als we er niets aan doen zullen…

Maak een eind aan het niezen, geef de kou aan de Friezen Maar laat het dooien in Drenthe Weg met de winter, Lang Leve de Lente!…

zoals klimmen naar licht van een blad aan een plant een struik de droom is een boom met uitzicht op zomer droeflottig is regen verdriet in de herfst onontkoombaar in rood want kaal is al dood het gaat over hopen de lente zal ooit deze winter gaan slopen…

zoals klimmen naar licht van een blad aan een plant een struik de droom is een boom met uitzicht op zomer droeflottig is regen verdriet in de herfst onontkoombaar in rood want kaal is dood het ging over hopen lente zal ooit winter gaan slopen en dan..…

Wanneer de dagen korten, wordt mijn rokje langer Wanneer de bomen ruien, schaf ik truien aan Wanneer de winter komt, zal ik in bontjas gaan Pas als het lied van lente ruist – als van een minnezanger – En zomernachten nakend zijn, dan voelt het bloot senanger…

De aarde is met een dikke deken van sneeuw bekleed waarop de bomen in witte winterstilte roerloos staan en de blauwe hemel, de winterse zon aan alles betovering geeft maakt het sprookje compleet maar...…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

In de lente ben je als een kwetsbare bloem die openbloeit onder de eerste zonnestralen In de zomer ben je als de wind die zachtjes de bladeren van de bomen streelt In de herfst ben je als dat ene blad dat het langst aan de tak van de boom blijft hangen In de winter ben je als een sneeuwvlokje dat rustig uit de hemel komt gedwarreld…

Maar na een winter komt het voorjaar. Een kale boom staat weer in bloei. De bloei der lente wijst er naar: Niet steeds te treuren om wat men had.…

Bladerloze bomen wiegen zachtjes in de regen. Buiten is het koud en het wolkendek toont grijs. Binnenkort dient zich de winter aan Met sneeuw en spekglad ijs of korrelhagel niet transparant Ik verlang nu al naar de lente Met haar zachte geur en bloemenpracht Maar op mijn auto ligt nog een winterband…

De woorden worden plots gedragen door tederheid van wenkend licht, terwijl de koude winterdagen de lente houden uit het zicht, maar onweerstaanbaar zal toch komen, het voorjaar met het nieuw bericht dat blaadjes aan de zwarte bomen gaan groeien als de winter zwicht.…

Prachtige bloesem aan bomen en struiken waar genot als ik dit aanschouw hyacinten die ontluiken mezen vlijtig in hun nestenbouw. Koning Winter heeft zijn charme mits gehuld in een donzig kleed blijf ik stil de Lente omarmen tijdens donkere dagen die ik liever vergeet.…

Lente in zomertijd De klok een uur vooruit Winter zijn we kwijt De kou nog in de lucht Vorst op autoruiten Slaak een diepe zucht Blaadjes aan de bomen Bloemen in het gras Laat zomerzon maar komen Pasen komt eraan Een mand gekleurde eieren Die wij zoeken gaan Lente in zomertijd Laten we dat vieren Een uur vooruit in tijd!…

Lente De bomen groen, en fris En jij kruiste mijn pad Ik zag jou, jij zag mij Zo vonden wij elkaar Zomer De felle zon, lange dagen Ik bestond niet meer, Jij bestond niet meer, Jij en ik werd wij Herfst De bomen langzaam kaal De warmte die verdween Met de bladeren van de bomen, verdwenen wij ook langzaam Winter De bomen kaal en…

Niet wetende dat deze winter De láátste in je leven was. De eerste dag van de lente, De zon was nauwelijks op, Kreeg jij van God die lente. Hij zette je lijden stop. Je bent nu voor altijd geborgen, Geluk heb je in overvloed. Verdwenen zijn je zorgen. Ik moet berusten....zo is het goed.…

de toppen van de bomen reikend verlangend naar oneindig blauw ontelbare knoppen barsten van verwachting naar nieuw leven maar de kille wind speelt een winters spel met grijswitte wolken boven het afwachtende bos aarzelende vogels zijn voorboden van een verre lente die reeds in ons hart is begonnen…

ik wou dat deze prachtige nazomer kon blijven duren tot de vroege lente voor een keertje de koude kille winter overslaan ik wou dat die laatste vergeten appel aan de boom bleef hangen tot de volgende lentebloesems geen handschoenen of dikke winterjas een pull is meer dan genoeg maar waar blijf je dan met sneeuw en ijs…

kale winterbomen steken blote armen bladerloos de kou in handen diep in zakken begrijpend knikkend naar de naakte boom langzaam verder lopend door de lange winterlaan hoofd gebogen richting grond laat de zachte lente maar snel komen winter wil ik niet meer zien…

Boom in mijn achtertuin Rondom jou ligt al mijn puin Krachten uit het Noorden Gedachten zonder woorden De winter was lang En ik ging mijn gang Lente en zomer waarin het zonnetje schijnt Waarin mijn puin verdwijnt Bloemen bloeien en bladeren groeien In de herfst zal ik nu eens de takken gaan snoeien…

heb met wolken en wind water gezaaid de zee bloeide golven zong in lange dagen en zon de warme droom van een zomer heb met herfst de vruchten gelakt nog gaaf aan de boom verscholen in blad ga rusten in kou onder dekens van sneeuw na het winterse slapen zal ik als lente ontwaken…