Alle inzendingen over lente OR bomen OR winter

Nog spreekt winter taal: van plotse bui sneeuw of regen Kille wind tegen laan en straat spiegelglad Buien? je kunt ze zien hangen aan het loodgrijs van het gehemelte Nog hoor ik de taal in het kaal van bomen spreken Hoeveel weken.... voor m'n diep verlangen naar Lente?…

Het boeddhabeeld leeft glashelder in de vrieskou -- en smelt in de zon.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Winter, winter, Geef mij mijn Adem terug. Lente, lente, Zet ze op een rij, Kontjes omhoog. Zomer, zomer Alleen jouw warmte Vertelt kleuren. Herfst, herfst, Jouw aanvang van Verrotting adem ik.…

Waarom is hij van lange duur, deze winter, koud en guur. Laat de lente nu maar komen, Nieuwe bladeren aan de bomen. Laat die zachte zonnestralen, Heerlijk op ons nederdalen.…

Bloesem Bomen met een koningskroon Weg is de koude winter Donderslag Stormwind strooit bloemblaadjes Een enkele hagelbui Boterbloemen Witte madeliefjes in de berm Stuifmeel in de lucht Zonneschijn Wolken drijven langzaam voort De lente is gekomen Vriendelijkheid Een groet, een hand omhoog Mensen lachen weer…

zij dat ik nooit zal worden tot lente…

ik woon in de kruin van mijn boom overzie met trots de heerlijke stek vol jeugdig gekwetter geen monument maar wel erkend door het bos heb gebogen en in opkomen weer naar hoogte gereikt twee keer een gele stip van hakkers ze konden mij niet pakken rond mijn stam bloeit lente reeds de winter is niet langs geweest…

Eens daar: was de herfst maar de zomer, de lente of de winter desnoods.…

Als je denkt dat de winter is vertrokken En de lente zich al enige dagen manifesteert Dan ken je de winter nog niet Die in één keer weer meedogenloos Terugkeert Dus we hebben maar even mogen proeven van de lente Maar het zal nu niet meer lang duren Dan kan de ijscoman zijn handel weer gaan uitventen De stamppotten kunnen dan voorlopig…

De winter valt in, de nachten helder en ijzig koud, 't is de lente waar ik aan dacht en toch het meest van houd.…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

De winter bereikt haar doel in wat wij ervaren als het februari-gevoel want dan pas krijgt de lente zin eerst lekker schaatsend de winter in!…

als jij de lente was dan kom ik als de regen en raak ik met mijn hart jouw lieve gezicht als jij de zomer was dan kom ik als de zon en kus ik jou met warmte als jij de herfst was en ik een druivengaard dan geef ik jou wat wijn als jij de winter was dan ben ik niet vergeten dat na de winter lente komt…

sneeuwklokjes luiden nu luid strenge winter uit, zachte lente in.…

Haar kleurenpracht doet me nog steeds bekoren van een boom in m'n straat die bijna haar blad heeft verloren haar takken hemelwaarts gericht die afsteken tegen de blauwe lucht wacht ze op de winter die komen gaat dan komt ze even tot rust maar in haar wortels borrelt nieuw leven en als de lente komt zal ze haar schoonheid in sprankelend groen…

Als het donker van de nacht door het morgenlicht is weggekust en ik de zon verwelkom op m'n gezicht de blauwe lucht zie met witte wolkjes die tot aan de horizon reiken en de vogels hoor zingen in met glanzende knoppen gehulde bomen neerstrijken Dan besef ik ineens dat de lente de winter heeft uitgeblust en ik nog even op de schoonheid…

gedachten gekoesterd door een zweem van lentegeur doen het hart zwellen vermoeidheid waait weg krakende knoken richten zich recht het oude hart verliefd zich in tere tinten, de grijze winter wijkt en met jeugdig elan wordt de lente omarmd…

Wat Paulusma ons destijds heeft voorspeld, Wat hij al in de herfst heeft staan te brallen (Hij liet een kreet als ‘horrorwinter’ vallen): Bittere kou en veel natuurgeweld. Voor Piet komt er een horrorwinter aan: Van SBS mag hij dit najaar gaan.…

En, of haar dood, waarvan je had gehoord, de winter was?…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Lente doet me goed, de zomer laat me leven, herfst en winter niet.…

tergend langzaam braakt de winter zijn laatste kou lente in aantocht…

Langzamerhand vervaagt de prent van winter De sneeuwrand van winter door autoband gewist Een list van vorst niet voor de hand Ik heet de hazelaar welkom 'het eerste goud' van lente.…

je streelde 't zonlicht dat kuste lief je wang verleidde je zo de lente dat duurde niet te lang bloemen gingen blozen bomen spontaan in knop je danste en vierde jouw schoonheid daar ten top je omarmde de zomer wat bruinde zij jou verlangend naar de herfst kwam zij toch al gauw daarna volgde de winter ijskoud streek ze neer betoverend…

waar vale lucht zich buigt het koufront dwingend onder warme lagen kruipt tasten winter en de lente naar elkaar valt sneeuw in harten van narcissen en krokust blauw de zon toch wordt het spel snel door de warmste adem overheerst gewonnen door het licht de winter zwicht en lente triomfeert…